aan
bram
toen u beste professor met
de scalp mij het vlees opende
heeft u een zo diepe
wonde achtergelaten
u
professor geneesheer heeft mij
daarmee voorgoed ongeneeslijk verklaard
mijn levensdrang werd nu
een voortdurend overleven
had
ik mij toch maar
niet overgegeven destijds
aan u die mij met de vingers
mijn botten en vlees openreten
oh
ik wil vergeten
wil vergeten
laat mij ontwaken
ontwaken uit deze levenloze nachtmerrie
|