Dierenterrorisme

Sybrand van Haersma Buma (CDA) heeft voor de tweede keer in een maand tijd aangegeven dat de bestrijding van dierenactivisten voor hem een zeer hoge prioriteit heeft. Dinsdag wordt er zelfs een spoeddebat over gehouden. Dit op aandringen van een meerderheid in de Tweede Kamer, die zich een hoedje is geschrokken van enkele onheilspellende publicaties op de voorpagina van De Telegraaf.

'Radicale dierenactivisten blijken op 8 maart aanslagen te hebben gepleegd op woningen van topmannen van beursbedrijf Euronext', schrijft journalist Martijn Koolhoven op 10 april. 'Inlichtingendiensten waarschuwen dat de radicale groeperingen nu ook de Nederlandse financiële wereld hebben uitgekozen als doelwit voor intimiderende acties.'

De Telegraaf publiceerde eerder op 19 maart een vergelijkbaar bericht over dezelfde intimidatiepraktijken. Ook dat leidde tot al dan niet gespeelde verontwaardigde reacties in de Tweede Kamer, en toezeggingen van Hirsch Ballin (Justitie) en Van der Horst (BZ) om de banden met de Britse inlichtingen- en veiligheidsdiensten inzake bestrijding radicaal dierenactivisme aan te halen.

Waar bestaan deze door De Telegraaf gepresenteerde 'aanslagen' van de dierenactivisten op woningen van topmensen van Euronext eigenlijk uit? Het betreft hier bekladdingen van de gevels en auto's, en het sturen van dreigmail, als Koolhovens anonieme bronnen niet liegen. Niet bijzonder ernstig of staatsondermijnend, al denken de gedupeerden daar ongetwijfeld anders over.

Het onder druk zetten van de politieke tegenstander middels intimidatie is geen onbekend actiemiddel van radicaal-links. Het wordt reeds decennia lang toegepast, met wisselend succes. Doel hiervan is om de geïntimideerde persoon dusdanig schrik aan te jagen dat hij bijvoorbeeld afziet van ontruiming of, in geval van Euronext, de aandelen van het omstreden proefdiercentrum Huntingdon Life Sciences afstoot.

Je kunt lang en breed discussiëren of dit pressiemiddel moreel verantwoord is of niet, feit is dat het soms werkt. Dat is de reden dat het van tijd tot tijd de kop opsteekt, met dierenmisbruik als aanleiding. Soms nemen dit soort huisbezoeken in frequentie toe, zoals in 2003 in het kader van een campagne tegen het primatencentrum BPRC in Rijswijk. Dit leidde tot vergelijkbare publicaties in De Telegraaf en Kamerdebatten.

Enkel al de dreiging met repressie en de discussie over de grenzen van het radicale protest leidde ertoe dat het sindsdien relatief rustig is gebleven op het terrein van de 'huisbezoeken', zoals de intimidatiepraktijken ook wel worden genoemd. De acties rondom de zakenlui van Euronext moeten dan ook als incidenten worden beschouwd, en geen trend die 'overslaat vanuit Engeland'. Met terrorisme heeft het al helemaal niets van doen.

Desondanks gaat het CDA-Kamerlid Sybrand van Haersma Buma voortvarend te werk. Voor aanstaande dinsdag heeft hij wederom om een spoeddebat omdat de dierenactivisten in zijn ogen "vitale onderdelen van de samenleving bedreigen." Hij heeft hiervoor bijval gekregen van de VVD en de PVV.

Het is vooralsnog volstrekt onduidelijk wat het CDA en de AIVD beweegt om van een mug een olifant te maken. Zijn er aanwijzingen dat radicale dierenactivisten overwegen om na een periode van schijnbaar relatieve rust opnieuw naar hardere middelen als brandstichting te grijpen? Is het vermoeden van Van Haersma Buma dat Engelse dierenactivisten hun werkterrein aan het verleggen zijn naar Nederland ergens op gebaseerd?

Volgens het Kamerlid is dat laatste te wijten aan het verschil tussen het harde optreden in Engeland en de relatief relaxte houding van de Nederlandse overheid. Vanuit de Tweede Kamer wordt al langer aangedrongen op een hardere lijn tegen de dierenactivisten. In de oude samenstelling bestond zelfs een Kamermeerderheid (CDA, VVD en LPF) die deze manier van actievoeren met terreurwetgeving wilde aanpakken.

Van Haersma Buma vindt dat bepaalde gestructureerde en gewelddadige vormen van dierenactivisme betiteld kunnen worden als terrorisme. Toenmalig minister Donner (Justitie) wilde daar in 2003 niet aan omdat de dierenactivisten hun vernielingen richtten op specifieke onderdelen van de samenleving en niet op de maatschappij als geheel.

Volgens Van Haersma Buma is dat laatste langzaam aan het veranderen. Eerst waren de nertsenfokkers de dupe, later breidden de actievoerders hun werkterrein uit naar bedrijven die gebruikmaken van dierproeven en nu richten ze zich ook al op bestuurders van beurzen waar dergelijke bedrijven genoteerd staan. De CDA'er vreest dat hierdoor de hele Nederlandse economie schade lijdt.

Of het bekladden van woningen zodadelijk zal worden vereenzelvigd met islamitisch extremisme, en dus onder de terrorismewetgeving valt, hangt van het gezond verstand van de dames en heren politici af. Aangezien de politiek als geheel steeds rechtser opereert, ziet het er wat dat betreft somber uit. Als het aan de gedupeerde bedrijven ligt, blijft alles zoals het was. Want de meeste polissen dekken de schade als gevolg van terrorisme niet.

Alex van Veen

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Reageer op dit bericht