1ddRavagedigitaal
17 september d![]() ![]() |
|
|
De leuze Idealen ontruim je niet siert weer menige gevel dezer dagen. Nu is dat wel de minste lippendienst die men zijn broodheer de leegstand kan bewijzen, maar om Bob Black te citeren, wellicht gaat het slechts om een schaamlippendienst. Want die zogenaamde idealen zijn al vele decennia de afgeleefde stoephoer van onzekere narcisten en verweesde vluchtelingen van de middenklasse. Maar zij beseffen niet dat Idealen ontruim je niet in feite een argument is vóór een kraakverbod. Want waar weinig verlichte geesten onder hun zwarte capuchons misschien denken dat dit letterlijk bedoeld is, als een soort van bezwering of Gods-gericht, kan ieder weldenkend individu vaststellen dat het transcendent bedoeld moet zijn. Net zoals Joe Hill's geest niet daadwerkelijk voortleefde, maar in de acties van zijn opvolgers. Kraken is een uiting van maatschappelijke organisaties buiten de bestaande kaders om, hetzij om een dak boven het hoofd te hebben, hetzij om te ontvluchten aan de maatschappij, hetzij haar te verbeteren. Al deze zaken hebben weinig tot geen binding met het juridisch fenomeen kraken zoals neergelegd in het Nederlands wetboek, nu of in de toekomst. Oftewel, je bent een kraker door wie je bent als persoon, en niet door de formele status van de stapel bakstenen waarmee men zich omgeeft en die men als huis, thuis, woning, bolwerk of schuilplaats betitelt.
Dat iemand sowieso de domheid of de arrogantie kan hebben te claimen dat kraken in zijn transcedente vorm ooit op zal houden te bestaan of zelfs maar bedreigd kan worden. Alsof kraken niet net zo oud is als het kapitalisme zelf, en altijd in haar schaduw zal blijven voortwoekeren. Van de shantytowns tot de diggers en levellers van weleer. Maar dáár hoeven de woningkrakers van nu zich niet druk om te maken, gevangenen als zij zijn van hun deprimerende subcultuur. Durf te dromen, want er gloren nieuwe horizonten van totaal nieuwe vormen van aktie, niet langer verzwaard door image en make-believe van jaren '80 folklore groepen. Misschien moeten ze subsidie aanvragen bij het stadskantoor om tot in de lengte der dagen maandelijks een ontruiming na te spelen, totdat het huidige cliché zelf een cliché van een cliché is geworden, nagespeeld door een derde of vierde generatie living history adepten. Idealen ontruim je niet, want je kunt ze niet ontruimen. Bakstenen zijn geen idealen, evenmin hetgeen je binnen die bakstenen doet. Het is de passie, het redeloze verlangen naar échte vrijheid dat zal overleven in de harten van diegene die eerlijk zijn tegenover zichzelf en naakt daarvoor durven te staan zonder uniform. We shall overcome!
|