

ARNHEM,
9 OKTOBER 2008 – De man die het verdomde in het kader van een reïntegratieproject
onkruid te schoffelen, mocht door de gemeente Arnhem niet gekort worden
op zijn uitkering. Dit heeft de rechtbank donderdag bepaald.
De
44-jarige Arnhemmer werkte jaren in de horeca, maar raakte door omstandigheden
werkloos. Arnhem bood hem een reïntegratieproject aan volgens de 'workfirst-aanpak',
die veel gemeenten toepassen om uitkeringsgerechtigden aan het werk te
helpen. Mensen blijven dan in een werkritme en dat vergroot hun kans op
terugkeer op de arbeidsmarkt.
De
man kreeg de keus tussen schoffelen en tubes lijm inpakken. Hij weigerde,
waarop de gemeente hem met 40 procent kortte op zijn uitkering. Volgens
de wet kunnen gemeenten zelf hun reïntegratiebeleid vorm geven, maar ze
moeten daarbij wel maatwerk aanbieden. Dat laatste ontbrak in dit geval
volgens de rechter.
Namens
eiser stelde de advocaat dat het workfirst-werk als dwangarbeid of verplichte
arbeid moet worden beschouwd. Dit wordt verboden door artikel 4 van het
EVRM. Verder stond hij op het standpunt dat de manier waarop het Arnhemse
college reïntegratievoorzieningen aanbiedt in strijd is met de Wet werk
en bijstand (WWB), omdat de voorziening een standaardpakket is dat niet
op de werkloze toegesneden is.
De
rechter stelt dat er van dwangarbeid geen sprake is, omdat de dreiging
met een maatregel niet zo zwaar is dat daardoor (psychische) dwang ontstaat
om het werk te blijven verrichten. Verder oordeelt de rechtbank dat er
in het algemeen ook geen sprake is van verplichte arbeid (die ook wordt
verboden door artikel 4 EVRM).
Met
betrekking tot het tweede argument overweegt de rechtbank dat het niet
de bedoeling van de wetgever is geweest bijstandsgerechtigden te verwijzen
naar een workfirst-traject, zonder dat naar hun individuele situatie is
gekeken. "Uit het opgestelde klantprofiel van eiser, dat is opgesteld
door de gemeente, blijkt niet op welke gronden dit traject noodzakelijk
is om eiser te laten reïntegreren in de arbeidsmarkt", aldus de rechter.
De
rechtbank van Arnhem neemt daarbij in aanmerking dat het workfirst-traject
voorziet in een uiterst beperkt aanbod van te verrichten werkzaamheden
in het kader van de reïntegratiedoelstelling. De gemeente Arnhem kon eiser
niet zonder meer er aan deel laten nemen. De rechtbank acht de werkloze
niet verwijtbaar dat hij niet verder is gegaan met de werkzaamheden.
De
gemeente moet het besluit om hem te korten terugdraaien, en een op maat
gesneden aanbod doen. Dat laatste is niet meer nodig, want de Arnhemmer
had op eigen kracht al weer werk gevonden toen hij uit principe naar de
rechter stapte. De uitspraak kan grote gevolgen hebben voor zowel uitkeringsgerechtigden
als gemeenten die mensen aan het werk zetten in het kader van een workfirst-traject.
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
Reageer
op dit bericht
|