Print
deze pagina 
De 23e editie van Cinekid is deze week in Amsterdam van start gegaan. Tien dagen lang worden jeugdfilms en tv-programma's vertoond tot en met 23 oktober.
Dit
jaar worden er twee openingsfilms vertoond. Voor de oudere jeugd vanaf
11 jaar is dat It's not me, I swear! (C'est pas moi,
je le jure), een Frans-Canadese film van regisseur Philippe Falardeau
die in Berlijn al de publieks- en juryprijs van het kinderprogramma won.
Opmerkelijk dat er dit jaar een aantal ijzersterke Franstalige films vertoond
worden, in voorgaande edities waren het vooral Scandinavische jeugdfilms
die het programma domineerden.
It's not me, I swear! is niet direct wat je van een jeugdfilm verwacht. Het is een schokkend, aangrijpend en zeer grappig portret van een jongen met zelfmoordneigingen. Het verhaal speelt rond 1968. Lêon (10) ligt overhoop met zijn ouders die voortdurend ruzie maken, met vervelende buren en het buurmeisje Lea.
Wanneer zijn moeder de benen neemt naar Griekenland slaan bij de jongen de stoppen door. Hij doet een poging om zichzelf op te hangen, en steekt het bed van zijn ouders in brand. Ook vlucht hij vaak in een fantasiewereld, om aan zijn problemen te ontsnappen. Het is een schitterend gefilmde en geacteerde vertelling met veel zwarte humor waar nog lang over na gepraat zal worden. Moedig om zo'n controversiële film op Cinekid te vertonen.
De
Kleine Nicolaas van de Franse regisseur Laurent Tirard is als tweede
openingsfilm bedoeld voor kinderen van zeven jaar en ouder. Gebaseerd
op de klassieke Franse kinderboekenreeks van Goscinny & Sempê is het
een fraaie jeugdfilm, maar nogal braaf vergeleken met de bijna subversieve
It's not me, I swear!
In De Kleine Nicolaas staat het schoolleven van Nicolaas centraal en ook de komst van een jong broertje beroert het jongetje. Knap aspect van de film is hoe de personages en situaties balanceren op de rand van het karikaturale, maar door de warme en gevoelige toon is het wel degelijk een aansprekend portret van een Franse samenleving geworden, gezien door de ogen van een 10-jarige jongen.
De
meer traditionele jeugdfilms, waarin dieren een belangrijke rol spelen,
zijn eveneens op Cinekid vertegenwoordigd. De Duits-Zweedse coproductie
The Eagle Hunter's Son van regisseur Renê Bo Hansen
speelt in Mongolië en gaat over de vriendschap van de 12-jarige Bazarbai
met een oude adelaar. De jongen twijfelt tussen het traditionele bestaan
met zijn familie op de steppen van Mongolië en het achterna reizen van
zijn broer naar de grote stad.
The Eagle Hunter's Son is een spannende avonturenfilm gesitueerd in een prachtig weids en onbedorven landschap. De vlucht van Bazarbai naar de grote stad blijkt vol valkuilen te zitten. De moraal van het verhaal is dat de jongen beter thuis had kunnen blijven bij zijn warme familie.
De
Krokodillenbende uit Duitsland van Christian Ditter is een typisch
voorbeeld van een jeugdfilm waar de kinderen uitgroeien tot helden. Hannes
zit in een rolstoel. Toch wil hij lid worden van een befaamde krokodillenbende.
De jongen moet zich bewijzen tegenover een stel gevaarlijke boeven, en
blijkt met zijn slimheid een waardevolle kracht te zijn voor de bende.
Het is een amusant verhaal waarin een aantal pijnlijke noten over vooroordelen gekraakt worden. Er zitten ijzersterke stunts in de film. De makers hebben blijkbaar de Indiana Jones-films van Steven Spielberg nauwkeurig bestudeerd.
Het
zijn niet alleen premières op Cinekid. Het festival vertoont ook een selectie
klassiekers waaronder het meesterwerk Alice van de
Tsjechische regisseur Jan Svankmajer. Daarnaast wordt een aantal recente
Nederlandse jeugdfilms vertoond. De beste daarvan is zeker Kikkerdril
van Simone van Dusseldorp, een charmante en warme jeugdfilm over Max die
met zijn vriendinnetje Jesse op zoek gaat naar kikkerdril in de fraaie
Nederlandse natuur.
Ook
documentaires bedoeld voor de jeugd krijgen op Cinekid volop aandacht.
Opmerkelijk is de documentaire I love het leger van
regisseur Jaap van Heusden. Deze productie van de joodse omroep gaat over
de 13-jarige Jade die soldaat wil worden in het Israëlische leger. De
film toont haar bezoek aan een legerbasis in Israël, gesitueerd in de
woestijn, terwijl ze thuis moet afdansen en een jurk moet aantrekken.
Fascinerend hoe deze botsende werelden getoond worden. In december wordt
de documentaire op televisie vertoond bij Z@pp.
Ulrik van Tongeren
Cinekid, van 14 t/m 23 oktober op de hoofdlocatie op het Westergasfabriekterrein in Amsterdam. In de herfstvakantie in 31 theaters in heel Nederland is met Cinekid op locatie een selectie van Cinekid te zien. De officiële website.
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
Wat vind jij van deze film?
.
hghg