Ravage Digitaal 28 januari 2007 Print deze pagina | ||
|
www.ravagedigitaal.org De kunstenares Althea Thauberger werkt in haar werken nauw samen met mensen die geen of weinig ervaring hebben met acteren, zingen of wat dan ook voor andere kunstvormen. In haar zorgvuldig gecomponeerde video's weet zij door de filmset met belichting, kleurgebruik en camerastandpunten een professionele setting te creëren. In het jongste kunstproject Zivildienst ≠ Kunstprojekt werkt zij samen met Duitse jongens die vervangende dienstplicht doen. Op steigers in een oud gebouw laat zij hen verschillende theatrale handelingen verrichten. In klassiek zwart-wit worden deze handelingen mooi gefilmd, maar door de onervarenheid wordt de professionele sfeer wreed doorbroken.
Hetzelfde geldt voor de video A Memory Lasts Forever waarin Amerikaanse tienermeisjes al kletsend en giechelend aan een zwembad zitten en om de beurt een lied ten gehore brengen. De filmset heeft een hoog Hollywood-gehalte en de cameravoering varieert van registrerend tot MTV-achtig. Ondanks dat krijg ik toch het gevoel dat ik naar een musical zit te kijken die wordt uitgevoerd in een aula van een school op het eindejaarsfeest. Nee, indringender zijn de beelden van liederen die het Murphy Canyon Choir, een groep vrouwen van militairen die zijn gelegerd in San Diego, de grootste militaire basis in Amerika, ten gehore brengen. In samenwerking met een professionele componist schreven ze een reeks liedjes die ze uitvoeren voor een gemengd publiek van militairen en kunstliefhebbers. Een van de liedjes begint als volgt: 'I am the wife of a hero/The pain I feel/You'll never know/I am his wife/and I pray for his life/the wife of a hero.' Hoe groot is de trouw die deze vrouwen hebben beloofd aan hun man, die zijn leven op de waagschaal legt voor Volk en Vaderland?
Groots is de video Northern. De film is het resultaat van een samenwerking tussen de kunstenaar en een groep bomenplanters in Alberta (Canada), die maanden achtereen doorbrachten in een afgelegen en geïsoleerd kamp om te proberen een bosgebied dat aan grootschalige houtkap ten prooi is gevallen, nieuw leven in te blazen. Veel meer wil ik er niet over kwijt, want de verrassing leidt tot een prachtig authentiek kunstbeeld. Althea Thauberger slaagt er goed in om met kunstzinnige middelen aan te sluiten bij de belevingswereld van de mensen waarmee zij samenwerkt. Al is het conflict dat dit met zich meebrengt - amateurisme versus professionalisme - in het ene videoproject beter geslaagd dan in het andere. Jan Kees HelmsAlthea Thauberger: Alone Again (In the Likeness of Life). Expositie t/m 25 februari in de BAK, Lange Nieuwstraat 4 in Utrecht, entree € 2,50. Te bezichtigen op wo. t/m za. van 12.00 tot 17.00 en zondags van 13.00 tot 17.00 uur.
|