www.ravagedigitaal.org |
1ddRavagedigitaal
05-06-07 d![]() ![]() |
|
Maandag 4 juni, Rostock. Zoals gezegd, vroeg op vandaag. Dat lukt mij gemakkelijk, want ik ben immers niet de enige. Om zeven uur word ik wakker van alle rumoer buiten onze suite. Unai heeft er meer moeite mee en net als ik klaar ben met aankleden, gaat zijn wekker af. Ik ga vast naar de persbus, want we vertrekken zometeen. Op het laatste moment springt ook Unai de bus in en kunnen we vertrekken. De rit gaat naar het kantoor van de Duitse immigratiedienst (zeg maar de Duitse variant van de IND) in Rostock. Op de weg ernaartoe geven we een paar actievoerders een lift. Een ervan begint een dagboek te schrijven. Ze schrijft dat ze op weg gaat naar de actie, en acht de kans dat ze opgepakt wordt groot. Maar ze wil, zo schrijft ze in het Engels, steun betuigen aan de asielzoekers die in Duitsland zo slecht behandeld worden. Clownesk gedragAls we om half negen bij de locatie aankomen, parkeert de buschauffeur ons mobiele mediakantoor zo'n honderd meter van de demonstratie af. Met zijn allen lopen we erheen. Er worden verschillende toespraken gehouden, uiteraard in het Duits. Wel wordt er vandaag een korte samenvatting gehouden in het Engels. De Duitse immigratiedienst behandelt asielzoekers slecht, en er worden taferelen uitgelegd die me aan het beleid van Rita Verdonk doen denken. Ook de leuzen als "stop deportation" klinken mij bekend in de oren. Wat is Europa toch klein! Ik wandel weer terug naar de bus om koffie te halen, en posteer mij vervolgens met schrijfblok op het dak. Hier kan ik de demonstratie perfect volgen: de afstand is kort dus ik kan alles goed zien, en dankzij het geschreeuw door de geluidsinstallatie hoor ik alles ook goed. Rond negen uur zie ik dat een paar actieclowns naar de achterkant van het gebouw rennen, achtervolgd door politie, die op hun beurt weer achtervolgd worden door nog wat van die clowns. Van een afstand lijkt het alsof de pleuris aan het uitbreken is, vooral omdat er nog al wat politieauto's met loeiende sirenes en gierende banden aan komen rijden. Ik verlaat mijn stek en ga naar het gebouw om te zien wat er precies gebeurt. Niets, zo blijkt. Het gebouw is omsingeld, en er zitten weliswaar wat activisten op het dak, maar de politie grijpt verder niet in. Het duurt dan nog twintig minuten voordat veel demonstranten het voor gezien houden en vertrekken. Op naar de volgende demonstratie. Want die begint alweer om tien uur, bij de 'zonnebloemflat' in de wijk Lichtenhagen. Deze flat, die vol zit met asielzoekers, werd begin jaren '90 aangevallen door neonazi's die brand hebben gesticht in de flat. ProvocatieAls we de bus aan de andere kant van het S-bahnstation in Rostock hebben geparkeerd, snellen we naar de overzijde van het spoor om te zien wat er gebeurt. De politie heeft de demonstranten tegengehouden en daarom wordt er nu bij het winkelcentrum om de hoek gedemonstreerd. Even lijkt alles rustig te verlopen, al lopen de clowns en de smeris elkaar weer flink te zieken. Uiteindelijk blijkt de smeris uitgeclownd te zijn en besluiten ze dat het noodzakelijk is om nu nog wat mensen te arresteren die betrokken waren bij de rellen van afgelopen zaterdag. Voordat ze het zelf door hebben, hebben ze weer een rel ontketend, want uiteraard worden deze gezochte demonstranten wel beschermd door hun vrienden. Waterkanonnen. Traangas. Pepperspray. Een grote schare demonstranten vlucht het S-bahnstation in. Na tien minuten komt een dubbeldekkertrein aangereden om de demonstranten op te pikken. De smeris heeft er echter nog geen genoeg van en rent ook de trein in, om daar het hele gebeuren nog even voort te zetten. Ik heb hier niet zoveel zin in, en loop daarom aan de andere kant het station weer uit, waar onze bus staat. Sommige activisten die blijkbaar ook op de 'gezochtenlijst' van de politie staan, zijn op hetzelfde idee gekomen, en gaan het winkelcentrum aan onze kant van het station in. Daar worden ze met rust gelaten, want de smeris is te druk bezig in het station en in het winkelcentrum aan de overzijde van het spoor, om ook deze plek nog eens te doorzoeken. VideovertoningWe pakken weer in, de bus wordt gestart. Terug naar het basiskamp, want vanmiddag gebeurt er niets noemenswaardig en zo kan de G8-Mediadesk rustig aan artikeltjes, filmpjes en foto's werken. Maar onderweg moeten we eerst nog even stoppen in Bad Doberan, omdat er een probleem is met de koelwatervoorziening in de bus. Terwijl onze chauffeur bezig is met de reparatie, stopt er een politieauto. Waar we vandaan komen, vragen de agenten. Uit Nederland. Ze staan met ongeloof te kijken als ze horen dat onze uit 1970 stammende stadsbus toch echt met 80 kilometer per uur over de snelweg kan razen. Ze laten ons verder met rust, en nadat ik bij de lokale pizzaboer een margarita heb gehaald, rijden we verder naar het kamp. Daar kruip ik mijn tent in en doe ik een middagdutje. Als ik 's avonds terug bij de bus kom, blijkt er door mijn collega's van de G8-Mediadesk een filminstallatie te zijn opgebouwd, om actiefilmpjes op groot scherm te vertonen. Een leuk idee, en ik help dan ook wat stoeltjes neer te zetten. Echt veel hebben we er niet; na een minuutje hebben we negen zitplaatsen gecreëerd voor het scherm buiten, waarop vanuit de bus een film wordt geprojecteerd. Amper is de voorstelling begonnen of alle negen stoelen zijn bezet. En dat niet alleen, rondom de stoelen zitten nog wat mensen op de grond en staan er ook nog mensen achteraan. Ruim vijftig mensen kijken naar de filmpjes die gemaakt zijn tijdens de acties van afgelopen zaterdag. Na afloop krijgen mijn collega's luid applaus. Ik ben nog steeds een beetje moe, dus ik kruip onze suite weer in en slaap lekker uit. Morgen is het thema 'Action Day against war, torture and militarism'.
|