1Ravagedigitaal 14 november 2009ddPrint deze pagina  
 

Eerdere columns van Harry Zevenbergen:

18-11-10
Schrijf een brief!
24-09-10
Domme vragen bestaan
28-08-10
Uitnodiging uit Oklahoma
26-06-10
Breaking news: Rijkeluiskinderen belanden vaker in witte boordencriminaliteit
08-06-10
De Ultieme Bezuiniging 4
06-06-10
De Ultieme Bezuiniging 3
03-06-10
De Ultieme Bezuiniging 2
31-05-10
De Ultieme Bezuiniging 1
01-05-10
Als de dag van gisteren
09-04-10
De boyband van punk
08-02-10
All Art is Useless
22-12-09
Zwijgend zet ik weer een stap
14-11-09
Wijsheid Achteraf
21-09-09
Den Haag, politieterreurstad nummer één?
08-09-09
Formulieren en diensten
26-08-09
Voor sommige mensen is het vrede
01-08-09
Ben ik een seriemoordenaar?
20-06-09
London Calling
05-06-09
Roze olifanten op de Veluwe
30-04-09
Klagen dan maar
04-04-09
Kennis wordt zwaar overschat, geluk is onwetendheid
06-11-08
Obama Bestaat Niet
05-11-08
Halleluja!
14-10-08
Onderzoek: Vrijheid geen angst
03-09-08
Niet Iedereen Kan Inbreken
16-08-08
Mag ik komen voordragen uit eigen werk?
07-07-08
Dát is pas een dichter!
20-06-08
Beginnen met roken
01-06-08
Teken uit Amsterdam
12-05-08
Karnemelk
15-04-08
De cijfers liegen niet, maar ze zeggen niet alles
24-03-08
Wie moet er nu naar wie luisteren?
08-03-08
Toen was dat heel normaal II
20-12-07
EN DE ANDERE KUNSTENAARS ZWEGEN
27-11-07
PROJECTWEEK: LEER DEMONSTREREN!
21-10-07
FUCKING WITH THE
STARS II
13-09-07
Jami de bedrieger
14-08-07
Regels zijn regels
29-07-07
Topsport met Boules
30-06-07
Mijn minuten in Irak
10-05-07
Den Haag geen afwasmiddel
23-04-07
Een middagje Waddinxveen
06-04-07
Ambtenarenpraat
12-03-07
Fucking with the stars
10-01-07
Geen aanval op darts
05-12-06
Hier wordt niet gestenigd
20-11-06
Darwin for president!
21-10-06
EEN VLEUGJE MAOÏSME
11-09-06
9/11: TAART MET SLINGERS
02-08-06

NIETS TEGEN TOERISTEN

17-07-06
HONDEN SCHOPPEN

11-06-06
TWEE TEGEN ÉÉN IS NIET EERLIJK

21-05-06
KEN JE DAT SOORT MOMENTEN

29-04-06

METRO WOENSDAG 26 APRIL

07-04-06
GEEN METRO MAAR ÜBER, SUKKEL!

22-03-06
DISCRIMINEREN IS BELANGRIJK

07-03-06
MISDAAD WIJZER

16-12-05
16 MILJOEN TERRORISTEN OP DIT KLEINE STUKJE AARDE

4-11-05
KOP IN DE WIND

14-10-05 BINNENHUISARCHITECTUUR
23-09-05
WINNAARS

02-09-05
GEZOCHT EN GEVONDEN

 

 



 

WIJSHEID ACHTERAF

Ik werd zes in het jaar dat de sixties overgingen in de seventies. Ik ben dan ook geen bloemenkind. Te laat geboren. Mijn ouders daarentegen zijn te vroeg geboren. Voor vrije liefde, drugs moest je bij ons thuis niet zijn. Muzikaal gezien heb ik onbewust John Cash en the Dubliners meegekregen als culturele erfenis.

Bij volle bewustzijn overtuigde alleen Jaap Fischer/Joop Visser mij direct. De muzikale beïnvloeding ging meer de andere kant op. Mijn vader stond open voor heel veel van de muziek die mijn broer en ik het huis binnen sleepten. Punkfolk, de Nederlandstalige bands uit de vroege jaren '80, goede popmuziek en meer.

Met mijn kinderen gebeurt dat nog niet echt, ze hebben beiden (nog) geen duidelijke smaak. De één interesseert zich nauwelijks voor muziek en de ander verruilt het ene inwisselbare niemendalletje voor het andere. Er is niets dat beklijft. Dat geeft niet, er zijn mensen die gelukkig worden, ondanks het ontbreken van enige muzikale smaak.

De jaren '60 beleefde ik pas in de jaren '80. Wat ik leerde waren door schade en schande de voor- en nadelen van de vrije liefde. Eén ding is zeker, jaloezie bestaat wel degelijk. Verder leerde ik dat je in de sixties voor een duidelijke keuze stond. Je was van the Rolling Stones of van the Beatles.

Ik heb me wel eens afgevraagd waar ik voor had gekozen en hoefde niet lang na te denken. Ik zou van the Velvet Underground zijn geweest. De Stones hebben een paar mooie nummers dat zal ik niet ontkennen, de Beatles nog veel meer. Maar the Velvet Underground was anders, die zaagden de poten onder mijn stoel vandaan, deden mijn hart sneller kloppen en daar gaat het om bij muziek. Niet om aardige liedjes, of zelfs mooie liedjes. Het gaat er net als in de liefde om dat het onontkoombaar is, dat er een bliksem inslaat die voorgoed zijn sporen nalaat.

De elpee The Velvet Underground & Nico (met de banaan van Andy Warhol), dat is de invloed van een vriend waarmee ik jaren in dezelfde kraakpanden heb gewoond, daar begin ik nog regelmatig de zondagochtend mee. De elpee start dromerig met Sunday Morning en eindigt met een flinke shot adrenaline in European Son. Het is de beste elpee van de band.

Eerst verliet Nico de band en daarna John Cale. Lou Reed maakte nog één elpee en ging toen ook solo. Van de drummer Maureen Tucker en de bassist/gitarist Sterling Morrison werd weinig meer vernomen tot in het begin van deze eeuw de band weer bij elkaar kwam voor een aantal concerten. Ik ben er net als de overleden Nico niet heen gegaan en heb nooit naar de opnames geluisterd. Ik ben een man van principes.

Harry Zevenbergen

 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Geef je mening:


Home