Valeria Bertucelli in Lluvia

Volgens de Braziliaanse regisseur Walter Salles maken ze in Argentinië de beste films van Latijns-Amerika. De nieuwe Argentijnse film, ontstaan rond 1994, heeft in ieder geval een aantal opmerkelijke films opgeleverd.

De belangrijke Argentijnse regisseurs zijn zelf niet op het Latin American Film Festival (LAFF) aanwezig, wel een aantal aanstekelijke tragikomedies: het beklemmende Pampas familiedrama La Rabia van Albertina Carri en de ontdekking van een groot nieuw filmtalent.

Valeria Bertucelli, een briljant jonge actrice, is ronduit een openbaring. In Un Novio para mi Mujer speelt ze een vrouw die gedumpt dreigt te worden door haar echtgenoot. Hij huurt zelfs een vervaarlijke Casanova in om haar te verleiden. Ze is slecht gehumeurd en houdt hilarische tirades tegen optimistisch en positief denken. Bertucelli zet een onvergetelijke rol neer van een sarcastische en depressieve jonge vrouw.

Un Novio para mi Mujer

In Lluvia speelt ze een vrouw die na een relatie van negen jaar de weg kwijt is, in haar auto leeft en een man ontmoet. De ontmoeting van deze verloren zielen zorgt voor een meeslepende tragikomedie. Nogmaals laat Valeria Bertucelli zien hoe de lastige mengeling van tragiek en komedie overtuigend gespeeld kan worden. Opvallend aspect van de Argentijnse cinema is het hoge niveau van de acteurs die het verhaal gestalte kunnen geven.

Mariano Llinás is een opmerkelijk talent, en misschien heeft hij met zijn Historias Extraordinarias een meesterwerk gemaakt. Niet door de extreme lengte van 245 minuten, maar door de vaardige en speelse verteltrant van de jonge Argentijnse regisseur is het een bijzondere filmervaring geworden. De film was begin dit het jaar al op het Rotterdams filmfestival te zien.

Historias Extraordinarias is een epische vertelling waarbij drie door elkaar lopende verhalen het fundament vormen van een labyrintische opeenhoping van zijsprongen. Grotendeels gesitueerd buiten Buenos Aires op de Pampa's, is het een woeste en desolate wereld vol mysterie.

Historias Extraordinarias

Personage H krijgt de opdracht om op zoek te gaan naar de overblijfselen van een megalomaan waterbeheersingproject. X is de enige getuige van een bizarre moord, en duikt onder. Z (gespeeld door Llinás zelf) krijgt een baantje in een provinciestad bij een schimmige organisatie, en graaft in het verleden van zijn mysterieuze voorganger. Deze drie hoofdlijnen vormen de kapstok voor een duizelingwekkende opeenstapeling van zijwegen.

Allerlei verhaaltjes, terzijdes, anekdotes en personages illustreren een ongrijpbare en moeilijk te bevatten realiteit. De vertelstem speelt een belangrijke rol om het verhaal vooruit te stuwen en om het complexe verhaal overzichtelijk te houden. Historias toont een deel van de menselijke geschiedenis in de vorm van een spannend detectiveverhaal, waarbij de zijsprongen in het verhaal belangrijker zijn dan de hoofdstroom.

Deze rolprent is werkelijk nergens mee te vergelijken. Het is moeilijk om met iets nieuws te komen, om werkelijk vernieuwende cinema te maken. Llinás is er glansrijk in geslaagd om een nieuwe weg in te slaan met deze film, een nieuw hoofdstuk van de nieuwe Argentijnse cinema. Zoals een bezoeker na de marathonvertoning opmerkte: dit is een film om nog lang over na te praten.

Ulrik van Tongeren

Latin American Film Festival, t/m 15 mei in Utrecht.
Lees ook de voorbeschouwing van het LAFF

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Wat vind jij van deze film?

.

Naar boven

hghg