|
chaos
mijn gedachten gaan als
een op hol geslagen
centrifuge te keer
tegen mijn wil leiden ze
een volkomen eigen leven
stuurloos zijn ze
onaangenaam stuurloos
als
gevolg slaat en
bonkt mijn hartslag
gelijk een fanfare die
voelbaar op de maat tegen
mijn trommelvliezen beukt
is de chaos compleet
verkrampen mijn ledematen
krimp ik ineen bijt me
de lippen stuk
word een nerveus wrak
de
oplopende spanning
breekt uit zo een storm
die met zijn hevige windstoten
wasgoed van waslijnen afrukt
die gehavend in boomtakken
terecht komen of in de door
het opzuigende water van
modderplassen als een zwaar
hoopje onherkenbare vodden
in het straatbeeld verdwijnen
natuurlijk
verdwijnt de
waanzin dat doet ze altijd
de naald glijdt vanzelf van
de plaat
|
