Demonisering

Van de week trok het gepeupel in de Tweede Kamer maar weer eens fel van leer. Aanleiding vormde de motie van de Partij voor de Vrijheid, die aandrong op beëindiging van de werkzaamheden die Kamerlid Arib uitvoert 'voor een buitenlandse overheid'. Hun verlies en de afgang bij de provinciale statenverkiezingen verbijtend, haalden politici als Halsema, Tichelaar en Pechtold hun gram op wat zij beschouwen als hun grootste politieke rivaal van dit moment, Geert Wilders.

Allen tegen een, zo luidde het devies afgelopen donderdag in het Binnenhof. De verwensingen vlogen de witharige provocateur links en rechts om het hoofd. Het liet hem koud. Rita Verdonk werd er ook alleen maar populairder door, zal hij gedacht hebben. En zo is het maar net. Elke keer dat ik een politicus een sneer zie maken naar Wilders, groeit diens aanhang. Hij is geen Pim Fortuyn, maar weet als geen ander winst te halen uit de maatschappelijke onvrede met klinkklare taal.

De motieven van zijn politieke opponenten, die hem collectief betichten van moslimhaat, dienen we verder niet serieus te nemen. Die zijn enkel uit op hun eigen electorale succes. Maar wat zich buiten de politieke arena afspeelt, is des te verontrustender. Daar is, met name ter linkerzijde bij de pers en opiniemakers, overduidelijk sprake van demonisering zoals ten tijde van het tijdperk Fortuyn het geval was.

Voorbeelden te over waaruit de demonisering van Wilders blijkt. Er gaat geen tv-gesprek voorbij, of deze of gene politicus wordt wel gevraagd naar de mening over Wilders. Bij Pauw & Witteman hebben ze daar een handje van. Lekker roddelen over die enge witte man, in plaats van Wilders zelf eens uit te nodigen. Waarom Henk Kamp van de VVD zich inlaat met extreem-rechts, vroeg Witteman (prominent PvdA-lid) aan de voormalig minister dan Defensie, omdat diens partij "gevaarlijk aanschurkt bij Wilders" inzake de paspoortkwestie.

Journalist Ap van den Berg vroeg zich in de Stentor hardop af of de duivel in Wilders is gevaren. Nieuwslezer Rick Nieman zei in Elsevier dat Wilders standpunt over de dubbele nationaliteit verkapt racisme is. Columnist Van Doorn noemde hem in Trouw een 'xenofoob-plus' van een 'extreem-rechtse formatie'.

Francisco van Jole stelde Wilders verzet tegen de dubbele nationaliteit in het televisieprogramma De leugen regeert op één lijn met de praktijken van de Amerikaanse communistenjager Joseph McCarthy – die hij een psychisch gestoorde haatzaaier noemde. Van Jole, die het verlies van zijn PvdA en de winst van de PVV in de afgelopen week maar niet kan bevatten, beweerde in de uitzending van vrijdag zelfs dat het Fortuynisme een verzinsel van de media is. Wie neemt deze man tegen zichzelf in bescherming?

Onlangs hield de faculteit Communicatie en Journalistiek van de Hogeschool Utrecht een debat met de titel 'Hoe verslaan we Wilders?'. Onder andere Pieter Broertjes van Oranje (hoofdredacteur van de Volkskrant) en Ad van Liempt (voormalig hoofdredacteur van het televisieprogramma Nova) namen hieraan deel namens de Nederlandse pers. Broertjes en Van Liemp staan erom bekend verwoed aanhanger te zijn van de PvdA, de partij in het kamp der verliezers.

Ook activistisch links, dat eindelijk van Verdonk dacht af te zien, richt de pijlen nu met een diepe zucht op Wilders. Deze maand belegt 'Doorbraak', een tot nog toe onbekende club, een drietal bijeenkomsten in het land waar enerzijds de overeenkomsten tussen het Vlaams Belang en de PVV onder de loep worden genomen, om vervolgens te bespreken hoe we 'Wilders kunnen temmen'.

Ach wat, hoor ik u zeggen, die racist van een Wilders vraagt er toch zelf om! Wellicht, maar als hij een religie stigmatiseert, hoef je nog niet hetzelfde te doen door hem en diens aanhang uit te maken voor xenofoob. Het gaat immers om de voedingsbodem waar door lieden als Wilders in wordt gepeurd; het sluiten van de ogen voor segregatie, met allerlei fricties en uitwassen van dien, werkt averechts. Hier zijn zowel vriend als vijand van de multikulti samenleving het inmiddels toch over eens.

Leg de problematiek waar mensen als Wilders terecht of onterecht, met goede of slechte intenties de zere vinger op weten te leggen, bloot en ontkracht deze indien mogelijk met argumenten. In plaats van fanatiek in de tegenaanval te gaan door hem op zijn beurt te verketteren. Want dat leidt enkel, zoals eerder opgemerkt, tot een grotere aanhang van de PVV, nieuwe dreigementen aan het adres van hun kopstuk, etc. Alsof we niets hebben geleerd van 6 mei 2002.

Alex van Veen

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Reageer op dit bericht