www.ravagedigitaal.org

1ddRavagedigitaal 27-05-07 dPrint deze pagina

Eerdere artikelen:

23-07-11
'Dylan is gek'
09-07-11
Rietveld studenten imponeren
28-06-11
De Navo-oorlog in Libië: desastreus, illegaal en mislukt
04-06-11
Geef games niet de schuld
21-05-11
Is cultureel verweer wenselijk?
04-05-11
Stenografen van de macht
17-04-11
Waar Abraham de mosterd haalt
01-04-11
Rust en frust langs de kust
04-03-11
‘Evacuatie’ Nederlander in Libië verkiezingsstunt?
23-02-11
Dagen van dicatator Khadafi zijn geteld
22-02-11
Captain Beefheart / Don Van Vliet (1941-2010)
01-02-11
Afghanistan in gerommeld!
30-01-11
Beelden van bezetting
18-01-11
Goededag meneer Cohen
13-01-11
Britse agent was zes jaar activist
02-01-11
De oorsprong van de geitenneuker
28-12-10
Twitteren op de vulkaan
21-12-10
De wereld na WikiLeaks' Cablegate
08-12-10
Lennon komt weer tot leven
04-12-10
Elektroshock voor verwarde politici
30-11-10
Media dienen Wikileaks te wikken en wegen
23-11-10
Werkt Google voor jou of werk jij voor Google?
09-11-10
Versoepelde Tabakswet een nog groter gedrocht
28-10-10
Slagveld Uruzgan
21-10-10
Zoektocht naar échte hulp
05-10-10
Zwarte Blok slaat de plank mis
27-09-10
Een goed georganiseerde leugen
14-09-10
Geachte heer Hirsch Ballin,
02-09-10
Oorlog als er vrede dreigt
30-08-10
'Media leiden aan Ninja Turtle-syndroom'
24-08-10
Clash oude en nieuwe media
20-08-10
Wij zijn de (kwaliteits)media spuugzat!
12-08-10
Moratorium bepleit voor verarmd uranium
06-08-10
Censuur in Nederland
17-07-10
Het neoliberale drama
01-07-10
Kirgizië: Geschiedenis van identiteiten
15-06-10
Schreeuw om aandacht van een loyale ambtenaar
05-06-10
De prinsbedelaar en de kindermoordenaars
29-05-10
Beste STEMGERECHTIGDE
26-05-10
Tweeverdieners die erbij willen horen
15-05-10
Raad vertilt zich aan de hulp
24-04-10
Gastvrij Nederland anno 2010
31-03-10
Repressie neemt toe in Rusland
27-03-10
Het individu versus de staat
19-03-10
'Poetin stap op!'
05-03-10
Gooise carrièrejagers veroveren
De Pijp
23-02-10
Afghanistan: Gemilitariseerde hulp verkeerd besteed
18-02-10
Politieke onrust duurt voort in Oekraïne
11-02-10
De opkomst van een gargantueske staatskleptocratie
30-01-10
Keizer zonder kleren
27-01-10
Hoge en lage cultuur revisited
22-01-10
WRR neemt hulp op de schop
16-01-10
De laatste utopie van het Vrije Westen
06-01-10
Zestig keer zestig is een uur
31-12-09
Verschuivende Verantwoordelijkheden
25-12-09
Credo van een geboren wereldverbeteraar
12-12-09
De puzzel van West Point
05-12-09
RedRat, terug van weggeweest
14-11-09
Oorlog op het Internet
05-11-09
Media laten Balkenende te gemakkelijk wegkomen
27-10-09
Politiek moet nog wennen aan het burgerinitiatief
18-10-09
Populair Gezelschapsspel
12-10-09
De Nobele Obama
11-10-09
De oorlog van 3 biljoen
01-10-09
Charimarktlectuur: Geen boodschap aan de crisis
26-09-09
Danziger Vrijhaven: Status Aparte
20-09-09
Den Haag fouilleert maar wat
15-09-09
Motief aanslag Karst T. ongewis
12-09-09
Singer legt de armen aan het financieel infuus
09-09-09
RID richt vizier weer op Amsterdamse krakers
04-09-09
60 Jaar NAVO: van defensie- naar interventiemacht
22-08-09
Gekmakende bureaucratie
19-08-09
Een Belgische droom
16-08-09
'Shelter skelter'
09-08-09
Schiphol brandt door
07-08-09
Voedselproductie voorname oorzaak klimaatverandering
20-07-09
Het keurige protest van de participatie-elite
15-07-09
Spirituele politiek
12-07-09
Simon op weg naar weg (on his way to away)
07-07-09
Prins heeft bij de bank een goddelijke taak
03-07-09
Weerbare moslims
30-06-09
Nederland verkwanselt openbaarheid
27-06-09
Veel vrouwen bij protesten in Iran
16-06-09
Toekomst Lissabonverdrag in handen Duits hof
11-06-09
Op weg naar een gezonde economie
05-06-09
Nieuwe strijd om het IJmeer
29-05-09
Heleen Mees, strijdster tegen het rijk der machtelozen
22-05-09
Vreemdelingenbeleid Italië verontrust
19-05-09
Kleine Geschiedenis van de Moraal
09-05-09
Bananenrepubliek Leiden
03-05-09
De Culturele Evolutie
30-04-09
Nationalist mag geen dierenvriend zijn
26-04-09
'Voer actie tegen ontwikkelingshulp'
23-04-09
Red de havenloodsen
18-04-09
RVF: Aanzetten tot stadsguerrilla
13-04-09
De keizer en de astroloog
10-04-09
Proces oorlogsmisdadiger Scheungraber
04-04-09
'Wereld van Obama niet kernwapenvrij'
31-03-09
'Dierenactivist is geen terrorist'
27-03-09
Het Europees mandaat van Els de Groen
24-03-09
Verheerlijking van de oorlog
20-03-09
Slimme energiemeter schendt privacy
17-03-09
Leven achter tralies
12-03-09
Het HCZ-gebouw zit al vol
08-03-09
Hond Vla luidde drama Vrankrijk in
05-03-09
Afscheid van een stadssjamaan
03-03-09
Stop gratis 'meidenprik'
02-03-09
Het spel om de knikkers
27-02-09
Krakers met groen-zwarte vingers
24-02-09
Pleidooi voor verzoening met Aboriginal-stam
21-02-09
Bedrijven in dienst van de Israëlische bezetter
17-02-09
Pessimist tegen wil en dank
10-02-09
Raad van State kraakt wetsvoorstel kraakverbod
07-02-09
Sublieme Digitale Sensatie
30-01-09
We beveiligen ons suf en schieten er niets mee op
27-01-09
Vrankrijk: Lichtpunt bij gedwongen sluiting
24-01-09
België voedt militaire industrie Israël
20-01-09
Richtingenstrijd onder Obama voortgezet
18-01-09
Linkse kritiek op moslimfundamentalisme groeit
10-01-09
De Achterhuisdoctrine
05-01-09
Russisch gasconflict draait om meer dan dollars
04-01-09
Europa de straat op voor Palestijnse zaak


Archief 2008


Archief 2007

Archief augustus - december 2006


Archief januari - juli 2006


Drama in Beslan

Een paar maanden voordat de Russische journaliste en mensenrechtenactiviste Anna Politkovskaja werd vermoord rondde zij Russisch dagboek af. Het bestaat uit de dagboeknotities die zij maakte tussen december 2003 en eind augustus 2005 - een periode die Poetin gebruikte om zijn macht te consolideren.

door Jef Abbeel

Op 7 oktober 2006 werd Anna Politkovskaja in de lift van haar appartement in Moskou vermoord. Ze was 48 jaar en moeder van twee kinderen. De daders bleven onbekend. De moord maakte alvast weinig indruk op de Russische president Poetin. Hij reageerde pas een paar dagen later met de opmerking dat het werk van Politkovskaja maar weinig invloed had op het politieke leven in Rusland.

De moord gebeurde waarschijnlijk 'op bestelling' en kwam niet onverwacht. Anna Politkovskaja zag immers te veel, ze had te veel door en ze had ook de moed om de wanpraktijken van het totalitaire en corrumperende Poetinsysteem en de schendingen van de mensenrechten in Rusland en Tsjetsjenië aan te klagen. Ze deed dat in Novaja Gazeta, het bescheiden weekblad waaraan ze verbonden was en in twee boeken die ze eerder al geschreven had over Poetins Rusland en over Tsjetsjenië.

Wantoestanden aanklagen is dodelijk in het huidige Rusland, waar de geheime dienst FSB en de maffia bepalen wie overleeft. Politkovskaja weigerde te zwijgen en zei de waarheid. 'Ik zie alles, dat is het probleem. Ik zie wat goed en kwaad is. Ik zie dat mensen graag willen dat het leven ten goede zou veranderen, maar niet in staat zijn dat te laten gebeuren', zo schreef ze. Haar Russisch dagboek is een half jaar na haar dood uitgegeven. Eveneens postuum kreeg ze er in mei 2007 de Wereldprijs voor de Persvrijheid van de UNESCO voor.

Slachtoffers

Haar dagboeknotities beslaan de periode tussen 7 december 2003 (parlementsverkiezingen) en 31 augustus 2005. Het is niet duidelijk waarom ze niet verder is gegaan. In die periode werd Poetin (op 14 maart 2004) herkozen als president en zijn programmaloze partij Verenigd Rusland. Die partij was al de grootste in het parlement, zodat de oppositie weinig in te brengen had. Tegenkandidaat Rybkin verdween voor korte tijd spoorloos en durfde na zijn vrijlating niet verder mee te dingen.


Anna Politkovskaja

Anna Politkovskaja noteert droogjes de gebeurtenissen van elke week. Ze interviewt niet de corrupte ambtenaren of zichzelf verrijkende politici, maar de slachtoffers van het beleid, namelijk de moeders van kinderen die omkwamen in Beslan, moeders van Russische soldaten die in Tsjetsjenië moeten gaan vechten, moeders van verdwenen Tsjetsjenen en van afgeslachte kinderen in Ingoesjetië.

In Tsjetsjenië werd ze ook even ontvoerd door Russische terroristen. Het drama van Beslan (331 doden, van wie de helft kinderen) vindt ze zelf zo verschrikkelijk, dat ze het niet de moeite vindt om te vermelden dat zij zelf op het vliegtuig vergiftigd werd, maar het overleefde.

Slachtoffer is ook Michael Khodorkovski, die het waagde zich kandidaat te stellen bij de presidentsverkiezingen. Zijn oliebedrijf werd ingepalmd door hebzuchtige ambtenaren, die zelf superrijk wilden worden en die nu samen met vele andere corrupte figuren schaamteloos miljoenen verteren in het peperdure en afgrijselijk decadente Alpenhotel Le Cheval Blanc (van Albert Frère en kok Wout Bru) in Courchevel, het meest mondaine Franse skioord.

Politkovskaja ontleedt haarfijn de politieke toestand en de kruiperijen van de intimi rond Poetin en vindt via haar interviews de juiste toedracht van de officiële feiten. Het is een scherpe kroniek over een regime dat steeds meer autoritair werd, de laatste kritische debatten van het scherm haalde wegens 'niet meer relevant' en toestaat dat de politie gebruik maakt van criminelen om critici onder druk te zetten en af te tuigen.

Veroordeling

Over haarzelf, haar kinderen en haar man (of ex-man ?) vernemen we te weinig. Ze schuift niet alle schuld in de schoenen van Poetin. Ze veroordeelt ook de liberalen en democraten, die onderling ruzie maken in plaats van samen te werken en zo de kiesdrempel te halen.

Ze veroordeelt ook haar cynische en passieve medeburgers, die instemmen met de restauratie van het sovjetsysteem, die vrije meningsuiting onbelangrijk vinden, die de meeste zaken in de grootste apathie laten gebeuren en pas reageren als de regering aan hun portemonnee komt. In buurland Oekraïne toonde de Oranje revolutie alvast aan dat reactie tegen een autoritair regime wel kan lonen.


Poetin met vriendin Bea

De enige opposant die nog haar respect geniet, is Kasparov. Die is blijkbaar zo wereldwijd bekend dat Poetin hem (nog) niet laat uitschakelen. Maar zelfs zijn aanhangers beschouwt ze als onbenullen. Ze verwacht ook niets van de wereldleiders. Die koesteren Poetin aan hun hart wegens zijn olie en aardgas. Dit klopt grotendeels, maar niet helemaal: de Duitse minister-president Angela Merkel durft Poetin soms wel op zijn tekorten te wijzen.

Anna Politkovskaja signaleert ook de toenemende onverdraagzaamheid van ultranationalisten en skinheads tegenover de vele 'vreemdelingen' uit de voormalige Sovjetrepublieken, die in Moskou, Sint-Petersburg en andere Russische steden het vuile werk opknappen en op markten proberen wat te verkopen. Een onverdraagzaamheid die zich niet enkel uit in woorden, maar ook in moorden op straat op klaarlichte dag en lijsten met namen van… toekomstige doden op hun sites. De schrijfster onderging hetzelfde lot.

Oproep

We vernemen tevens hoe het eraan toegaat in de voor ons zeer ingewikkelde Kaukasische republieken, waar de corruptie nog groter is dan in Moskou, waar mensen afgeslacht worden en verdwijnen en waar jonge Russische rekruten worden dood gefolterd door hun oversten. Ze interviewt er ook big boss en nouveau riche Kadirov, die van zijn baas Poetin onlangs de eretitel president van Tsjetsjenië kreeg.

Haar weinig bemoedigend en zwaarmoedig dagboek sluit ze af met een krachtige oproep tot de overheid: doe iets voor onze kinderen; doe iets aan de armoede, het alcoholisme en het drugsgebruik, die ervoor zullen zorgen dat Rusland in tien jaar tijd bijna 20 miljoen mensen zal verliezen. Schuif de schuld niet in de schoenen van de CIA, Israël of Al Qaida. Schaf het vernederende bijstandssysteem af en zorg dat de armen hun medische zorgen weer kunnen betalen.

Politkovskaja zwijgt over de bedreigingen die ze zelf ontvangt en de angst waarin ze moet leven, omdat ze zich vastberaden en vol durf inzette voor de waarheid. Wie het nog aangrijpender dagboek Ik wil leven van Nina Loegovskaja gelezen heeft, merkt dat er tussen 1932-1937 en 2003-2005 wel wat veranderd is, maar dat er ook afgrijselijke gelijkenissen zijn.


Anna Politkovskaja, 'Russisch dagboek', De Geus, 2007, 448 p. ; verklarende namenlijst.

Nina Loegovskaja, 'Ik wil leven. Het geheime dagboek van een Russisch meisje tijdens het Stalin-bewind', WPG, Antwerpen, 2004.


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Reageer op dit bericht