vrouw
als een geslagen hond
leef je met je spoken
er is geen ontkomen meer aan
arm zieltje kwijnt weg
tot op het bot gegaan
uiteindelijk
bezweken gebroken
nooit meer opgestaan
waarom heb je je dit lijden aangedaan
je
hebt geen stem
je ogen zijn dof en leeg
toen je wist dat er niets
zou veranderen ben je niet weggegaan
ik begrijp het niet
|