1ddRavagedigitaal
22-02-07 d![]() ![]() |
|
|
door Ed Hollants We ontmoeten Nada El Amine in café T-Marbouta in Beiroet. Het café was net geopend tijdens ons eerdere bezoek aan Libanon, september vorig jaar. Het is een ontmoetingsplek voor activisten, studenten, vertegenwoordigers van NGO's en andere mensen, zoals journalisten. In de loop van de dag komen er veel mensen langs met laptops om te internetten via het draadloze netwerk dat aanwezig is. De organisatie Libanese Raad tegen Huiselijk Geweld ontstond tien jaar geleden met als doel het zwijgen te doorbreken, zodat het praten over huiselijk geweld acceptabel zou worden. "Het is erg moeilijk voor Libanese vrouwen om op te komen voor hun rechten, omdat er geen enkele wet is waarin die rechten zijn vastgelegd", vertelt Nada El Amine. BewustwordingElke religieuze sekte in Libanon – er zijn er zeventien - heeft zo zijn eigen regels over huiselijke omgangsvormen binnen de familie. Zo zijn er problemen met de kinderopvang of met het regelen van een fatsoenlijke scheiding en het verkrijgen van alimentatie. Een goede scheidingsregeling moet vaak worden bevochten bij een rechtbank, waarbij de Libanese Raad tegen Huiselijk Geweld de noodzakelijke hulp verleent. "Wij steunen de vrouwen bij het opkomen voor hun rechten", zegt Nada. "Vaak komen vrouwen in een erg slechte situatie bij ons terecht, waarbij ze al jarenlang zijn misbruikt. Ze hebben geen kracht meer om zich te verzetten en voelen zich geestelijk uitgeput. In die gevallen proberen we een budget te krijgen via de partner of via een andere weg om psychologische hulp te regelen." Haar organisatie doet veel aan bewustwordingstrainingen. Bijvoorbeeld om mensen te leren hoe zich te verzetten of te protesteren tegen geweld, om hen duidelijk te maken dat dit soort dingen niet mogen gebeuren en dat het niet normaal is. "Mensen in onze cultuur denken dat geweld hoort bij hun privéleven en dat dit soort dingen geheim moeten blijven. Anderen hoeven niets van onze problemen te weten te komen, denken ze dan." De Libanese Raad slaagt er echter steeds beter in om te zorgen dat huiselijk geweld een issue wordt. Maar door allerlei politieke ontwikkelingen en de oorlog met Israël heeft het geen prioriteit en is het meer naar de achtergrond geplaatst. Geen prioriteit voor de mensen die het aangaat en niet voor de NGO's die hen van dienst zouden moeten zijn. Die helpen vluchtelingen of hebben andere urgentere zaken aan hun hoofd. De Libanese Raad tegen Huiselijk Geweld zoekt naar wegen hoe verder te gaan onder deze moeilijke omstandigheden. "We hebben een vreedzaam klimaat in de samenleving nodig om onze activiteiten naar behoren te kunnen uitvoeren. Mensen stellen soms dingen uit, om hun pijn te verdringen. Het persoonlijke leed verdwijnt naar de achtergrond bij de grote nationale crisis die we thans doormaken. Het maakt alles moeilijker." StigmaDe in Libanon geldende waarden en normen binnen de verschillende religieuze sekten maken dat er zich ook specifieke problemen voordoen. Zo hebben bijvoorbeeld vooral gescheiden en alleenstaande vrouwen het moeilijk om zich te handhaven. "Ze worden niet beschermd door wettelijke regelgeving of een sociale dienst. Ze worden gestigmatiseerd in dit soort type samenleving." Gescheiden vrouwen mét kinderen hebben het helemaal moeilijk, maar als de familie in staat is haar financieel te helpen, is de helft van het probleem al opgelost. De andere helft is het sociale stigma en haar persoonlijk leed dat moet worden opgelost. Er zijn dus veel problemen tegelijk en Nada weet dan ook dat er nog veel werk moet worden verzet op dit gebied. Nada: "Zelfs nu de vrouwen er op persoonlijk niveau een stuk op vooruit zijn gegaan. Ze proberen hard te werken, te studeren, om onafhankelijk te zijn. Ze hebben een flinke stap vooruit gezet, maar nu moet er voor gezorgd worden dat hun emancipatie ook sociaal wordt geaccepteerd. Zodat vrouwen sociaal gezien dezelfde status krijgen en behouden als mannen." Er zijn in Libanon geen feministische groepen of organisaties van en voor vrouwen actief. De Libanese Raad voor Huiselijk Geweld is de enige organisatie in Libanon die actief is om op te komen voor vrouwenrechten. Het pakte het probleem op van het geweld tegen vrouwen en startte centra op voor dienstverlening en laagdrempelige hulpverlening die hen daarbij kan helpen. "Andere organisaties praatten over het huiselijk geweld en maakten het probleem bespreekbaar, maar ze boden geen dienstverlening en hulp aan de getroffen vrouwen zoals wij dat doen", zegt Nada. "Wij zetten aan tot actie zodat de vrouw kan rekenen op hulp voor haarzelf en de kinderen. We gaan naar mensen die met vrouwen werken, zogenoemde frontliners. Zij werken met vrouwen in de gezondheidscentra, artsen, verplegers en politiemensen." AbortusDe Libanese Raad acht het van groot belang om een vertrouwensband te scheppen met de man die meestal dader is van het geweld tegen vrouwen. "Daarom hebben we ook een man in ons bestuur, om duidelijk te maken dat we niet discrimineren. Libanon heeft een cultuur waar mannen het voor het zeggen hebben. Mannen zijn dominant aanwezig in de Libanese samenleving en ook de religies zijn belangrijk voor Libanezen. Daarom is het noodzakelijk dat mannen coöperatief zijn." Het concept van een 'blijf van mijn lijf' huis, zoals we dat in Nederland kennen, is volgens Nada uiterst controversieel in Libanon. "De regering kan dit niet ondersteunen. Het wordt niet toegestaan door de wetten die de religieuze sekten hanteren. We hebben het geprobeerd als pilot-project, maar het bleek niet mogelijk, ook al hadden we voldoende sponsors." Het centrum van Nada verzorgt ook publicaties. De nieuwsbrief kan door gebrek aan geld niet langer maandelijks verschijnen. In de nieuwsbrieven worden gevallen beschreven uit de dagelijkse praktijk en hoe daarbij hulp wordt verleend, zowel op sociaal als juridisch vlak. "Op die manier krijgt het publiek een idee van wat voor zaken wij in behandeling hebben en hoe we daar mee omgaan. We hebben ook publicaties met eigen onderzoek dat we hebben verricht, bijvoorbeeld over eerwraak." Abortus is in Libanon nog niet bespreekbaar. En het centrum wil daar ook nog niet aan, omdat er zo verschrikkelijk veel barrières zijn dat er domweg geen energie aanwezig is om die strijd te kunnen voeren. Het is typisch zo'n onderwerp dat sterk verzet zal oproepen bij de religieuze sekten. "Zelfs als de vrouw open-minded is zal ze haar religie blijven volgen", verzucht Nada. Het centrum van Nada laat het onderwerp abortus maar rusten, totdat het moment aanbreekt dat het bespreekbaar kan worden gemaakt. "We hebben wat dat betreft veel geleerd van het burgerlijk huwelijk. Hoewel we daarvoor veel steun kregen van sociale gemeenschappen en andere NGO's, en zelfs van mensen binnen de regering, is het niet gelukt om het burgerlijk huwelijk er doorheen te krijgen. Het verzet van de sekten is te groot." Dit is een bewerking van het artikel 'Huiselijk geweld in Libanon en de politieke spanningen'. Momenteel verblijven medewerkers van D4 in Libanon en houden dagelijks een weblog bij. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Reageer op dit bericht |