Nederland heeft er een krakersfestival bij. Wordt al jaren in Amsterdam het festival Robodock gehouden, in Utrecht vond 19 mei voor de tweede keer het Counter Culture Festival plaats. Afgelopen zaterdag was bij dit, uit protest tegen het verdwijnen van alternatieve broedplaatsen opgerichte festival de groei al duidelijk zichtbaar.

Park Transwijk, in de Utrechtse wijk Kanaleneiland. Een nieuwe locatie voor het Counter Culture Festival. Park Lepelenburg, waar de krakers vorig jaar zijn neergestreken, was te klein. Want er zit groei in het festival, zo vertelt woordvoerder Rutger van het festival. En dat is goed. "Het festival moet blijven groeien. Dat het uit de kraakscene voortkomt, betekent niet dat het niet groot hoeft te zijn. Je zou willen dat álles wat uit de kraakscene voortkomt, groot wordt."

Maar dan wel met behoud van eigen identiteit. "We willen zowel muzikaal zijn, alsook met een politiek statement naar buiten treden." Het festival is vorig jaar opgericht omdat er in die tijd veel kraakpanden in Utrecht ontruimd zijn waar culturele broedplaatsen in gevestigd waren, zoals kraakkroegen en concertzaaltjes.

Enorm bekende bands zul je niet aantreffen op het
Counter Culture Festival. "We willen hier geen bandjes laten optreden die door Mojo geprogrammeerd worden, maar júist bandjes die ook in kraakpanden spelen. Met dit festival willen we laten zien wat de kraakwereld voor culturele producties te bieden heeft, zichtbaar maken wat er gebeurt."

Ook kunst komt aan bod, zoals een graffiti-muur en een performance van een kunstenaar met zijn bliksem-apparaat - een onderdeel dat overigens op het laatste moment op last van de brandweer moest worden afgelast. Maar de vergelijking met Robodock is al gemaakt. Rutger: "Robodock is ook uit de kraakscene ontstaan, maar wij willen dat ons festival gratis toegankelijk blijft voor het publiek. Bij Robodock is de veelgehoorde kritiek dat de entreeprijs zo duur is."

Ella Bandita (Foto's: Peter Barton)

Rutger verwacht niet dat de beide festivals in elkaars vaarwater gaan zitten. "Er zijn immers ook meerdere kraakkroegen in Nederland, dus waarom niet meerdere kraakfestivals?" Aan de opkomst van het festival te zien, heeft hij gelijk. Met enkele duizenden bezoekers was het festival niet afgeladen, maar wel gezellig druk. Het weer zat ook goed mee, het festival was het grootste deel van de dag zonovergoten.

Afgezien van een klein opstootje bij het oplaten van enkele luchtballons, waarbij een festivalganger aan het mandje van de opstijgende ballon ging hangen, waren er geen noemenswaardige incidenten. Wel zorgde een van de vele aanwezige honden voor problemen toen hij over festivalbezoekers heen begon te plassen. Misschien een idee voor volgend jaar om het aanlijnen van de honden te verplichten.

Toch, het mocht de pret niet drukken. Want er was genoeg te doen. Zoals de infomarkt, met standjes van organisaties als ID-Nee, de Weggeefwinkel en de Baking Bitches, die veganistische taarten aanbood met namen als 'Don't Call Me Honey Pie' en 'You're Lucky I Don't Have My Period Pie'. En dan was er nog de Bike Wars, waarbij fietsstuntmannen en -vrouwen op elkaar inreden om op die manier de fietsen te slopen. Doel: ervoor zorgen dat alle fietsen total-loss gereden worden, behalve de jouwe.

Uiteindelijk ging het bij het festival natuurlijk om de muziek. DHF, Elle Bandita, Aux Raus, DHDH Spietmobiel en anderen zorgden voor een dansende meute. Ook het afterparty met stevige technogeluiden kregen de goedkeuring en waardering van het publiek. Dit festival is zeker een blijvertje. En dat is ook de bedoeling, liet Rutger doorschemeren: "De tweede keer mag absoluut niet de laatste zijn."

Peter Barton

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Reageer op dit bericht