![]() |
1Ravagedigitaal
23 december 2009dd![]() ![]() |
||
|
Ondanks 11 september 2001 is Amerika nog steeds het beloofde land voor immigranten, ook voor Arabieren. Amerrika is een ingetogen en gevoelige rolprent over zowel de pijn als de hoop van immigranten. Op overtuigende wijze bewijst deze film dat het beladen thema immigratie op een ingetogen en lichtvoetige wijze behandeld kan worden, zonder in de valkuil van politieke correctheid te vallen. Jammer dat voor distributie in Nederland de Arabische filmtitel Amreeka is veranderd in Amerrika. Debuterend regisseuse Cherie Dabis heeft de immigratie ervaringen van haar Palestijnse familie verwerkt in de vertelling. Dabis is geboren in Amerika en werkzaam als producent en schrijfster van tv-drama. De Arabische wortels van haar geven de film een authentieke kracht. Weinig films worden gemaakt door vrouwen met een Arabische achtergrond, en al helemaal niet door Palestijnse vrouwen. Muna Farah (Nisreen Faour) is een gescheiden Palestijnse vrouw die de bezette West Bank verlaat om bij haar getrouwde zuster Raghda (Hiam Abass) in Illinois te gaan wonen. Samen met haar 16-jarige zoon Fadi probeert ze in de Verenigde Staten met vallen en opstaan een nieuw bestaan op te bouwen. Hoofdaspect van het drama is hoe deze Arabische immigranten, die met hun hart in Palestina zijn, zich proberen aan te passen aan een totaal andere cultuur en samenleving. Muna, in Palestina werkzaam als bankier, kan in Illinois geen werk vinden. De komische lading van de film is opgehangen aan het feit dat ze doet alsof ze 's ochtends naar de plaatselijke bank gaat om te werken, maar in werkelijkheid in een hamburgertent haar geld verdient. Het begin van Amerikka heeft een grimmige lading. Hier wordt de dagelijkse realiteit van de Palestijnen in de door Israël bezette gebieden getoond. Muna is op weg naar haar werk uren kwijt bij de talrijke checkpoints. Aangekomen in het beloofde land worstelt zij met haar zoon met de vooroordelen van Amerikanen, vooral ook omdat de film zich in 2003 tijdens het begin van de oorlog tegen Irak afspeelt. Discriminatie van moslims speelt wel degelijk een rol. Ironisch detail is dat de Arabische personages in de film geen moslim zijn. Het latente racisme van de Amerikanen is trouwens niet altijd de oorzaak van conflicten. Wanneer Muna door immigratie-ambtenaren wordt vastgehouden bij haar aankomst in de VS, is de oorzaak hiervan eerder het gevolg van een reeks misverstanden. Toch heeft de regisseuse ervoor gewaakt om de vertelling een harde politieke lading te geven. Het humanistische aspect en de universele uitstraling zijn belangrijker voor haar. Op zich is dat een verfrissende stellingname, maar dat maakt haar vertelling op sommige momenten ietwat simplistisch. De meeste personages in de film zijn vriendelijk en aardig, niet vijandig of gewelddadig. Het feit dat ze driedimensionaal verbeeld worden, hetgeen indruist tegen het clichébeeld van Arabieren, zorgt voor een verrassende nuancering. De warme en innemende toon van de film wijkt zeker af van het vaak grimmige beeld dat wordt neergezet in vergelijkbare immigratiedrama's. Nisreen Faour is onweerstaanbaar in haar rol als Muna Farah. De Palestijnse actrice Hiam Abbas als zuster van Muna biedt schitterend en aangrijpend tegenspel. De verfilmde relatie tussen beide zussen is hierdoor onmiskenbaar het warmbloedige hoogtepunt van Amerrika geworden. Ulrik van TongerenAmerrika (Cinéart), vanaf 24 december in de bioscopen.
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
.
|
|