Het ongelijk en nut van Geert Wilders

'Voordat zij hun Renaissance en Verlichting hebben meegemaakt zal er duizend jaar voorbij zijn.' (Spits, 8-11-2006)
'Ik heb een broertje dood aan cultuurrelativisme.' (NRC-Handelsblad)

Het ligt voor de hand. Maar omdat de man volgens zijn eigen woorden zo weinig inhoudelijk tegengas krijgt toch deze column.

De Renaissance (14de – 17de eeuw) kenmerkte zich, behalve door het herontdekken van klassieke waarden, door het nieuwe zelfbewustzijn van de quasi-wetenschapper. De heksenjacht was hiervan het directe gevolg. Hadden heksen in de Middeleeuwen nog recht op een normaal proces en bestreed de katholieke kerk het geloof in hekserij, nu was de geest uit de fles en greep de manie om zich heen.

Het was de ontluikende rede en niet volkse onnozelheid die dit vuur aanwakkerde: "Het waren wetenschappers, universiteitsprofessoren, hooggewaarde theologen, filosofen en juristen die verklaarden dat heksen echt bestonden [...] en die verklaarden dat het nodig was ze aan te pakken."(Gerhard Prause). Zelfs humanisten en christelijk leiders als Luther en Calvijn waren actieve pleitbezorgers van de heksenjacht.

De laatste heksenjacht zou pas ruim na aanvang van de Verlichting plaatsvinden (1692). De overgang van duistere Middeleeuwen naar moderne tijd was verre van vlekkeloos. Het was ook tijdens deze Renaissance dat Europa zou veranderen in een schuimde modderpoel van bloed en ingewanden door opeenvolgend de honderd-, de zeven-, de tachtig- en dertigjarige oorlog.

De Verlichting is in naam de periode (±1650-18de eeuw) waarin de rede zegevierde. Maar dat mocht de mensen er niet van weerhouden zich in het strijdgewoel te blijven werpen met als voorlopige apotheose de Napoleontische oorlogen. En dan hebben we uiteraard niet eens de gruwelen van het kolonialisme en sleur van de industriële revolutie behandeld.

Dus wat zegt Wilders als hij roept dat de islamieten hun eigen Renaissance en Verlichting door moeten maken? Dat ze zich moeten overgeven aan de gruwelen van de heksenjacht, dat ze de godsdienstoorlogen over moeten doen? Hij bedoelt het misschien niet, maar historisch gezien zegt hij precies dit. Want zouden zijn eigen voorouders geconverseerd hebben met verlichte denkers? Of zouden zij het schamele bestaan hebben bevochten, zich niet zelden schuldig makend aan incest en eerwraak, klaploperij en diefstal?

En als ze in dienst waren van het Napoleontische leger dan zouden ze Montesquieu (verlicht denker en inspirator van de Franse revolutie) bij het oversteken van de ijskoude Berezina zeker honderd keer dood hebben gewenst. Ironisch genoeg heeft juist deze Montesquieu een boek geschreven getiteld Perzische brieven waarin hij twee fictieve Perzen Europa laat beschouwen in een poging tot wat niets anders dan cultuurrelativisme mag heten.

Kortom, het gaat bij Wilders niet om de werkelijke gebeurtenissen maar om de symboolwaarde. Gelukkig biedt de sociologie kans op eervolle aftocht voor de man. In A nation by design van A. Zolberg wordt de dynamiek achter de Amerikaanse immigratiepolitiek onderzocht. De twee meest verrassende conclusies zijn de volgende:

1- Dat weerstand tegen immigratie niet wordt ingegeven door een zondebok-wens, maar duidelijk verband houdt met pieken in de immigratie.

2- Dat deze weerstand een belangrijke factor is in het stimuleren van politieke en maatschappelijke integratie van immigranten.

Aldus kan Wilders gezien worden als een logische uitkomst van de geschiedenis, en mogelijk ook als een zinvolle bijdrage aan het verdere proces. Abdullah Haselhoef zag het juist toen hij Wilders de belangrijkste persoon van 2006 noemde omdat hij alle moslims bij elkaar had gebracht, in het verdomhoekje weliswaar.

Nu alleen nog een islamitische Gerard Reve met zijn eigen Nader tot Allah en een moslim als minister-president. Duizend jaar lijkt mij daarvoor rijkelijk lang. Toe Geert, zeg nog eens wat, het schijnt de integratie te bespoedigen.

Ilja

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Reageer op dit artikel