www.ravagedigitaal.org |
1ddRavagedigitaal
06-12-07 d![]() ![]() |
|
De kiezer kan over de islam niet meer zeggen wat hij denkt. Dat is het politieke succes van de jihadi, meent Meindert Fennema. Driekwart
van de bevolking vreest dat de nog te maken film van Wilders over de Koran
de verhoudingen tussen moslims en niet-moslims zal verslechteren. Daar
konden ze wel eens gelijk in hebben. Maar de vraag is of de meeste van
deze Nederlanders ook de beweging Ik doe het in ieder geval niet, want deze tegenbeweging wordt gelanceerd vanuit de beweging 'Nederland Bekent Kleur'. Ooit zat ik zelf in het bestuur van deze antiracistische organisatie, maar daar kwam een eind aan toen ik kritiek had op het antisemitisme van een aantal Marokkanen die destijds in Nederland Bekent Kleur actief waren. Daarna werd ik door woordvoerder René Danen niet meer uitgenodigd voor de bestuursvergaderingen. Die tegenbeweging wordt dus een poging om de duivel met Beëlzebub uit te drijven, om in termen te spreken die Wilders graag hoort.
Velen zijn net als Wilders niet blij met de komst van de islam in Nederland. Dat geldt ook diegenen die niet van plan zijn op hem te stemmen. De zorg komt bij velen voort uit de wens niet nóg eens het doelwit te worden van terreur van moslim-extremisten, die immers al eens eerder na de vertoning van een film over de Koran hebben toegeslagen. De film die Wilders gaat maken is in de ogen van het grote publiek nu al Submission II, en wij weten allemaal hoe het met Submission afgelopen is. Na de moord op Theo van Gogh is zijn film nooit meer vertoond. Niet uit gevoelens van tolerantie en beschaving zoals Doekle Terpstra die wil verspreiden, maar uit angst voor nieuwe aanslagen. Zo is een politieke correctheid vervangen door een politiek van de angst, maar met hetzelfde resultaat: er is een algemeen gedeelde wens om de toon van het debat te matigen en vooral om geen dingen meer te zeggen die moslims zouden kunnen kwetsen. De jihadi zijn in Nederland politiek gezien dus buitengewoon effectief geweest. Ons land is angstig en verdeeld geraakt. Ayaan Hirsi Ali, ooit onze voorvechtster van het vrije woord, is door haar buren haar huis uitgezet (uit puur economische motieven, waarvoor de rechter gevoelig bleek) en vervolgens door haar toenmalige partijgenote Rita Verdonk het land uit gejaagd.
Dit alles brengt Wilders in een onaangename positie. Als erfopvolger van Hirsi Ali staat hem hetzelfde lot te wachten. Zijn kiezers, die hem nu nog steunen, zullen hem als een baksteen laten vallen als het te gevaarlijk lijkt te worden. Ironisch genoeg met hetzelfde motief als waarmee ze hem in het zadel hebben geholpen: angst voor de islam. De kiezers kunnen Wilders ook gemakkelijk laten vallen, omdat er voor Wilders een 'redelijk alternatief' is: Rita Verdonk. Voor het democratisch debat is dit natuurlijk rampzalig. Weliswaar besluiten de kiezers nog altijd zelf, maar zij doen dat in toenemende mate onder onbestemde dreiging van jihadistische terreur. Daardoor wordt de autonomie van de kiezer ondergraven. Hij kan over de islam niet meer zeggen wat hij denkt. Waar deze door terroristen afgedwongen tolerantie toe leidt, is onvoorspelbaar. Het enige geruststellende is dat wij in Nederland nooit tolerant geweest zijn uit overtuiging, maar altijd uit noodzaak of winstbejag. Dat onderdeel van de Nederlandse identiteit zouden we nog wel eens hard nodig kunnen hebben. Meindert Fennema
|