Zoek jezelf

Zodra de temperatuur boven de 25 graden uitstijgt, hijs ik mijzelf in een korte broek. Puur functioneel, om de lichaamstemperatuur enigszins te doen temperen. Het liefst draag ik een rok, maar daar is 'ruimdenkend' Nederland nog lang niet aan toe. Een man met een rok wordt uitgelachen of erger, uitgestoten.

Van de week merkte mijn collega op de redactie op dat mannen geen korte broek moeten dragen. Hij zei het op schampere wijze, onderwijl badend in het zweet in zijn zwarte lange broek, zuchtend achter zijn pc. Mannenbenen zijn onesthetisch en dienen dan ook niet in het openbaar getoond te worden, aldus mijn weldenkende collega. En hij meent het.

Nadat ik hem verweet een seksistische boodschap te hebben  verkondigd, bond hij enigszins in. "Oké, korte broeken zijn toegestaan, mits ze toebehoren aan jonge sportieve mannen, à la Ronaldo." (voetballer van Real Madrid, red.) "Maar mannen op middelbare leeftijd met dikke buiken, nee, werkelijk geen gezicht!"

Nu is de mening van mijn collega geen uitzonderlijke, helaas. Honderdduizenden mensen in dit land zijn het met hem eens, met name feministen. Ook zij storen zich aan blote mannenbenen in het straatbeeld. Vrouwen in lange broek en rok, dat is algemeen geaccepteerd, maar mannen in korte broek, daar hebben velen een enorme weerzin tegen.

Degenen die echter menen hun bekrompen mening over lichaamsdelen op papier te moeten zeggen, zijn de ergste. Zoals mevrouw Van Hintum, enkel van de naam begin ik al te steigeren. In haar zuurdezemblaadje verkondigt zij de ene denigrerende opmerking over de man na de ander. Het schoolvoorbeeld van een verwend sekreet dat zich ver verheven voelt boven het door haar omschreven achterlijke klootjesvolk.

Waar komen dit soort wijd verbreide bekrompen opvattingen toch vandaan? Hebben we dan geen seksuele bevrijdingsstrijd achter de rug? Waarom was alles mogelijk in de jaren '60 en '70 van de vorige eeuw, en lopen we nu weer moeilijk te doen over ontblote mannenlijven in safaripark
De Beekse Bergen, om maar iets idioots te noemen. Beláchelijk gewoon.

Het liefst zie ik ook vróuwen met ontbloot bovenlijf lopen, als ze daar vanwege de warmte behoefte aan hebben. Laat ze, niks mis mee. Maar de vrouw waagt zich er niet aan, en heeft haar borsten op deze manier wederom tot een exclusiviteit gemaakt. Terwijl we allemaal tepels hebben. Gevangenen in hun eigen lichaam.

Vrouwen gaan hierin zo ver, dat ze massaal weer bh's zijn gaan dragen, zélfs die met priemende borsten. Staat lekker sexy, denken ze. De strijd van de Dolle Mina's die de bh – voor hen symbool voor een opgelegde schoonheidsnorm - aan de wilgentakken hingen, is wat dat aangaat een vergeefse geweest. Helaas pindakaas.

Wie bepaalt toch de norm van wat esthetisch door de beugel kan, of niet? Intellectuelen vinden dat de hedendaagse kledingvoorschriften opgelegd worden door de mode-industrie, met als voornaamste propagandamiddelen de tv-shows, film en bladen. Ik vrees echter dat veeleer het gedrag van het individu voornamelijk wordt beïnvloed door de angst voor wat de ander van jouw uiterlijk vindt.

Zo ben ikzelf bepaald niet tevreden over mijn veel te dikke buik. Terwijl, als je erover nadenkt, dat toch een futiliteit is. Ik kom nu eenmaal snel aan, zelfs als ik tijdenlang vrijwel niets eet. Wat kan mij het bommen wat een ander daarvan vindt? Maar dat is het nu juist, afgezien van de mening van een ander, leg ik mijzelf een keurmerk op, in geval van mijn buik een dikke onvoldoende.

En elke keer zodra ik mij daarop betrap, baal ik daar weer van. Want is het niet dit gedrag, dat ons maakt tot na-apers. We laten ons onderdrukken door commerciële bedrijfstakken, die er baat bij hebben de consument specifieke schoonheidsnormen op te leggen, waarna wij ze kopiëren, onszelf en anderen eraan vastpinnen. Wég met die enge meetlat, laat elkander vrij en bevrijd jezelf.

Tot slot nog even een stukje tekst van het lied 'Zoek jezelf' van het Simplistisch Verbond, opgedragen aan Van Hintum:

Allemaal op weg naar niets, doen we zus of zomaar iets
Soms net echt, maar meestal kitsch, want wie speelt er nog zichzelf
Weet je nog wanneer dat was, toen je nog geen ander was
Niet in harnas achter glas, maar je eigenlijke zelf
De man die op z'n tenen loopt en alleen zichzelf verkoopt
En nooit iets in z'n oren knoopt, die gaat nog eens lelijk dood
En met make-up van oor tot oor stelt z'n vrouw een ander voor
En hebben ze nog steeds niet door dat een glimlach beter staat
Zoek jezelf broeders en zusters, vind jezelf, wees en blijf alleen jezelf

Radio Alex

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Geef je mening:

Naar boven

hghg