Ravage Digitaal 20 april 2007 Print deze pagina

Eerdere recensies:

02-03-08
Fabelachtige expositie
11-11-07
Rebelse Amerikaanse schrijver overleden
14-10-07
Afval kan ook mooi zijn
24-09-07
'Ik heb het licht gezien'
15-06-07
Josten jaagt tijdsbeeld Amsterdam achterna
05-06-07
Anarchie versus anargie
21-05-07
Punkers komen aan hun trekken op Counter Culture Festival
13-05-07
Schijnheilig bloeit weer even op
25-04-07
Oh ah!
20-04-07
Taxidia
29-03-07
Het archief van overtollige kennis
28-01-07
Althea Thauberger
31-12-06
Ruimte voor Reclame
17-12-06
De familie is stuk
01-11-06
Kunst blabla
14-10-06
Safe Sale

27-09-06

De excessen van marktwerking

09-09-06
Flood warning

17-07-06
De ontwikkeling

14-06-06
NL Impressionisten

27-05-06

Kunst met een kleine k

17-05-06
Ideologische haat

20-04-06
Wallrafen: En toen was er geluid

24-03-06
Vier werelden

08-03-06
De mijn is van mij

04-03-06

Busje komt zo

 

 



www.ravagedigitaal.org



Gehoord en gezien : Taxidia
Waar : Foyer van het Ostadetheater, Amsterdam
Wanneer : Woensdag 18 april 2007

Na de voorstellingen van twee jonge theatergroepen (Thomas met 'Human Tours' en het Poldertheater met 'Aangeboden: mijn lichaam') zou er in de foyer van het Ostadetheater gemusiceerd worden. "Er komen muziekoptredens in de foyer van twee jonge theatergroepen die graag nog iets extra's willen doen voor het publiek", zo werd mij ingefluisterd. Ik ging ervan uit dat er een jong gitaarbandje op zou treden: gitaar, bas, drum en lekker hard. Iets garage- of grunge-achtigs. Het bleek anders…

Taxidia is een trio, bijna akoestisch, en in plaats van gitaar, bas en drum werd er gespeeld op accordeon, gitaar en klarinet. Het gezelschap mixte diverse stijlen op subtiele wijze door en bij elkaar, met als overeenkomst de traditionele muziek van – laat ik zeggen - de oude landen.

In eerste instantie deed de muziek me denken aan Yann Tiersen, de componist die onder andere de muziek schreef voor de Franse film Amelie. Echter nauwkeuriger luisteren bracht andere lagen aan het licht: jiddische liederen, Ierse jigs (bij een van de nummers kon ik me levendig het gebruik van lepeltjes – als ritme-instrument - voorstellen), Spaanse en Baskische volksmuziek en Griekse rebetica (heel in de verte deed de stem van zangeres/accordeoniste Sadhu Bolland mij denken aan de zachte, beetje hese stem van Maria Farantouri, de vaste zangeres van Mikis Theodorakis. Maar ook aan Sandy Denny).

Taxidia heeft een heel eigen benadering van haar muzikale bronnen. Om te beginnen is daar de samenstelling van de groep: een trio, bijna de kleinst denkbare vorm. De muziek wordt daardoor basaal, en ontdaan van mogelijke toeters en bellen. Er moet adequaat gemusiceerd worden om met zo'n klein gezelschap de muziek de eer te geven die haar toekomt. Dat deden ze. En op zo'n mooie manier dat er zelfs ruimte bleef voor improvisaties. Die schijnbare beperking maakt hun werkterrein juist groter.

De bijzondere aanpak zit verder in de instrumenten: accordeon, gitaar, (bas)klarinet en darbuka, en twee zangstemmen. Daar doen ze alles mee. De muziek past wonderwel in een roezemoezerige omgeving, als wel in een stille atmosfeer. Ik bevond mij in de eerste situatie, en ik zou Taxidia graag een keer zien in een stille, meer intieme setting. Mooie muzikale keuzes, goede stemmen, grondige kennis van en een hart voor nomadische muziek, ingetogen spel en een innemende presentatie. Ogen dicht en je bevind je in een Grieks cafeetje, een Ierse pub, een bar in Barcelona… Ik werd meegenomen en betoverd.

Annelies Smeets

Taxidia bestaat uit: Eric Hendriks (gitaar), Frans van Galen (klarinet, basklarinet en darbuka) en Sadhu Bolland (accordeon en zang). Ze spelen meestal in een kleine ambiance: cafeetje, theater, huiskamer.


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Reageer op dit artikel