Kap
nou met herdenking
4/5 mei
Met
het politiek-correcte geleuter over de vraag of gevallen Marokkanen in
de Tweede Wereldoorlog nu wel of niet moeten worden herdacht, heb ik mijn
buik ervan vol. Hierbij stel ik voor alle openbare officiële herdenkingsbijeenkomsten
in het kader van 4 & 5 mei af te schaffen, desnoods grondig te hervormen,
simpel om het feit dat ze vooral misbruikt worden voor politieke doeleinden.
Neem
nou z'n 4 mei-herdenking, dat is toch een potsierlijk hypocriet gebeuren?
Live voor tv uitgezonden mogen politici, thans verantwoordelijk voor moordpartijen
in Irak en Afghanistan, met mooie woorden de gedode soldaten uit de Tweede
Wereldoorlog herdenken. De meeste van de 1700 geselecteerde hotemetoten
die op 4 mei de herdenkingsdienst bijwoonden in de Nieuwe Kerk, nemen
deel om hun eigen blazoen verder op te poetsen. Te pretenderen dat het
goede mensen zijn.
Officieel
heet het dat we de oorlog van '40-'45 nooit meer mogen vergeten, maar
sindsdien heeft Nederland deelgenomen aan tig nieuwe oorlogen in met name
door de Amerikaanse oorloghitsers bezette gebieden. Het enige juiste antwoord
op de Tweede Wereldoorlog zou destijds zijn geweest de eigen strijdmacht
op te heffen, en bij buurlanden een warm pleidooi te houden voor opvolging
van het goede voorbeeld. Dat dit niet gebeurt, heeft alles met de invloedrijke
(lees: economische) positie van de internationale militaire strijdkrachten
en -industrie te maken.
Afgelopen
zondag 4 mei stond er een dappere vrouw op de Dam die het maar niet kan
begrijpen dat we anno 2008 op die dag enkel de gevallen soldaten uit eigen
leger herdenken. 'Staan we straks ook 2 minuten stil bij alle burgerslachtoffers
in Afghanistan?', had ze op een eenvoudig A3-bordje geschreven.
Binnen de kortste keren werd zij daarvoor in de boeien geslagen en uren
lang vastgezet op het buro. Daar kan ik mij zo ontzettend kwaad om maken!
Op
min of meer hetzelfde moment bevond ik mij temidden van een verkeersopstopping
in Vlaardingen. In een met tromgeroffel vertolkte dodenmars staken zo'n
200 inwoners van het stadje het kruispunt over, onderweg naar de twee
minuten durende stilte bij een monument voor mariniers die zo'n 65 jaar
geleden om het leven zijn gekomen. Een agente meldde mij op vriendelijke
toon dat de stoet zo voorbij zou zijn.
Mijn
gedachten gingen op dat moment vooral uit naar al naar de verderfelijke
rol die het politieapparaat in de Tweede Wereldoorlog heeft gespeeld,
door te heulen met de bezetters en de deportaties te begeleiden. Wanneer
wordt dat gegeven nu eens het middelpunt van alle officiële toespraken
op 4 mei die thans vooral uit prietpraat bestaan? Of de ronduit omstreden
houding van het koningshuis in de Velser
Affaire, waardoor communistische verzetsstrijders aan het einde van
de bezetting gefusilleerd konden worden.
Of
wat te denken van de afwachtende, wegkijkende en soms zelfs meewerkende
doorsnee Nederlander inzake deportatie van de joden, zigeuners, homoseksuelen?
Is het niet vele malen zinvoller om op 4 mei en 5 mei stil te staan bij
onze menselijke tekortkomingen in crisistijden, bij de misdaden die de
autoriteiten die beweren het goed met ons voor te hebben en ons dienen
te beschermen, op hun geweten hebben en nog steeds hebben elders op deze
aardkloot? Opdat we leren van onze fouten, en we gaan inzien waar macht
toe kan leiden.
Met
Bevrijdingsdag is het al helemaal triest gesteld. Dat heeft inmiddels
meer weg van koninginnedag, onmiddellijk afschaffen die handel. Zolang
we in dit land niet kunnen zeggen, schrijven en vertonen wat we willen,
zolang we onze idealen tengevolge van repressieve regelgeving en ordehandhaving
niet kunnen waarmaken, zolang we ons niet onbekommerd seksueel en expressief
kunnen uiten op straat, zolang we door de massamedia worden gemanipuleerd
en zolang we door de politiek worden misleid, waarvan zijn we dan bevrijd?
Alex
van Veen
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - -
Reageer
op dit bericht
|