1ddRavagedigitaal
17-03-07 d![]() ![]() |
|
|
Het lukt extreem-rechtse partijen maar niet om zich adequaat te profileren. Hierdoor vielen Nieuw Rechts en de Nederlandse Volksunie bij de provinciale verkiezingen van begin maart opnieuw buiten de boot. Buitenparlementair roert extreem-rechts zich daarentegen steeds meer.
Aan de provinciale verkiezingen begin deze maand nam een tweetal extreem-rechtse partijen deel, namelijk Nieuw Rechts en de Nederlandse Volks Unie. De Gelderse Centrum Democraten mocht niet meedoen omdat zij vooraf niet het benodigde aantal ondersteuningsverklaringen kon inleveren. Nieuw Rechts deed mee in de provincies Overijssel en Zuid-Holland. In Zuid-Holland lukte het de partij niet om in alle kiesdistricten de benodigde handtekeningen in te leveren. Zodoende kon er enkel in de districten Leiden en Den Haag op de partij worden gestemd. In Overijssel had de partij haar zaakjes wel op orde. Het mocht echter niet baten, het percentage stemmen bleef steken op een schamele 0,4 procent in Overijssel en 0,3 procent in Zuid-Holland. In Gelderland deed de Nederlandse Volks Unie (NVU) mee. Deze openlijk nationaal-socialistische partij nam de afgelopen jaren regelmatig deel aan de verkiezingen. Bij al deze verkiezingen kwam de NVU in het geheel niet in de buurt van de kiesdrempel. Bij de provinciale verkiezingen kwam de NVU uit op een uiterst magere 0,3 procent. Dat extreem-rechtse partijen het niet voor elkaar krijgen om verkozen te worden, past in een trend die al langer gaande is binnen extreem-rechts. Het lukt extreem-rechts niet om zich adequaat te profileren. Als het gaat om migratie, hét extreem-rechtse speerpunt bij uitstek, wordt het gras hen voor de voeten weggemaaid door partijen als PVV, LPF en de VVD. Alle extreem-rechtse partijen kampen ook met een groot tekort aan kaderleden. Behalve de partijbesturen zelf lijken weinig mensen te geloven in de electorale kansen voor extreem-rechts. Het gevolg hiervan is dat er sprake is van een verschuiving binnen deze partijen. Steeds vaker kiezen extreem-rechtse activisten ervoor om actief te worden binnen buitenparlementaire organisaties. Voorbeelden hiervan zijn Blood & Honour, Aktiefront, Jeugdstorm en de Nationalistische Volks Beweging. Waar extreem-rechtse partijen hun toon naar de buitenwereld moeten matigen om de media en hun potentiële achterban niet al te zeer af te schrikken, ontbreekt deze vorm van zelfregulering volledig bij de buitenparlementaire organisaties. Een sprekend voorbeeld hiervan is Blood & Honour. Media zijn niet welkom bij bijeenkomsten van deze organisatie. Ook wordt er niet actief op zoek gegaan naar leden. Als mensen interesse hebben, moeten ze maar naar Blood & Honour toe komen. Omdat veel bijeenkomsten op geheime locaties plaats vinden hebben ze weinig last van de overheid. Zodoende heeft een organisatie als Blood & Honour weinig te verliezen en wordt er geen enkele moeite gedaan om haar ware (nationaal-socialistische) identiteit te verhullen. Zo werd op 10 maart jl. een SS-herdenking gehouden in het Belgische plaatsje Lommel. Zelf noemt deze extreem-rechtse organisatie de gestorven SS'ers 'gesneuvelde helden'. Ook buiten deze bijeenkomsten om doen de leden van Blood & Honour weinig moeite om hun ware gedachtegoed te verhullen. Meerdere kopstukken van Blood & Honour zijn veroordeeld voor mishandeling van allochtonen, politieke tegenstanders, verboden wapen bezit en andere delicten. Michael Krick, voorman van de de Blood & Honour/RVF divisie, zit momenteel een gevangenisstraf van 3,5 jaar uit wegens poging tot doodslag op een Antilliaanse man. Een maand geleden werden in Noord-Holland diverse leden van de Blood & Honour Traditional divisie gearresteerd. Ze waren, bewapend met ploertendoders en boksbeugels, een groep linkse demonstranten te lijf gegaan. Onder de arrestanten bevonden zich Marcel Dootjes (penningmeester Blood & Honour)en Marco Schaap (Blood & Honour kopstuk). In september 2006 werd in Vlaanderen de Blood & Honour divisie BBET (Bloed, Bodem, Eer & Trouw) opgerold. De groep beschikte over tientallen vuurwapens, explosieven en organiseerde trainingskampen. In Nederland neemt de overheid een uiterst afwachtende houding aan als het gaat om Blood & Honour. Omdat de organisatie in diverse andere Europese landen wel is verboden, beginnen Nederland en België een steeds prominentere rol in te nemen als het gaat om hun activiteiten. Bijeenkomsten en concerten georganiseerd door de Blood & Honour divisies Nederland en Vlaanderen worden steeds massaler bezocht door neonazi's uit Duitsland, Engeland en andere Europese landen. In Nederland en Vlaanderen kunnen de buitenlandse neonazi's bijeenkomsten bijwonen die in eigen land vaak onmogelijk worden gemaakt door kordaat optreden van de overheid. Zolang
de Nederlandse en Belgische overheid zo'n afwachtende houding blijven
aannemen zal deze trend zich blijven doorzetten. In het Belgische parlement
gaan er steeds meer stemmen op om Blood & Honour in België volledig
te verbieden. Momenteel werken de Vlaamse Groenen en Liberalen samen aan
een wetsvoorstel die dit mogelijk moet maken. In Nederland lijken politie
en politiek een stuk lakser als het gaat om Blood & Honour. Deze bijdrage is geschreven door de Antifascistische Actie (AFA), een landelijk netwerk van lokale groepen dat zich ten doel racistische en fascistische partijen, groeperingen en tendensen te bestrijden en racistisch en verrechtsend overheidsbeleid aan de kaak te stellen. Website AFA.
|