Marjolina
het paard en ik zagen elkander
al in de verte
met ferme passen liep ik naar het dier
waarvan de geur mij inmiddels al
zo vertrouwd was
een
geur die de neus op een
aangename wijze prikkelt
net als lavendel
je ruikt en het kalmeert
haar geur kalmeert mij ook
haar
trotse zelfverzekerde blik
stelt mij gerust
ik sta aan haar zij en begrijp haar
dit prachtige gelderse paard
ik sta aan haar zij en voel mij begrepen
voel het respect
dit
al is al zoveel om voor te leven
allervriendelijkst paard
-
- - - - - - - - -
Overige
fotogedichten:
10-12-12 Twix
03-12-12 het paard
13-11-12 | |