www.ravagedigitaal.org

1ddRavagedigitaal 12-06-07 dPrint deze pagina

Eerdere artikelen:

23-07-11
'Dylan is gek'
09-07-11
Rietveld studenten imponeren
28-06-11
De Navo-oorlog in Libië: desastreus, illegaal en mislukt
04-06-11
Geef games niet de schuld
21-05-11
Is cultureel verweer wenselijk?
04-05-11
Stenografen van de macht
17-04-11
Waar Abraham de mosterd haalt
01-04-11
Rust en frust langs de kust
04-03-11
‘Evacuatie’ Nederlander in Libië verkiezingsstunt?
23-02-11
Dagen van dicatator Khadafi zijn geteld
22-02-11
Captain Beefheart / Don Van Vliet (1941-2010)
01-02-11
Afghanistan in gerommeld!
30-01-11
Beelden van bezetting
18-01-11
Goededag meneer Cohen
13-01-11
Britse agent was zes jaar activist
02-01-11
De oorsprong van de geitenneuker
28-12-10
Twitteren op de vulkaan
21-12-10
De wereld na WikiLeaks' Cablegate
08-12-10
Lennon komt weer tot leven
04-12-10
Elektroshock voor verwarde politici
30-11-10
Media dienen Wikileaks te wikken en wegen
23-11-10
Werkt Google voor jou of werk jij voor Google?
09-11-10
Versoepelde Tabakswet een nog groter gedrocht
28-10-10
Slagveld Uruzgan
21-10-10
Zoektocht naar échte hulp
05-10-10
Zwarte Blok slaat de plank mis
27-09-10
Een goed georganiseerde leugen
14-09-10
Geachte heer Hirsch Ballin,
02-09-10
Oorlog als er vrede dreigt
30-08-10
'Media leiden aan Ninja Turtle-syndroom'
24-08-10
Clash oude en nieuwe media
20-08-10
Wij zijn de (kwaliteits)media spuugzat!
12-08-10
Moratorium bepleit voor verarmd uranium
06-08-10
Censuur in Nederland
17-07-10
Het neoliberale drama
01-07-10
Kirgizië: Geschiedenis van identiteiten
15-06-10
Schreeuw om aandacht van een loyale ambtenaar
05-06-10
De prinsbedelaar en de kindermoordenaars
29-05-10
Beste STEMGERECHTIGDE
26-05-10
Tweeverdieners die erbij willen horen
15-05-10
Raad vertilt zich aan de hulp
24-04-10
Gastvrij Nederland anno 2010
31-03-10
Repressie neemt toe in Rusland
27-03-10
Het individu versus de staat
19-03-10
'Poetin stap op!'
05-03-10
Gooise carrièrejagers veroveren
De Pijp
23-02-10
Afghanistan: Gemilitariseerde hulp verkeerd besteed
18-02-10
Politieke onrust duurt voort in Oekraïne
11-02-10
De opkomst van een gargantueske staatskleptocratie
30-01-10
Keizer zonder kleren
27-01-10
Hoge en lage cultuur revisited
22-01-10
WRR neemt hulp op de schop
16-01-10
De laatste utopie van het Vrije Westen
06-01-10
Zestig keer zestig is een uur
31-12-09
Verschuivende Verantwoordelijkheden
25-12-09
Credo van een geboren wereldverbeteraar
12-12-09
De puzzel van West Point
05-12-09
RedRat, terug van weggeweest
14-11-09
Oorlog op het Internet
05-11-09
Media laten Balkenende te gemakkelijk wegkomen
27-10-09
Politiek moet nog wennen aan het burgerinitiatief
18-10-09
Populair Gezelschapsspel
12-10-09
De Nobele Obama
11-10-09
De oorlog van 3 biljoen
01-10-09
Charimarktlectuur: Geen boodschap aan de crisis
26-09-09
Danziger Vrijhaven: Status Aparte
20-09-09
Den Haag fouilleert maar wat
15-09-09
Motief aanslag Karst T. ongewis
12-09-09
Singer legt de armen aan het financieel infuus
09-09-09
RID richt vizier weer op Amsterdamse krakers
04-09-09
60 Jaar NAVO: van defensie- naar interventiemacht
22-08-09
Gekmakende bureaucratie
19-08-09
Een Belgische droom
16-08-09
'Shelter skelter'
09-08-09
Schiphol brandt door
07-08-09
Voedselproductie voorname oorzaak klimaatverandering
20-07-09
Het keurige protest van de participatie-elite
15-07-09
Spirituele politiek
12-07-09
Simon op weg naar weg (on his way to away)
07-07-09
Prins heeft bij de bank een goddelijke taak
03-07-09
Weerbare moslims
30-06-09
Nederland verkwanselt openbaarheid
27-06-09
Veel vrouwen bij protesten in Iran
16-06-09
Toekomst Lissabonverdrag in handen Duits hof
11-06-09
Op weg naar een gezonde economie
05-06-09
Nieuwe strijd om het IJmeer
29-05-09
Heleen Mees, strijdster tegen het rijk der machtelozen
22-05-09
Vreemdelingenbeleid Italië verontrust
19-05-09
Kleine Geschiedenis van de Moraal
09-05-09
Bananenrepubliek Leiden
03-05-09
De Culturele Evolutie
30-04-09
Nationalist mag geen dierenvriend zijn
26-04-09
'Voer actie tegen ontwikkelingshulp'
23-04-09
Red de havenloodsen
18-04-09
RVF: Aanzetten tot stadsguerrilla
13-04-09
De keizer en de astroloog
10-04-09
Proces oorlogsmisdadiger Scheungraber
04-04-09
'Wereld van Obama niet kernwapenvrij'
31-03-09
'Dierenactivist is geen terrorist'
27-03-09
Het Europees mandaat van Els de Groen
24-03-09
Verheerlijking van de oorlog
20-03-09
Slimme energiemeter schendt privacy
17-03-09
Leven achter tralies
12-03-09
Het HCZ-gebouw zit al vol
08-03-09
Hond Vla luidde drama Vrankrijk in
05-03-09
Afscheid van een stadssjamaan
03-03-09
Stop gratis 'meidenprik'
02-03-09
Het spel om de knikkers
27-02-09
Krakers met groen-zwarte vingers
24-02-09
Pleidooi voor verzoening met Aboriginal-stam
21-02-09
Bedrijven in dienst van de Israëlische bezetter
17-02-09
Pessimist tegen wil en dank
10-02-09
Raad van State kraakt wetsvoorstel kraakverbod
07-02-09
Sublieme Digitale Sensatie
30-01-09
We beveiligen ons suf en schieten er niets mee op
27-01-09
Vrankrijk: Lichtpunt bij gedwongen sluiting
24-01-09
België voedt militaire industrie Israël
20-01-09
Richtingenstrijd onder Obama voortgezet
18-01-09
Linkse kritiek op moslimfundamentalisme groeit
10-01-09
De Achterhuisdoctrine
05-01-09
Russisch gasconflict draait om meer dan dollars
04-01-09
Europa de straat op voor Palestijnse zaak


Archief 2008


Archief 2007

Archief augustus - december 2006


Archief januari - juli 2006

Terwijl de journalisten die verslag deden van de G8-Top door de gezagsdragers in de watten werden gelegd, moesten de actievoerders die de pers te woord wilden staan, dit doen onder slechte omstandigheden. Denk aan de afkeer en het sterke wantrouwen onder demonstranten voor de media. Kees Stad van de G8-mediadesk, een samenwerkingsverband van alternatieve media, blikt terug.

door Kees Stad  foto's Daniel Zimmer

"Een onbegonnen zaak" was onze eerste reactie toen we op dinsdag 5 juni, de dag voor de G8-top daadwerkelijk begon, het officiële perscentrum in Kühlungsborn - het badplaatsje naast Heiligendamm - met een bezoekje wilden vereren. Niet-geaccrediteerde mediawerkers zoals wij kwamen er überhaupt niet in, maar een met ons meegereisde Duitse documentairemaker was het wel gelukt en zou later nog met camera naar binnen gaan.

De voorbereidingen waren in het G8-mediacentrum in volle gang: grote videowanden werden opgesteld, een dansgroep oefende een openingssceance, golfkarretjes met de vlaggen van de G8-landen (en een EU-kar) stonden opgesteld en de veelbesproken massagesalons in kleurrijke designtenten stonden warm te draaien. Aan weerszijden van het persdorp bouwden grote tv-zenders hun podia op vanwaar ze verslag zouden doen.

Het instructieboekje dat journalisten meekregen als ze zich bij het mediacentrum hadden aangemeld, was in ieder geval duidelijk: de G8-top had een programma van persconferenties en fotoshoot-momenten opgesteld. De enige manier waarop journalisten daarvan konden genieten, was als ze via het mediacentrum op een speciaal voor de gelegenheid gereserveerd toeristentreintje stapten, dat hen linea-recta naar Heiligendamm vervoerde. Het treintje bleek aan weerszijden afgeschermd met rollen Nato-prikkeldraad.

Media ongewenst

"Het is verboden om op eigen gelegenheid naar Heiligendamm te gaan", vermeldde het programmaboekje. Met andere woorden: journalisten die via de normale wegen - en dus dwars door de hordes demonstranten - en via een van de drie andere toegangspoorten in Heiligendamm probeerden te geraken, zou de toegang worden geweigerd. De enige manier om in Heiligendamm te komen was met het perstreintje.

Deze tactiek is bekend van andere G8- en Eurotoppen. Het mediadorp wordt dusdanig ingericht dat de journalisten, eenmaal binnen, nooit meer naar buiten willen (of durven) om nog eens een normaal mens te ontmoeten of een activist tegen het lijf te lopen. Ze worden vervolgens volgestopt met weelde en boodschappen van de heersers. Maar de tactiek werkt maar ten dele: de meeste journalisten zijn gelukkig ook niet gek, en krijgen na verloop van tijd behoefte aan andere geluiden dan de propaganda van hun gastheren.

De manier waarop de internationale pers door de actievoerders werd ontvangen, stond in schril contrast met het warme bad waarmee de journalisten door de G8-organisatie werden onthaald. In de drie actiekampen waar de duizenden activisten kampeerden die aan de blokkades deelnamen, werden 'commerciële media' geweerd. Er bestonden strikte regels om de media buiten het kamp te houden.

Daarvoor zijn meerdere redenen aan te voeren. Veel actievoerders zien commerciële media als verlengstuk van de macht en willen om die reden niets met ze te maken hebben. Daarnaast is bekend dat de Duitse politie de mediabeelden gebruikt om omvangrijke databases van gezichten aan te leggen, zodat ze actievoerders die militante acties voeren, kunnen vervolgen.

En ten slotte is het niet de bedoeling dat de blokkadeplannen op straat komen te liggen doordat de mensen die daarvoor voorbereidingen treffen worden gefilmd. Bovendien zorgt de aanwezigheid van pers voor veel verstoring: elke keer als een journalist of cameraploeg een tent binnenloopt waarin vergaderd wordt over acties, moet deze onderbroken worden om de journalisten te woord te staan dan wel de tent uit te zetten.

Ongelijke strijd

Toch deden de organisatoren van de kampen hun best om de pers te bedienen. Bij de ingang van elk kamp was een perstent ingericht waar ze zich met specifieke vragen konden wenden. Er waren plekken net buiten het kamp ingericht waar ze konden filmen/fotograferen en een enkele keer werd er een kleine tocht over het kamp georganiseerd waarbij actievoerders vooraf gewaarschuwd werden dat er media aan het werk ging. Aan een zo'n sessie namen meer dan honderd journalisten deel, hetgeen een tamelijk surrealistisch beeld vormde.

De persgroep van het actiekamp in Reddelich werkte zich uit de naad en probeerde aan de meest uiteenlopende verzoeken te voldoen. Bij de Nederlandse persgroep leverde dat niet altijd succes op. Zoals bij het verzoek van een Friese krant om actievoerders uit Friesland te mogen interviewen. Na het nodige speurwerk werden dan eindelijk twee Friezen gevonden, die echter geen interesse bleken te hebben om hun woordje te doen.

Het is een ongelijke strijd. Tegenover de met miljoenen euro's gepamperde journalisten in het G8-mediakamp, stonden wat oververmoeide media-activisten in gammele tentjes met hun gsm's die het vaker niet dan wel deden, omdat het netwerk voortdurend overbelast was. Waar de G8 professionele mediateams heeft van goedbetaalde pr-experts, komt het in het kamp van de tegenstanders neer op de hoofden van lieden die toch al druk doende zijn met het voorbereiden van acties en het uitvoeren van andere taken.

De kampen waren opgedeeld in 'buurten' (barrio's) die twee keer per dag vergaderden om de taken te verdelen. De wc's moesten schoongehouden worden, er moest gekookt worden voor duizenden mensen, er moest wacht gelopen worden tegen nazi's en politie, infostructuren moesten worden opgezet, etcetera. En niemand kreeg daarvoor een cent loon uitbetaald. In Kamp Reddelich (waar ruim 3000 mensen verbleven) waren twee ingenieuze doucheplekken ingericht voor maximaal 20 mensen die tegelijk onder de koude tuinslangen plaats konden nemen...

Moeilijke omstandigheden

Het besef dat de protesten tegen de G8 ook een slag in de media zijn, was echter alom aanwezig. Vooral na de rellen die de startdemonstratie op 2 juni afsloten, waarna de meest wilde verhalen de ronde deden over het gewelddadige karakter van een deel van de demonstranten, werd velen duidelijk dat de strijd nu pas goed begonnen was.

Nederlandse activisten deden hun best om de media te woord te staan. Eerst moesten alle verzoeken om met een groep mee te mogen reizen of in een van de kampen met hen te verblijven, vriendelijk van de hand worden gewezen. Vervolgens werd geprobeerd ze toch zoveel mogelijk van informatie te voorzien. De omstandigheden waren daarbij verre van ideaal. In de actiekampen zelf was slecht toegang tot internet en kranten, dus je wist niet goed hoe de berichtgeving tot dan toe geweest was.

Om niet bij het kamp af te spreken, waar filmen unerwünscht is, maakten we vroeg in de ochtend een afspraak in het nabijgelegen dorpje Bad Doberan om een tv-ploeg een interview te geven. Nauwelijks geslapen de dag tevoren en na een heldhaftig verblijf onder de koude tuinslang om 8 uur 's morgens, moest je dan met ongekamde haren je woordje doen tussen drie vergaderingen door, terwijl je gsm onophoudelijk afging omdat je persbus net door de politie in beslag genomen was. De afspraak om de dag erna in contact te blijven met de tv-ploeg viel in het water omdat we bij het opwerpen van een blokkade gearresteerd werden en de rest van de (donder)dag in een soort Guantànamo-achtige kooien verbleven, en de telefoons en andere toebehoren in beslag genomen waren...

Typerend is ook een debat dat ik mocht voeren in het radioprogramma Met Het Oog op Morgen, over "het geweld van de demonstranten". Het vond live plaats om 23.30 uur, door een gammele gsm temidden van drieduizend rumoerige mededemonstranten nadat we de hele dag in de weer waren geweest. Probeer dan maar eens uit te leggen dat vooral de politie geweld gebruikt heeft en de ngo's eens moeten gaan beseffen dat ze minstens zo problematisch zijn omdat ze de neoliberale ellende niet langer het hoofd weten te bieden.

Troefkaart

Afgezet tegen het comfort van het G8-mediadorp, zou je geneigd zijn om bij voorbaat de handdoek in de ring te werpen. Er waren echter ook factoren in ons voordeel. Ten eerste werd al snel duidelijk dat de protestacties dermate massaal en veelzijdig zouden worden, dat journalisten er en masse naar toe gezogen werden. Dat wil nog niet zeggen dat ze ook geïnteresseerd waren in ons inhoudelijke verhaal, maar ze lieten in ieder geval hun veilige omgeving in het mediadorp los.

Wat dat betreft is het officiële G8-circus natuurlijk minstens zo voorspelbaar. We zien hier een klassiek geval van agenda-setting: de demonstranten is het ten dele gelukt om de kritiek tegen de G8 op de agenda te zetten. De kunst voor de demonstranten die deelnemen aan de blokkadeacties, is nu om ervoor te zorgen dat de media niet alleen terecht kunnen bij de grote ngo's en marxistische groepjes die geheel niet betrokken zijn bij de acties en slechts op het spektakel mee liften. Zij hebben immers makkelijk praten (en doen), zijn niet betrokken bij allerlei wilde acties en distantiëren zich daar vaak zelfs van, en hoeven hun geïllegaliseerde achterban niet af te schermen.

Als een godsgeschenk kwam het incident rond een groepje politieprovocateurs bij een van de meest uitgesproken vreedzame blokkades op woensdag 6 juni uit de lucht vallen. Het groepje van vier mannen sleepte stenen aan en probeerde de demonstranten aan te zetten tot een aanval op de politie, doch deed dat dermate onbeholpen dat de omringende demonstranten ze sterk wantrouwden en begonnen te roepen dat het politieagenten zouden zijn.

Drie van de provocateurs ontkwamen, de vierde werd overmeesterd, van z'n bivakmuts ontdaan en door sommige demonstranten herkend als 'stille' uit Bremen. Na aanvankelijk te hebben ontkend, kon de politie kort daarna niet meer om de feiten heen en stonden de media bol over het verhaal. Dit voorval onderstreept de vele signaleringen van escalaties tijdens de grote demonstratie op zaterdag 2 juni, als gevolg van provocaties door politieteams.

Apotheose

Ook niet mis was het feit dat het journalistentreintje naar Heiligendamm meerdere keren door demonstranten geblokkeerd werd. De activisten hadden immers beloofd álle transportwegen naar de G8-top te zullen blokkeren, en vertoonden geen ontzag voor de geprivilegieerde media. Een poging om journalisten daarna per boot over zee naar Heiligendamm te vervoeren, strandde op een te wilde zee, waarna de pers onverrichterzake terug moest keren naar het mediadorp om andere zaken te verslaan dan de plichtmatige G8-persconferenties. Behalve dan Volkskrant-journalist Hans Wansink, die al in de aanloop naar de G8-top zijn goedkeuring had uitgesproken van elk staatsoptreden, en niet ophield om tegen de demonstranten te sneren.

Perfecte apotheose was de persconferentie op vrijdag 8 juni van het clownsleger in Kühlungsborn. Terwijl iedereen z'n persconferentie aan het houden was, besloten ook de clowns, die met een omvangrijk leger bij de acties betrokken zijn geweest, dat te doen en wel in hetzelfde plaatsje waar het mediadorp zich bevond. Rijen ME'ers probeerden tevergeefs de goedgeluimde groep in de straten tegen te houden. De meute was echter veel te flexibel om gestopt te worden en stroomde eenvoudig langs de starre afzettingen, onderwijl zwembanden, opblaaseenden en hele opgepompte zwembaden met zich meezeulend.

Op het strand aangekomen bleek daar juist de zender NDR/ARD met haar live slotprogramma te beginnen. Het podium stroomde snel vol met clowns en mededemonstranten die de microfoons grepen, waarna groepen vervaarlijk uitgedoste ME'ers ze even hardhandig van het podium smeten.

De rest van het programma moesten de presentatoren volbrengen omringd door een haag ME terwijl daarachter in koor geschreeuwd werd dat "we een objectieve pers willen" of dat "we allemaal 129-a zijn" (naar het wetsartikel tegen terroristische groepen dat werd ingezet bij huiszoekingen tegen G8-critici). Leuzen uit de voetballerij ("So Sehn Gewinnern Aus! So Sehn Gewinnern Aus!") overstemden het afsluitende tv-programma. Directe actie, ook in het kader van de mediastrijd, was dé troef van de demonstranten bij Heiligendamm.


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Reageer op dit bericht