Een
klein eigenwijs vogeltje had goed nagedacht. Het had besloten te emigreren
naar een warm en zuidelijk land. Zijn soortgenoten waarschuwden hem het
niet te doen: hij was immers geen trekvogel. Het vogeltje was echter eigenwijs
en vertrok toch.
Het
begin van de reis verliep voorspoedig. Het vogeltje genoot van de omgeving
en vloog er lustig op los. Langzaam maar zeker voelde hij zich moe worden.
Maar, gedreven als hij was, wist hij van geen ophouden en vloog door.
Aan
het einde van de dag was hij volledig uitgeput en stortte hij verkleumd
neer in een wei. Na een tijdje kwam er een nieuwsgierige koe op het eigenwijze
vogeltje af en deponeerde een grote koeienvlaai op het halfdode beestje.
Het vogeltje genoot van de warmte en knapte zienderogen op.
Toen
hij zich sterk genoeg voelde stak hij zijn kopje uit de vlaai en keek
rond. Blij met zijn wonderbaarlijke redding floot hij zijn lievelingsdeuntje.
Een poes die langs liep hoorde het gefluit en ging erop af. Hij zag het
vogeltje, sloop voorzichtig dichterbij, graaide het uit zijn warme schuilplaats...
en vrat het met veren en al op.
The
one who shits on you is not always your enemy. The
one who gets you out of the shit is not always your friend.
So, if you're in deep shit and you're happy, shut up and stay there.