Gewoon mijzelf

Ik worstel al jaren met het feminisme. En dat gaat niet zozeer om hun manbeeld, of hun doelen. Ik heb niet eens de illusie dat ik alle feministen over één kam zou kunnen scheren. Het gaat mij, zo heb ik eindelijk verwoord, om het begrip. Feminisme; vrouw-isme?

Wat is een vrouw, denk ik dan bij mijzelf? Er zijn lieden die beweren dat ik een man ben, maar daarvoor heb ik nog nooit onomstotelijk bewijs gezien. Het is net als met sterrenbeelden, vaak klopt de beschrijving een heel eind, maar je houdt aan het einde het gevoel over dat het ook over ieder ander had kunnen gaan. En dat stukje tuinslang... ach. Ik ken mensen die zich ondanks dat toch vrouw noemen.

En een man, wat is dat? Ik zou niet weten hoe het is om iets anders te zijn. Kijk, dat zijn dingen die ze nou eens moeten aanbieden op een braderie. In plaats van ballonvaarten en helikoptervluchten; vrouw-zijn! Misschien is het wel helemaal zo´n groot verschil niet. Misschien doen mensen alleen maar heel anders tegen je. En daardoor ga je vanzelf anders tegen je eigen gedrag aankijken.

Dat wil niet zeggen dat ik mij daarmee schaar achter de feministische stroming van 'het kleine verschil'. Zo klein vind ik de verschillen tussen mensen helemaal niet. Mijn buurman staat elke werkdag op, gaat naar zijn werk en komt weer terug, élke dag! Dat noem ik nog eens een groot verschil. Dat gaat echt ergens over!

Ik ben wie ik ben en zo gedraag ik mij. Maar dan gaan mensen hysterisch lopen doen over mannetjesputter gedrag dit en dat. En daar heb ik zo gruwelijk de schurft aan dat ik ze direct een mep geef, dat snap je wel hè. Ik kan er gewoon niet tegen dat mensen mijn unieke eigenschappen vastpinnen op zoiets algemeens, of in hokjes stoppen. Zegt me gewoon niets! Vertel me wát ik doe, niet wie ik ben, je gaat waarschijnlijk toch mijlen scheef.

En dáárom heb ik iets tegen het feminisme. En niet eens vanwege die zogenaamd feministische mannen die je daar helemaal over lam zeveren om vervolgens voor één avondje het bed in te duiken met een leuke feministe onder het mom van antipatriarchale actie. Twee avonden wordt al moeilijk want dan loop je kans op een relatie, en dat is een vorm van onderdrukking. Yeah right! Nooit geweten dat Don Juan de grondlegger van het feminisme was. En nee, ik ben niet gefrustreerd, ik ben gewoon mijzelf.

Ilja

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Reageer op dit bericht