gevallen
engel
vandaag ben ik gevallen
diep gevallen mijn lieve dierbare vriend
samen
zijn wij door stormen gegaan
samen stonden we daar
op een oud schip in woeste zee
mijn armen om je nek
je natte zwarte haar
tegen mijn gezicht
balancerend
op een koord
de wind sterker dan ik op dat moment was
zie
je kijken en niet begrijpen
met je diep donkere grote ogen
het laatste ik zag toen ik de mijne sloot
vergeef mij dat ik je liet daar alleen achter
niet meer wetend
je nooit nooit meer vergeten
|