www.ravagedigitaal.org

1ddRavagedigitaal 08-06-07 dPrint deze pagina

Eerdere artikelen:

23-07-11
'Dylan is gek'
09-07-11
Rietveld studenten imponeren
28-06-11
De Navo-oorlog in Libië: desastreus, illegaal en mislukt
04-06-11
Geef games niet de schuld
21-05-11
Is cultureel verweer wenselijk?
04-05-11
Stenografen van de macht
17-04-11
Waar Abraham de mosterd haalt
01-04-11
Rust en frust langs de kust
04-03-11
‘Evacuatie’ Nederlander in Libië verkiezingsstunt?
23-02-11
Dagen van dicatator Khadafi zijn geteld
22-02-11
Captain Beefheart / Don Van Vliet (1941-2010)
01-02-11
Afghanistan in gerommeld!
30-01-11
Beelden van bezetting
18-01-11
Goededag meneer Cohen
13-01-11
Britse agent was zes jaar activist
02-01-11
De oorsprong van de geitenneuker
28-12-10
Twitteren op de vulkaan
21-12-10
De wereld na WikiLeaks' Cablegate
08-12-10
Lennon komt weer tot leven
04-12-10
Elektroshock voor verwarde politici
30-11-10
Media dienen Wikileaks te wikken en wegen
23-11-10
Werkt Google voor jou of werk jij voor Google?
09-11-10
Versoepelde Tabakswet een nog groter gedrocht
28-10-10
Slagveld Uruzgan
21-10-10
Zoektocht naar échte hulp
05-10-10
Zwarte Blok slaat de plank mis
27-09-10
Een goed georganiseerde leugen
14-09-10
Geachte heer Hirsch Ballin,
02-09-10
Oorlog als er vrede dreigt
30-08-10
'Media leiden aan Ninja Turtle-syndroom'
24-08-10
Clash oude en nieuwe media
20-08-10
Wij zijn de (kwaliteits)media spuugzat!
12-08-10
Moratorium bepleit voor verarmd uranium
06-08-10
Censuur in Nederland
17-07-10
Het neoliberale drama
01-07-10
Kirgizië: Geschiedenis van identiteiten
15-06-10
Schreeuw om aandacht van een loyale ambtenaar
05-06-10
De prinsbedelaar en de kindermoordenaars
29-05-10
Beste STEMGERECHTIGDE
26-05-10
Tweeverdieners die erbij willen horen
15-05-10
Raad vertilt zich aan de hulp
24-04-10
Gastvrij Nederland anno 2010
31-03-10
Repressie neemt toe in Rusland
27-03-10
Het individu versus de staat
19-03-10
'Poetin stap op!'
05-03-10
Gooise carrièrejagers veroveren
De Pijp
23-02-10
Afghanistan: Gemilitariseerde hulp verkeerd besteed
18-02-10
Politieke onrust duurt voort in Oekraïne
11-02-10
De opkomst van een gargantueske staatskleptocratie
30-01-10
Keizer zonder kleren
27-01-10
Hoge en lage cultuur revisited
22-01-10
WRR neemt hulp op de schop
16-01-10
De laatste utopie van het Vrije Westen
06-01-10
Zestig keer zestig is een uur
31-12-09
Verschuivende Verantwoordelijkheden
25-12-09
Credo van een geboren wereldverbeteraar
12-12-09
De puzzel van West Point
05-12-09
RedRat, terug van weggeweest
14-11-09
Oorlog op het Internet
05-11-09
Media laten Balkenende te gemakkelijk wegkomen
27-10-09
Politiek moet nog wennen aan het burgerinitiatief
18-10-09
Populair Gezelschapsspel
12-10-09
De Nobele Obama
11-10-09
De oorlog van 3 biljoen
01-10-09
Charimarktlectuur: Geen boodschap aan de crisis
26-09-09
Danziger Vrijhaven: Status Aparte
20-09-09
Den Haag fouilleert maar wat
15-09-09
Motief aanslag Karst T. ongewis
12-09-09
Singer legt de armen aan het financieel infuus
09-09-09
RID richt vizier weer op Amsterdamse krakers
04-09-09
60 Jaar NAVO: van defensie- naar interventiemacht
22-08-09
Gekmakende bureaucratie
19-08-09
Een Belgische droom
16-08-09
'Shelter skelter'
09-08-09
Schiphol brandt door
07-08-09
Voedselproductie voorname oorzaak klimaatverandering
20-07-09
Het keurige protest van de participatie-elite
15-07-09
Spirituele politiek
12-07-09
Simon op weg naar weg (on his way to away)
07-07-09
Prins heeft bij de bank een goddelijke taak
03-07-09
Weerbare moslims
30-06-09
Nederland verkwanselt openbaarheid
27-06-09
Veel vrouwen bij protesten in Iran
16-06-09
Toekomst Lissabonverdrag in handen Duits hof
11-06-09
Op weg naar een gezonde economie
05-06-09
Nieuwe strijd om het IJmeer
29-05-09
Heleen Mees, strijdster tegen het rijk der machtelozen
22-05-09
Vreemdelingenbeleid Italië verontrust
19-05-09
Kleine Geschiedenis van de Moraal
09-05-09
Bananenrepubliek Leiden
03-05-09
De Culturele Evolutie
30-04-09
Nationalist mag geen dierenvriend zijn
26-04-09
'Voer actie tegen ontwikkelingshulp'
23-04-09
Red de havenloodsen
18-04-09
RVF: Aanzetten tot stadsguerrilla
13-04-09
De keizer en de astroloog
10-04-09
Proces oorlogsmisdadiger Scheungraber
04-04-09
'Wereld van Obama niet kernwapenvrij'
31-03-09
'Dierenactivist is geen terrorist'
27-03-09
Het Europees mandaat van Els de Groen
24-03-09
Verheerlijking van de oorlog
20-03-09
Slimme energiemeter schendt privacy
17-03-09
Leven achter tralies
12-03-09
Het HCZ-gebouw zit al vol
08-03-09
Hond Vla luidde drama Vrankrijk in
05-03-09
Afscheid van een stadssjamaan
03-03-09
Stop gratis 'meidenprik'
02-03-09
Het spel om de knikkers
27-02-09
Krakers met groen-zwarte vingers
24-02-09
Pleidooi voor verzoening met Aboriginal-stam
21-02-09
Bedrijven in dienst van de Israëlische bezetter
17-02-09
Pessimist tegen wil en dank
10-02-09
Raad van State kraakt wetsvoorstel kraakverbod
07-02-09
Sublieme Digitale Sensatie
30-01-09
We beveiligen ons suf en schieten er niets mee op
27-01-09
Vrankrijk: Lichtpunt bij gedwongen sluiting
24-01-09
België voedt militaire industrie Israël
20-01-09
Richtingenstrijd onder Obama voortgezet
18-01-09
Linkse kritiek op moslimfundamentalisme groeit
10-01-09
De Achterhuisdoctrine
05-01-09
Russisch gasconflict draait om meer dan dollars
04-01-09
Europa de straat op voor Palestijnse zaak


Archief 2008


Archief 2007

Archief augustus - december 2006


Archief januari - juli 2006

Dwars gezeten door een in beslag genomen persbus verzorgt relverslaggever Peter Barton samen met actiefotograaf Unai Risueño met enige vertraging een G8-dagboek vanaf de sperzone rondom Heiligendamm. "Tientallen verbouwereerde ME'ers staan machteloos tegenover de tienduizenden activisten."

Reddelich, dinsdag 5 juni. Van ons plan om Rostock van een andere kant te gaan bekijken komt vandaag niets terecht. Weliswaar was gisteren nog onze informatie dat er geen acties stonden gepland, vanmorgen wordt echter duidelijk dat er het een en ander is veranderd. De komst van de Amerikaanse president Bush is een dag vervroegd, en daarom de blokkade-actie van het vliegveld van Rostock ook. Vanaf een uur of vijf in de middag zal deze plaatsvinden.

Unai en ik besluiten in het dichterbij gelegen Bad Doberan naar de supermarkt te gaan. Ik wil er een pak sap kopen, en omdat Unai geen kleren heeft meegenomen uit Nederland, is hij op zoek naar een schoon t-shirt. We zien felgekleurde hesjes met reflecterende strepen in de schappen liggen. We kopen er allebei een, zodat we als pers goed op kunnen vallen. Unai wil niet nog eens een steen tegen zijn hoofd krijgen, ik wil gewoon de smeris omzeilen.

PRESS

Als we terug in het kamp komen, pak ik daarom de ducktape en plak goed zichtbaar PRESS achterop mijn hesje. We pakken vervolgens in en vertrekken. Richting het vliegveld. Amper tien minuten zijn we onderweg als de politie begint met ons te achtervolgen. Het duurt dan niet lang meer voordat we worden aangehouden. Één voor één moeten we uit de bus stappen en onze zakken legen. Ogenschijnlijk zijn de agenten niet onder de indruk van de grote hoeveelheid foto- en filmcamera's die op ze gericht wordt, en ook onze perskaarten maken geen indruk.

Sterker nog, ze vinden het ook nog eens nodig ons mobiele kantoor overhoop te halen, zonder dat wij mogen zien wat ze in onze persbus uitspoken. Volgens een Duitse journalist die vanochtend met ons meerijdt, mag dat helemaal niet, en hij wordt bijgestaan door zijn advocaat die hij snel opbelt. De agenten zijn echter onverbiddelijk en terwijl wij buiten de bus zijn omsingeld door agenten, moeten we toekijken hoe het loslopend groen onze redactie doorzoekt.

Maar na een tijdje mogen we dan toch verder. We zijn al aan de late kant, dus zo snel als deze oldtimer ons meenemen wil, kachelen we verder. De demonstratie is allang bezig als we arriveren. Op een rijdend podium roept een vrouw allerlei redenen waarom Bush volgens haar niet welkom is in Europa. Het meeste gaat over Afghanistan, Irak en Iran; op de manier waarop zij het vertelt lijkt het alsof de oorlog in het Golfgebied zich inmiddels over het derde genoemde land heeft uitgebreid.

De demonstratie houdt stil op een landweggetje, waar de politie voor de gelegenheid een hek heeft neergezet, die door demonstranten dankbaar wordt gebruikt voor het ophangen van spandoeken. Met mijn perskaart passeer ik de ME-linie, maar daarachter is eigenlijk niets te zien dan een boel filmers en fotografen die de stilstaande en kalm blijvende demonstranten van alle hoeken vastleggen. Ook als om zeven uur de helmen van de agenten op gaan, Bush nadert namelijk zijn eindbestemming 250 meter verderop, blijven de demonstranten kalm en beginnen ze slechts te joelen. Bush go home, Bush go home! Maar het blijft bij geschreeuw, deze demonstratie verloopt rustig.

Weer arrestaties

Ik besluit daarom terug te gaan naar de persbus. Na een half uurtje zijn we weer bij elkaar, behalve Unai. Als we hem proberen te bellen, blijkt het netwerk overbelast. Na een half uurtje proberen, besluiten we te vertrekken. Amper tien minuten later komen we de smeris tegen. Net voordat ze ons van de weg afgehaald hebben, belt Unai. Waar we zijn? We keren om, terug richting het vliegveld. Blijkbaar ben ik iets te vroeg naar de bus gegaan. Er zijn namelijk wel degelijk arrestaties gevallen, opnieuw naar aanleiding van de rellen van zaterdag. Die polizei krijgt er blijkbaar geen genoeg van.

Als we naar ons basiskamp in Reddelich willen rijden, wil de organisator van de demonstratie, herkenbaar aan zijn badge met flink groot "Organisation" erop, graag met ons meerijden. Tja, hij en honderden anderen. Maar dat gaat dus mooi niet door. Onze reserve-chauffeuse geeft hem een flinke preek. Hij heeft immers verzuimd voor voldoende busvervoer te zorgen. Eerst al die demonstranten naar een afgelegen gebied brengen waar in de wereldwijde omtrek geen openbaar vervoer komt, en nou wil hij even met ons meerijden?

Dat doen we dus niet. Bovendien worden we vandaag te vaak tegen gehouden om zomaar lifters mee te nemen, voor je het weet raken we écht in de problemen. Bovendien kunnen we onmogelijk alle liftende demonstranten meenemen, daarvoor is onze tot kantoor omgebouwde stadsbus gewoon te klein.

Ik schrik wakker. Het is drie uur in de nacht als er een sirene loeit over het kamp waar we verblijven. Unai is al druk bezig met opstaan. Er wordt omgeroepen om naar de uitkijktoren te komen. Ik ben niet zo goed in snel uit bed komen midden in de nacht, dus het duurt nog een half uurtje voordat ik mijn tent uit kruip.

Juist op dat moment krijgen we te horen dat het vals alarm was. Even denk ik nog dat het een oefening is, maar later wordt bekend dat er een enorme groep oproerpolitie is aan komen rijden. Dat was echter slechts om de wacht af te lossen. De oproerpolitie staat sinds onze aankomst vrijdag voortdurend voor de ingang van het kamp geposteerd. Niets nieuws dus, en ik kruip snel weer in bed.

Chaos

De volgende ochtend ben ik te duf om meteen aan het werk te gaan, en ik bekijk dus eerst andere nieuwssites. BNR Nieuwsradio meldt dat de G8-top in een paar dagen net zoveel CO² uitstoot als 17.000 Nederlanders in een heel jaar. En dat terwijl de CO²-emissie belangrijkste onderwerp van gesprek is…

Het verkeer is een chaos in Bad Doberan, zo zie ik nadat de buschauffeur ons hier naartoe heeft gebracht. Vandaag, woensdag 6 juni, beginnen de daadwerkelijke blokkade-acties, die op het laatste moment door het Duitse hogere gerechtshof toch nog verboden zijn. Enkele tienduizenden demonstranten besluiten hier echter geen boodschap aan te hebben, en gaan op pad.

In Bad Doberan is een infocentrum waar de situatie in de gaten wordt gehouden. We parkeren onze bus pal naast het infocentrum. Internetantenne uitschuiven en aan het werk. Dat is een stuk eenvoudiger dan het verkeer regelen op het kruispunt pal voor ons mobiele kantoor. Want dat is een complete chaos. De stoplichten werken wel, maar omdat om de haverklap de politie voorbij komt scheuren, wordt het verkeer door een verkeersagent geregeld.

De man maakt er een potje van. Als hij ook nog een weg af moet sluiten, blijven de auto's midden op het kruispunt staan om hem te vragen hoe ze verder moeten rijden. Twee keer per minuut scheuren er politie-auto's met loeiende sirene langs, soms hele colonnes. Heeft de arme diender net een stel auto's toestemming gegeven door te rijden, moet hij ze weer laten stoppen voor de volgende stoet zwaailichten. Hij zou er beter aan doen het hele kruispunt af te sluiten. Rigoreus, dat wel, maar het idee dat je in deze situatie normaal het verkeer kunt regelen, is absurd.

Dwars door de heide

Unai en ik lopen met nog een cameraman van het Vrij Media Collectief en een paar mensen van Channel Four News het bos in, op zoek naar de G8-activisten. We komen er een paar tegen uit Iran, die uitbundig liederen zingen om de pas erin te houden. Waar ze heen lopen? Ze hebben geen idee, ze zoeken gewoon de grotere groep. Ze zijn allemaal in kleine groepjes het bos in gegaan en zouden elkaar tegen komen bij de heide aan de andere kant van het bos. Ze moeten een paar keer op de kaart kijken, maar dan weten ze het wel. We lopen met ze mee.

Inderdaad, dwars door de heide loopt een grote groep. Een héle grote groep. Knappe jongen die nu nog een blokkade-actie gaat tegenhouden. Als we dichter bij de toegangspoorten van Heiligendamm komen, na over verschillende slootjes te zijn gesprongen, staan er wel wat verbouwereerde ME'ers, maar die zien snel genoeg in dat de tientallen agenten machteloos staan tegenover de tienduizenden activisten.

Bij de weg richting Heiligendamm aangekomen, splitst onze groep zich weer om verschillende blokkades te kunnen vormen. De politie denkt haar kans schoon te zien en werpt zelf blokkades op over de weg, zodat de demonstranten niet bij de toegangshekken kunnen komen. Niet slim doorgedacht, want omdat de weg omringd is door korenveld, lopen de nog altijd behoorlijk grote groepen activisten gewoon om de linie heen.

Pas bij de toegangshekken is het voor de politie mogelijk de groep staande te houden, maar dat is ook precies de plek waar de actievoerders juist wíllen staan. Blokkeer hier de weg, en niemand kan er meer langs. De blokkade ziet er goed uit. Bij het hek staan enkele tientallen agenten, vervolgens een handjevol pers en wat actieclowns, en daarachter een grote schare activisten.

Succes

Rond kwart voor één in de middag blijkt echter dat de Wereldleiders per helikopter het hekwerk, en onze blokkade, over vliegen. Ze worden begeleid door zeven helikopters met verse oproeragenten, die de ME'ers die inmiddels enkele uren bij het hek staan, af komen lossen. Eenmaal uitgeladen vliegen de helikopters weer weg, maar niet ver. Als ze pal achter het hek landen, is het voor een stel zwartgeklede anarchisten duidelijk dat ze misschien toch met iets meer moeten komen. Ze lopen daarom langs het hek naar een plek met weinig politie om daar de afzetting los te schroeven.

Ook bij de blokkade wordt het een en ander opgeruimd. Ter ondersteuning wordt door de politie rollen NATO-draad uitgerold, die vervolgens door actievoerders weer netjes wordt opgerold en opgeruimd. Het bos komt weer vrij, al zijn het opmerkelijk genoeg voornamelijk journalisten die er meteen gebruik van maken: ze rennen het bos in plassen tegen bomen. De activisten die de weg blokkeren, blijven zitten waar ze zitten, geboeid luisterend naar de laatste updates.

De organisatie van de actie spreekt van een succes, alle toegangswegen naar Heiligendamm zijn afgesloten. De verschillende blokkade-acties hebben een verschillend karakter. Zo wordt hier alleen op de weg gezeten terwijl elders ook hekken worden gesloopt. De politie is overrompeld door de actie. Weliswaar hadden ze erop gerekend dat er íets zou gebeuren, maar niet zovéél. Eén ME'er wordt het blijkbaar teveel: met een hartaanval wordt hij afgevoerd.

Als ik terug loop naar Bad Doberan, zo'n drie kilometer verderop, kom ik nog een kleinere blokkade tegen. De politie treedt nog niet op. Ik loop verder, naar de bus. Eet een ijsje ter afkoeling (hier in Oost-Europa kan het best warm zijn!), leg mijn telefoon in de bus om op te laden, waarna ik naar de infostand loop om te kijken hoe het met de rest van de blokkades gesteld is.

Persbus foetsie

Plotseling komen uit alle hoeken politiebusjes aangereden. Ze stoppen rondom het infokamp, waarna zo'n 25 ME'ers uitstappen en onze mediabus omsingelen. Ik ren er naartoe om te zien wat er aan de hand is. Onze chauffeur, die op de achterbank een dutje aan het doen is, en een Belgische collega moeten uitstappen. De hele bus wordt doorzocht, opnieuw.

Als ik een agent vraag wat er aan de hand is, word ik weggeduwd. Ik fotografeer daarom met mijn reservemobiel de dienders en noteer hun rugnummers op. Veel agenten hebben hetzelfde nummer, al beginnen ze allemaal met '14'. Een agent verbiedt me nog langer foto's te maken, waarop ik hen verbied nog langer onze bus te doorzoeken. Ik ga fijn verder met fotootjes maken tot het geheugen van mijn telefoon vol zit, en dat is helaas al vrij snel.

Als verschillende televisiestations mij interviewen, wordt de motor van de bus gestart. Deze wordt in beslag genomen, en de twee mensen die erin zaten worden meegenomen. Twee fotografes die ik eerder die dag had gesproken, schieten fotootjes van actievoerders die willen voorkomen dat onze bus in beslag wordt genomen. Een sambaband speelt muziek en zingt "This is what democracy looks like!" en op de weg wordt gedanst, totdat de ME er een einde aan maakt.

Als de bus echter de hoek om gaat, rennen de demonstranten via een kortere weg weer naar de voorzijde van de bus. Onze chauffeur moet weer remmen, en doet dat op een manier dat de drie volgende politiebusjes dit net niet op tijd in de gaten hebben: ze knallen op elkaar, gelukkig net niet tegen onze bus aan.

Samen met een cameraman van onze G8-Mediadesk neem ik contact op met de Nederlandse journalistenvakbond NVJ, waar wij lid van zijn. Die neemt de zaak hoog op, want wat er vandaag gebeurd is, is hoogst illegaal. Er staat met duidelijke letters PERS op onze bus geschreven, en journalisten dienen met rust gelaten te worden. In Duitsland blijkt dat zelfs wettelijk geregeld. Ze beloven er daarom achteraan te gaan, want zonder mobiele redactie kan onze Mediadesk niet werken.

Ik bedank de sambaband voor hun geleverde diensten, en een beetje moedeloos keer ik terug naar het kamp. Unai en de rest willen nog verder foto's maken, hoewel we nu geen mogelijkheid meer hebben onze resultaten digitaal te verzenden. Ik besluit vroeg naar bed te gaan. Veel anders heb ik vandaag niet meer te doen.


De bovenste twee foto's van de mediabus zijn gemaakt door Oli Wolff, de onderste twee door een onbekende fotograaf. Overig fotomateriaal is van Unai Risueño.

De persbus van de G8-Medisdesk is donderdagmiddag weer vrijgegeven. Lees ook de twee eerdere dagboeken van Peter en fotograaf Unai,
hier
en hier.

 


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Reageer op dit bericht