Home 1ddRavagedigitaal 2 april 2009dPrint deze pagina

Genadeloze Feeks:

26-05-09
De diepte in…
02-04-09
SIRE vergaloppeert zich
17-03-09
Vragen voor Rene
28-02-09
Nostalgie
12-02-09
Weesp in rep en roer

 

 





SIRE vergaloppeert zich

We worden steeds 'onbewust asocialer'. Aldus de nieuwe campagne van SIRE (Stichting Ideële Reclame). U weet wel: het jarenlange initiatief waarin reclamemakend Nederland de natie zo nu en dan semi-prodeo een of ander moralistisch spiegeltje voorhoudt. Meestal over een onbenullig zogenaamd taboe onderwerp, een soort muurbloempje uit de balzaal van het sociale debat, dat dan quasi integer nog eindeloos bespreekbaar gemaakt wordt. 

Nou, hoe dan nu weer. Onbewuste asocialiteit. Er is heel wat gebrainstormd blijkbaar. We zien een moeder die de rommel die haar kinderen in de auto gemaakt hebben (bigmeal verpakkingen enzo) klakkeloos de straat op veegt. (filmpje) We zien een andere muts druk sms'en en niet letten op haar tassen die plaatsen in een volle bus bezet houden. Sporter die neusgat van snot ontdoet in park naast bankje met oorlogsveteraan en vrouw. Blijven bellen tijdens het afrekenen en handgebaren.

Nou, dat soort dingen. Onbewuste asocialiteit dus, is je in een bubbel wanen waar geen anderen meer lijken te bestaan, waar reflexmatig en robotesk gehandeld wordt omdat men in de bovenkamer of concreet met iets anders bezig is. Ja, de kleine irritaties van de hedendaagse autistische mobiliteit, en nog ietsje erger.

Nou heb ik nog nooit zo'n automobiliste, en al helemaal geen Volvorijdster, en godbetert moeder, spijt me zeer, ooit zoiets zien doen. Ze wilden met het filmpje even niet vooroordeelbevestigend bezig zijn, maar ik ken een heleboel moeders met driekwart jassen in Volvo's, en niet een zou het in haar hoofd halen om vuilnis uit de auto op straat te vegen. Dat doen namelijk, zoals wij allemaal weten, alleen BMW- en Audi-rijders. Mannelijke BMW- en Audi-rijders. Zonder kinderen.

Dan die muts in de bus. (filmpje) Hoe lang zou het duren voor iemand háár had toegesnauwd dat ze even snel die tas moest weghalen? Ik schat in een volle stadsbus een minuut of twee. Tegen háár durven ze wel. Ze zou besmuikt opkijken en met een defensief mondtrekje de tassen weghalen, waarna iemand met nog rollende ogen een bejaarde erheen zou dirigeren, dan wel zelf neerploft. Einde verhaal.

Maar als de sms'er nu een grote dikke vent is met haar op zijn vingers en een ijsmuts is die al behoorlijk naar drank ruikt? Dán, dán blijven zijn tassen daar staan. Ja, niet als ik er naast sta, maar de rest van de tijd. Goed, BMW-rijders, nare dikke bierkerels met ijsmutsen.

Dan de sporter. Wie zou die jogger (filmpje) zijn die zo met zijn gedachten bij zijn eigen sixpack is en wat hij zo meteen weer allemaal zou gaan doen met den arbeid? Vast zo eentje die gestopt (of nee, geminnn-derrrrd) is met roken en nu 'kwaliteitsmomentjes' tussendoor in de sport zoekt. Splat! De man die maar door blijft gaan met zijn belangrijke gesprek en doet alsof diegene waar hij een kooptransactie mee doorloopt een machine is… waar zou dat gesprek over gaan?

Ik ken geen mensen zoals in die spotjes die dat soort dingen doen. Ik heb ze niet in mijn eigen kennissenkring. Ik ken de situaties wel, en onaangesloten zombies in de publieke vibe zijn altijd (in verschillende gradaties van) vlot geklede, fris gewassen mannen tussen de 25 en de 45. Ik denk dat ze allemaal, de BMW-rijder die even snel de auto netjes moet maken (en vuilnisbakken zijn voor lutsers), de contactgestoorde ijsmuts in de bus, de afwezige jogger, het belangrijke gesprek, allemaal reclamemakers zijn. De makers van dit spotje om exact te zijn.

Dat 'We' in 'we worden steeds onbewust asocialer' mag je heel letterlijk opvatten. Het zijn het baasje, de artdirector, een technisch figuur, de creatieveling. Welke softe navelstaarsessie heeft dit zelfinzicht opgeleverd?

De SIRE is ooit in het leven geroepen om maar één werkelijk vooroordeel te ontkrachten en dat was het vooroordeel (dat, zoals wel meer zogenaamde vooroordelen, helaas vaak naadloos aan de werkelijkheid blijkt te voldoen) dat reclamemakers lompe horken zijn die zich geen reet aantrekken van hun omgeving als zij maar druk interessant kunnen lopen doen. Met deze campagne, waarin ze het iets te dicht bij huis gezocht hebben allemaal, hebben ze zichzelf wel héél erg vergaloppeerd.

Natasha Gerson

 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Geef je mening:

 

 

 

 

 

Naar boven

 

 

 

 

 

hghg