www.ravagedigitaal.org |
1ddRavagedigitaal
23-05-07 d![]() ![]() |
|
|
De beschietingen van een dicht bevolkt Palestijns vluchtelingenkamp in Libanon baart grote zorgen. De kans dat er radicalisering optreedt in de Palestijnse kampen is groot. Volgens Ed Hollants is er een gerede kans op een breder conflict in Libanon, en zelfs voor een burgeroorlog, hetgeen te wijten is aan het optreden van Libanese politici en de bevelhebbers van het leger. door Ed Hollants Sinds zondag beschiet het Libanese leger een Palestijns kamp waar extremisten zich hebben verschanst. Het lot van de burgers baart grote zorgen. Duizenden burgers zijn gevlucht uit het Palestijnse vluchtelingenkamp Nahr al-Bared, waar het Libanese leger van buitenaf met tank- en artilleriebombardementen de in het kamp verschanste extremistengroep Fatah al-Islam probeert te vernietigen. De regering van premier Fouad Siniora heeft gezegd vastbesloten te zijn om Fatah al-Islam te vernietigen. Het leger nam zondag het kamp, een dichtbevolkt netwerk van steegjes en straatjes, met tanks en artillerie onder vuur. De ongeveer 200 extremisten van Fatah al-Islam schoten terug met mortieren en automatische wapens. De shi'itische oppositieorganisatie Hezbollah staat achter de legeractie tegen de soennitische Palestijnen. Daarnaast wordt de regering van premier Siniora gesteund door Arabische landen. Nauwelijks kritiekDe gebeurtenissen in Libanon van de afgelopen dagen roepen veel vragen op. Vragen en de constatering dat de meeste media wederom slechts als doorgeefluik voor propaganda fungeren. Als eerste valt op hoe er in Libanon zelf gereageerd wordt op de beschietingen van een vluchtelingenkamp. Terwijl er altijd heftige verontwaardiging is over Israëlische beschietingen van de Gazastrook, of vorig jaar van Libanon, hoor je nu nauwelijks kritiek op het optreden van het Libanese leger. Hoe kan je nu in 's hemelsnaam geloven dat het Libanese leger, slecht getraind en met verouderde tanks, op kilometers afstand precisie-beschietingen zou kunnen uitvoeren op doelen binnen een dichtbevolkt gebied? Aannemelijk is dat men ongeveer ziet van waaruit geschoten wordt en vervolgens in die richting het vuur opent met tanks en mortieren. Gevolg is een snel toenemend aantal burgerslachtoffers. Volgens ooggetuigen liggen de lijken en gewonden op straat in Nahr el-Bared. Er is nauwelijks medische hulp en de elektra is afgesneden. Water is er ook nauwelijks. De 40.000 burgers zijn het slachtoffer van een prestige-strijd tussen Fatah al-Islam en het Libanese leger. Beide zijn volledig verantwoordelijk voor de burgerslachtoffers. De informatie die tot nu toe naar buiten komt over wie nu die 150 tot 300 strijders van Fatah al-Islam zijn, schept niet het beeld van een Palestijnse groepering. Volgens de Libanese minister van Informatie, Ghazi Aridi, zijn de meeste gedode militanten niet Palestijns, maar hebben zij diverse nationaliteiten. De bureauchef van Al Jazeera zegt dat er zich onder de gedode miltanten geen enkele Palestijn bevindt, maar Libanezen, Saudiërs, Tunesiërs, Syriërs, Afghanen, etc. De Libanese krant An Nahar citeert dinsdag 22 mei veiligheidsfunctionarissen, die zeggen dat de gedode Fatah al-Islam militanten uit Saudi Arabië, Jemen, Bangladesh, Syrië en Libanon komen. Er zijn meerdere bronnen die melden dat er júist Libanezen lid zijn van Fatah al-Islam. Maandag werd een documentaire over Fatah al-Islam uitgezonden op New-TV, een herhaling van een uitzending van twee maanden geleden. In de documentaire is een geheime ontmoeting van een aantal leden van Fatah al-Islam te zien. Wat opvalt is, dat het Arabisch dat zij spreken Noord-Libanese, Saudi-Arabische en Syrische accenten heeft en geen Palestijnse. Verder ageren ze onder andere tegen het Syrische bewind. Steun van bovenaf? Hoe kan zo'n internationale gewapende groep bestaan op Libanees grondgebied? Dat kan alleen maar doordat op hoog niveau hier wetenschap van is, en er bescherming en zelfs steun voor blijkt te bestaan. Hier wordt dan ook veel over gespeculeerd. Het regeringskamp noemt, zoals bij elk verschijnsel van geweld in Libanon, direct dat Syrië er achter zit zonder enig bewijs hiervoor te leveren. Aan de andere kant is er de beschuldiging dat Saudi Arabië en diverse Golfstaten, onder toeziend oog van de VS, extremistische soennitische groepen als Fatah al-Islam steunen, om zo een wapen in handen te hebben tegen de opkomende shi'itische machtsvorming die in Libanon door Hezbollah gevormd wordt. Binnen sommige soennitische kringen in Libanon wordt deze steun verwelkomd. Seymon Hirsch heeft in zijn artikel Redirection, gepubliceerd in The New Yorker, hier melding van gemaakt. Kanttekening hierbij is dat dit vooral gebaseerd is op slechts één bron. Westerse veiligheidsdiensten hebben het over honderden soennitische extremisten die uit verschillende landen naar Libanon trekken. Er zijn tevens diverse berichten verschenen over Hariri, voormalig premier van Libanon, en zijn omgeving die in het verleden vaak soennitische extremisten hebben gesteund, of gezorgd hebben voor amnestie. Het lijkt er in ieder geval op dat er op hoog niveau steun is verleend aan Fatah al-Islam. De vraag is of datgene wat nu gebeurt, gepland is of dat er net als indertijd met de steun aan Bin Laden in Afghanistan een pragmatische keus is gemaakt die zich inmiddels wreekt. SpeculatiesFeiten krijgen we nauwelijks, op niets gebaseerde speculaties of veronderstellingen meer dan genoeg. Het aantal strijders is onduidelijk, het aantal doden varieert constant maar ook het aantal Palestijnse inwoners van Nahr el-Bared varieert tussen de 30.000 en 40.000. Alsof 10.000 mensen meer of minder slechts een getal is. De halve wereld heeft het over een aan Al-Qaida gelieerde groep, terwijl vertegenwoordigers van Fatah al-Islam dit ontkennen. Libanese ministers, Bush, Blair etc.; ze doen allemaal uitspraken die op zijn minst dubieus zijn, maar veelal ook regelrechte leugens. Wordt Libanon hiermee in het strijdperk van de oorlog tegen terreur ingezogen? De minister van Informatie, Ghazi Aridi, weet in een persconferentie maandagavond ook nog te melden dat "het nodig is het fenomeen terrorisme te bestrijden dat vreemd is aan de waarden en natuur van het Palestijnse volk." Dit stelt hij dus op het moment dat het Palestijnse volk in Nahr el-Bared beschoten wordt door het Libanese leger. Als er al een terechte angst is voor een veel breder conflict in Libanon, en zelfs voor een burgeroorlog, dan is dit te wijten aan het optreden van Libanese politici en de bevelhebbers van het leger. De kans dat er radicalisering optreedt in de Palestijnse kampen is groot. Dinsdag 22 mei heeft Sultan Abul Ainain van Fatah vanuit het Beddawi vluchtelingenkamp aan Agence France Presse verklaard dat als de bombardementen op Nahr al-Bared niet stoppen er een opstand komt in alle Palestijnse vluchtelingenkampen. "No Palestinian or Palestinian faction in Lebanon will accept seeing the Palestinian people slaughtered in a collective punishment as is happening in Nahr al-Bared." Een lesje lerenDe simplistische uitleg van de gebeurtenissen en het bewust gebruiken ervan voor de sektarische onderlinge politieke strijd, zorgt voor verdere tegenstellingen. Angst en onzekerheid nemen toe onder de bevolking, hoop op verbetering vervliegt; het zijn ingrediënten die gewelddadige confrontaties mogelijk maken. Waar alle partijen zich nu schuldig aan maken, is een beroep te doen op een gevoel van nationalisme, dat nu eindelijk eens boven de sektes uitstijgt. Allen scharen zich achter het leger tegenover de meest hulpeloze groep in de Libanese samenleving: de Palestijnse vluchtelingen. Libanon is het land waar Palestijnse vluchtelingen geen enkel recht hebben, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld in Jordanië en Syrië. Maandagavond kwamen al de eerste meldingen binnen van burgers die in en rond Tripoli met wapens rondliepen, om samen met het leger de Palestijnen wel even een lesje te zullen leren.
|