Ja,
inderdaad, ook hier gaat het over René Danen. Ik was het niet van plan,
weer René Danen, ik ook René Danen, nee. Maar sorry. Ik kan het niet laten.
Het moest toch een keer. Hallo, René!
Weet
je René, wat jouw hele probleem is? (of eigenlijk het probleem van velen
met jou, maar dat komt op hetzelfde neer) Dat het typisch is voor jou
dat als iemand jou persifleert,
dat helemaal niet moeilijk is. Een René-pastiche, daar hoeft niet diep
over na gedacht te worden.Ā
Wanneer
jij daarentegen iemand persifleert, blijf je geheel en totaal René
Danen. René Danen onder iemand anders' naam. In inhoud en non-nuance,
maar vooral humorloze verbetenheid waarmee oog om oog tand om tand moet
worden bedreven wordt onder een zouteloze afsluiter als 'Geintje, moet
kunnen toch'- zegt al de helft. Nauw verholen machteloze dreiginkjes verpakt
in kleinzielige jijbakken, hoe drie Mavo, en hoe in lijn met de bekende
modus operandus van de sekte die je zo verdedigt.
René
Danen, waar ben jij ooit ineens eigenlijk vandaan gekropen, in een grijs
verleden? Hoe hebben jij en je Internationale Soosjalistjes eigenlijk
ooit, als een soort houtwormen allerlei oprechte en bonafide organisaties
en structuren kunnen binnenknagen, molmig zaagsel verspreidend, en, we
name no names, allerlei oude zwammen en hun spoRenélementen aantrekkend
om de boel nog verder te verrotten, te veretteren en te verzuren?
Nou?
Ergens in de wijfelende leemtes begin jaren '90 is de René Danen niet
zozeer gegroeid als wel ontstaan, ontpopt. Misschien wel, wie zal het
zeggen, gecreƫerd.
En
veel erger dan dat René Danen een parodie op zichzelf is, dat zijn wel
meer mensen bij tijd en wijle en dat zou dan vooral niet leuk voor René
zelf moeten zijn, maar: René weet het om allerlei idealen, begrippen,
verbanden, hele bewegingen een parodie op zichzelf te laten zijn. (misschien
is dat te veel eer, hij doet het allemaal niet in zijn eentje)
Alles
dat René organiseert,
levert kromme tenen op bij de doelgroepen die er bij gebaat zouden moeten
zijn, zonder uitzonderingen. Alles waar René mee komt is een soort concentraat,
een soort cynische comedy van de enige zekerheid en waarheid die
Ɣlle, werkelijk alle minderheden in dit land delen, en dat is: Wees nooit
verbaasd wat voor malloten, mastodonten, krompraters en zeloten ze nu
weer opgedregd hebben om mede namens jou te spreken. René nodigt ze allemaal
uit.
René,
daar komt de kebabvraag: Wat is er racistisch of extremistisch aan om
gewoon tegen een religie, een grote, agressief annexerende, monotheĆÆstische
wereldreligie, een sekte, te zijn? Waarom ben je in zo'n geval een fascist,
rechts, moet je de mond worden gesnoerd, moet bij wijze van spreken je
vlag afgepakt en je een schop onder je kont van een paar ferme poldermuhedjedeen
als ware je een oud christenmannetje met een davidsster op een demonstratie?
Waarom
worden de mensen, de werkelijke antiracisten, humanisten, echte multiculturisten,
van allerlei afkomst, door jou en je door de staat gesubsidieerde paladijnen
gedwongen tot een geforceerde, opgelegde solidariteit, erger nog, een
gecontinueerde identificatie, unificatie met iets, een geloof en de politieke
uitwassen daarvan dat ze gewoon niet lusten, willen?
En,
simpeler, wie moet dat trouwens steeds maar uitmaken, wie er deugt, wie
rechts is of links en hoe rechts of links of hoe fout of goed of wat of
hoe, tot godbetert hoe allochtoon toe, wie is daar de maatstaf en jury
in, jij? En waarom jij dan wel, middenklasse blanke man met grote bek
dat je d'r bent?