|
AMSTERDAM,
10 DEC 09 - Uit financiële overwegingen doen Nederlandse media geen
onderzoek naar burgerslachtoffers in Uruzgan. "Door deze laakbare
houding zijn ze medeverantwoordelijk voor mensenrechtenschendingen",
zegt oorlogsverslaggever Arnold Karskens.
De laatste
veertig maanden reisden zo'n 500 Nederlandse en buitenlandse journalisten
op kosten van Defensie naar Uruzgan. Ze verbleven en aten daar op kosten
van Defensie. Ze maakten gebruik van vertalers en reden rond in peperdure
voertuigen, ook op kosten van Defensie.
"Nuchter
gezien is de houding van deze collega's een schending van artikel 8
van de Code van Bordeaux", zegt Karkens in dagblad De
Pers. "Deze
Geboden voor Journalisten zegt dat 'het aanvaarden van steekpenningen,
in welke vorm ook, tot het verrichten of het achterwege laten van enige
publicatie', een ernstig journalistiek vergrijp is."
Als tegenprestatie
voor de gratis service van Defensie moeten de media het werk dat ze
vanuit Uruzgan sturen voorleggen aan de censor. Die kijkt of de reportages
geen militair gevoelige gegevens bevatten of informatie die de missie
compromitteert. "Vanuit voorlichtingsoogpunt een slimme zet",
vindt Karskens. "Eenmaal thuis blijven je gasten loyaal. Je spuugt
niet in de bron waaruit je hebt gedronken."
Sinds het
begin van de missie in Uruzgan op 1 augustus 2006 is het volgens Karskens
daarom stil gebleven over de honderden burgerdoden in de strijd tegen
het terrorisme. De laatste slachting op 11 juni, waarbij Nederlandse
helikopters twee auto's met totaal veertien inzittenden beschoten en
8 mensen stierven en vier gewond raakten, bleef nagenoeg onvermeld.
Onder de
slachtoffers bevonden zich de moeder, de zoon, de schoondochter en een
kleinkind van een gezin. Opnamen van verwoeste of opgeblazen huizen
blijven taboe. Over excessen als het gebruik van stroomstokken en verdwijningen
in de provincie waarbij militairen zijn betrokken hoor je zo goed als
niks.
"Uit
financieel oogpunt je mond houden is schandalig", zegt Karskens.
"Want ook voor de journalist geldt het adagium: wie zwijgt stemt
toe. De Nederlandse media hebben na 40 maanden militaire aanwezigheid
in Uruzgan hun slechtste kant laten zien. Vergelijkbaar met de nalatige
houding tijdens de Atjeh-oorlogen (1873-1910)en de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog
(1945-1949)."
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
Geef
je mening:
Home
..
|
Print
deze pagina 