voor
Edith
Mocha
arabisch paard uit duizend en één nacht
gelijk de wind stuif je snuivend en
briesend weg galoppeert met pure
elegantie je staart fier hoog dragend
door weidse weiden
fel
als blikseminslagen deel je raken klappen uit
aan soortgenoten die nooit die hoogte zullen
bereiken waar jij je verstaat
dan weer zacht als een pasgeboren kuiken roep
je mij om te smelten in mijn armen
laat
je bewonderen en strelen tot mij de vingers
verkrampen je loyaliteit je neus die je zacht
waar ook tegen mij vleit betekenen voor
mij zulks een aards genoegen waar ik
in overvloed in gedij
-
- - - - - - - - -
Overige
fotogedichten:
10-12-12 Twix
03-12-12 het paard
13-11-12 | |