Demonstratie in Den Haag, 31 december 2008

Protesteren tegen onrecht maar niet klakkeloos aanlopen achter ander onrecht stuit nog steeds op onbegrip. Maar heel voorzichtig worden de eerste contouren duidelijk van de links-activistische doorbraak tegen het moslimfundamentalisme.

door Carel Brendel

Mijn actieverleden dateert uit de jaren '70 van de vorige eeuw, toen ik enkele keren deelnam aan Vietnam-demonstraties. De leus 'Johnson moordenaar' riep ik van harte mee, want ik vond dat de Amerikanen niets te zoeken hadden in Vietnam. Hun bombardementen op de Noord-Vietnamese steden waren buiten alle proporties.

Tijdens de betogingen werd voortdurend de leus 'Hi ha Ho Tsji Minh' aangeheven. Daaraan weigerde ik mee te doen, omdat ik de Noord-Vietnamese leider zag als een communistische dictator. Ik ben opgegroeid met boeken als Saluut aan Cataloniƫ (George Orwell, over de stalinistische repressie tijdens de Spaanse Burgeroorlog). en Wij rekenen op Kroonstad, over de door Lenin en Trotski bloedig neergeslagen matrozenopstand van 1921).

Daarom heb ik niets op met het totalitaire en moorddadige partijcommunisme. 'Ho Tsji Minh is ook een moordenaar', scandeerde ik in m'n uppie. Dat leidde steeds tot verbaasde en verstoorde reacties in mijn directe omgeving.

Blinde haat

Protesteren tegen onrecht maar niet klakkeloos aanlopen achter ander onrecht stuit nog steeds op onbegrip, zo bewijzen de zeer eenzijdige protesten tegen de Israƫlische aanvallen op Gaza. Ik zie blinde haat tegen Amerika en Israƫl, en blinde vlekken voor de terroristen en jihadisten van Hamas. De leus 'Hamas, Hamas, alle joden aan het gas' viel helaas weer te horen bij de jongste demonstratie in Amsterdam.

Gretta Duisenberg en Harry van Bommel (die ooit tegen de oorlog in Irak demonstreerde in het dubieuze gezelschap van neonazi's, Saddam-aanhangers en islamieten) riepen op tot een nieuwe intifada. "Daarmee bedoel ik geweldloos protest", verkondigt SP-Kamerlid Van Bommel.

Demonstratie in Amsterdam, 3 januari 2009

Van Bommel is kennelijk vergeten dat de Tweede Intifada (van 2000 tot 2005) gepaard ging met terroristische zelfmoordaanslagen, en trouwens ook met grof geweld tussen Palestijnen onderling. (Zie Sylvain Ephimenco in Trouw). 'Links demonstreert met antisemieten' is de terechte conclusie van de linkse zioniste Ratna Pelle.

Een kleine groep dissidente betogers heeft weinig aandacht getrokken. Links-anarchistische activisten besloten als een apart 'zwart blok' op te trekken naar het Museumplein. Op deze manier wilden ze zich 'duidelijk afscheiden van eventueel religieus fundamentalisme en alsmede van organisaties als het CJB, die het in stand houden van de staat wenselijk achten.' Met die laatste zinsnede doelen de anarcho's onder meer op de Communistische Jongeren Beweging (CJB), een van de restanten van het partijcommunisme in Nederland.

Anarchisten

Peter Storm, vooraanstaand lid van de Internationale Socialisten (IS), vindt het maar niks dat de anarchisten zich lauw en afzijdig houden van het Gaza-protest. In het rijk geschakeerde linkse wereldje zijn het juist de trotskisten van de IS, die zich uitsloven in het betuigen van solidariteit met de antisemieten en terroristen van Hamas en Hezbollah.

Volgens Storm hoort links stelling te nemen tegen onderdrukking 'ongeacht de opvattingen van de slachtoffers ervan'. Het is een cirkelredenering. Met hetzelfde argument kun je de invasie in Gaza steunen, omdat het Israƫlische leger krachtig stelling neemt tegen de onderdrukking door Hamas.

Demonstratie in Amsterdam, 3 januari 2009

Overigens zijn er frappante verschillen tussen Gaza en Vietnam. Vanuit Hanoi zijn nooit raketten afgevuurd op Amerikaanse steden en er werden ook geen zelfmoordaanslagen beraamd. Dat neemt niet weg dat de toestand voor de bevolking in Gaza zeer treurig is (deels door eigen schuld), en dat er genoeg valt aan te merken op de gang van zaken in Israƫl en het keiharde optreden tegen burgers in de bezette gebieden.

Ik vraag me overigens af of een door vrijwel niemand waar genomen 'zwart blok' iets verandert aan het pro-Hamas-karakter van de Gaza-demonstraties. Los daarvan, het kan dus toch: Israƫl veroordelen maar niet aanpappen met Hamas. Heel voorzichtig worden de eerste contouren duidelijk van de links-activistische doorbraak tegen het moslimfundamentalisme.

Doorbraak

Doorbraak is 'een linkse basisorganisatie die strijdt voor een ecologisch duurzame wereld zonder uitbuiting, onderdrukking en uitsluiting'. Begin december 2008 publiceerde Doorbraak een stellingname over het moslimfundamentalisme. Met recht een doorbraak. Zeker in het links-activistische wereldje, waarin bijvoorbeeld de Internationale Socialisten (IS) solidair zijn met jihadistische terreurgroepen als Hamas, Hezbollah en de Moslim Broederschap.

'Met de islamisten soms, met de staat nooit', schreef Chris Harman in The prophet and the proletariat. Die leus brengen zijn Nederlandse geestverwanten volop in de praktijk. Doorbraak rekent resoluut af met dit bondgenootschap: 'Samenwerken met een ultra-patriarchale stroming als de politieke islam valt op geen enkele wijze te rijmen met het opkomen voor de rechten van vrouwen, homo's en lesbo's, zoals Doorbraak dat doet. Doorbraak flirt dan ook uit principe niet met het moslimfundamentalisme. Samenwerking is uitgesloten, ook in een breder verband.'

Het standpunt van Doorbraak is niet alleen opmerkelijk voor de kleine activistische kring, waaruit deze organisatie voortkomt. Ook binnen reguliere linkse partijen wordt zelden zo onomwonden stelling genomen tegen het moslimfundamentalisme. De PvdA bezigt tegenwoordig wel harde taal tegen Marokkaanse probleemjongeren, maar weet zich geen raad met de orthodoxe islam, waar de Amsterdamse politicus Ahmed Marcouch de omstreden vertegenwoordiger van is.

Helemaal uit de lucht vallen komt de links-activistische stellingname tegen het fundamentalisme niet. Na de moord op Theo van Gogh schreef Ravage-redacteur Alex van Veen het baanbrekende artikel
'Nederland Droomland'. Daarin hekelt hij de blinde vlek die activistisch links heeft voor het moslimfundamentalisme. 'Wezenlijke problemen als homohaat, antisemitisme, vrouwonvriendelijkheid en extremisme worden genegeerd zodra het over de moslimgemeenschap gaat.'

Antisemitisme

De Fabel van de Illegaal ageert al jaren tegen het antisemitisme tijdens Palestina-betogingen. Het blad hekelde in felle bewoordingen de herdenking van Hamas-oprichter Ahmed Yassin. De jongste stellingname van Doorbraak past geheel in deze traditie, al is het nog onduidelijk wat deze doorbraak tegen het moslimfundamentalisme in de praktijk zal betekenen.

Demonstratie in Den Haag, 31 december 2008

De activisten stellen vast dat de islamisten hun macht opbouwen op straat en in het gezin en in allerlei instituties, maar ze willen 'symbolische kwesties' als de hoofddoek en het niet handen schudden met vrouwen niet op de spits drijven. De activisten zijn ook pertinent tegen een boerkaverbod, omdat dit de emancipatie van moslimvrouwen zou belemmeren.

Een boerkaverbod is in deze visie een ruk naar rechts. Zo bezien zijn de samenlevingen van Afghanistan, Iran en Saoedi-Arabiƫ heel erg links. Doorbraak doet ook hard mee aan het bashen van de afvallige Ehsan Jami. Kortom, het is nog afwachten geblazen of het linkse actiewezen serieus werk zal maken van het bestrijden van religieuze intolerantie.

Dit is een bewerking van twee artikelen, afkomstig van de website van Carel Brendel. De foto's, genomen tijdens een pro-Palestijnse demonstratie in Den Haag, zijn afkomstig van Socia Media.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Wil je er inhoudelijk op reageren plaats dan hier je reactie

Naar boven

hghg