1ddRavagedigitaal 29 november2008 dPrint deze pagina | |
|
door Congo-Ned Kiwanja, in Noord-Kivu, is een dorp met ongeveer 30.000 inwoners, op enkele kilometers afstand van Rutshuru, de hoofdstad van het gelijknamige gebied dat grenst aan Rwanda. Het heeft, zoals de meeste steden in Congo, een etnisch gemengde bevolking. Speciaal in de wijken Mabungo en Nyungera wonen veel Nande en (Congolese) Hutu. Kiwanja is, tegelijk met de hoofdstad Rutshuru, op 28 oktober door de CNDP, de politiek-militaire beweging van Laurent Nkunda, veroverd op het Congolese leger, ondanks de steun van Mai-Mai-eenheden. Op 4 november deden de Mai-Mai een tegenaanval op Kiwanja waarbij de CNDP-bezetters werden overrompeld en zich in de nacht van 4 op 5 november uit de plaats terugtrokken. Zuiveringen De volgende ochtend kwam de CNDP terug met versterkingen. Na een gevecht van enkele uren trokken de regeringsgezinde Mai Mai-militietroepen zich tegen het middaguur terug. Daarna begon de slachtpartij. Volgens ooggetuigen begonnen de zuiveringen in de wijk Mabungo. Soldaten van de CNDP gingen van deur tot deur, eisten geld en mobiele telefoons, sleurden de bewoners het huis uit om daarna speciaal de jongens en jonge mannen af te maken. In
een getuigenis, een week later opgetekend door de journalist Christophe
Boltanski van het Franse weekblad Nouvel Observateur, vertelt een
vrouw hoe de twee buurjongens naar buiten werden gesleept. Hun laatste
angstkreet 'Tuna Kufa!' (ze vermoorden ons!) zal ze nooit meer
Het
lijdt geen twijfel of het ging om een wraakactie voor de eerdere actie
van de Mai-Mai. Een week na het begin van de terreuractie meldde het Congolese
dagblad Le Phare op basis van inlichtingen van de NGO 'Ligue des
Electeurs', een voorlopig cijfer van 217
doden. De slachtoffers zijn gedood met de kogel of onthoofd; sommigen
zijn levend verbrand. Enkele dagen eerder had het plaatselijke Rode Kruis
al melding gemaakt van De identificatie van de slachtoffers verloopt traag omdat de bevolking van het dorp massaal is gevlucht. Het internet-persbureau Beni-Lubero Online publiceerde op 17 november een (voorlopige) lijst van ruim 100 namen van slachtoffers, zonder uitzondering hetzij Hutu, hetzij Nande, wat plausibel maakt dat het om een gerichte etnische zuivering ging. VN traden niet opOpmerkelijk is het optreden (of liever het ontbreken daarvan) van de VN-vredesmissie Monuc. Op korte afstand van Kiwanja bevindt zich een Monuc-post, bemand door Indiase VN-soldaten. Hoewel de schotenwisseling in de ochtend en het tumult en geweeklaag tijdens het bloedbad in de post te horen moeten zijn geweest, bleef de Monuc-eenheid onbeweeglijk achter zijn prikkeldraadafzetting. De families die tijdens het bloedbad in paniek naar de Monuc-post vluchtten en om bescherming vroegen, werden daar niet toegelaten. Zij konden vervolgens niet anders doen dan een provisorisch kamp inrichten in de directe nabijheid van de VN-post. De berichtgeving die in de internationale gemeenschap circuleert, wekt de indruk de ernst van het gebeurde te willen verdoezelen. Zo kwam Human Rights Watch de dag erna al met een bericht dat 'aan beide kanten (de Mai-Mai en de CNDP) misdaden waren begaan', en dat de Monuc niet in staat is geweest de bevolking te beschermen. Volgens een beschrijving op de website van Monuc op 20 november zou sprake geweest zijn van 'felle schotenwisselingen waarin tenminste 50 burgers werden gedood'. Alan Doss, het hoofd van Monuc, blijkt volgens een bericht van Radio Okapi van 21 november er wel degelijk van op de hoogte te zijn 'dat na afloop van de gevechten verscheidene burgers willekeurig zijn geëxecuteerd in hun woningen'. Dit schrijft hij, nota bene, in een brief aan Laurent Nkunda, waarin hij deze moordenaar oproept onderzoek te doen naar de bedrijvers van deze misdrijven! Voor het overige moeten we maar wachten op het toegezegde 'onafhankelijke onderzoek' door de VN. Waarom?Bij Congolezen roept het bloedbad van Kiwanja minder onderkoelde reacties op. In een uitvoerige verklaring brengt de Congolese bisschoppenconferentie (Cenco) hetgeen in Kiwanja en elders in Kivu en Ituri gebeurt in verband met de tekst van Mattheus 2:18 over de 'kindermoord'. "Voor ons aller ogen voltrekt zich een stille genocide: willekeurige bloedbaden op grote schaal tegen de burgerbevolking, gericht vermoorden van jonge mensen, systematische verkrachting als oorlogswapen [...] Wie heeft er baat bij een dergelijk drama?", aldus Cenco. Vrouwen in het Zwart demonstreerden in Goma, maar ook in andere steden, met teksten als 'Wij bewenen onze kinderen, gedood in Kiwanja en Rutshuru' en 'Waarom al die bloedbaden?' Wie geeft het antwoord op deze vragen?
-
- - - - - - - - - - -
-
- - - - - - - - - - - |