ballingschap
stevig aan de hand genomen
weggetrokken
uit moeders schoot
buren
achter vitrages verscholen
en
vader zag het gebeuren
vanuit
een straat verderop
zwijgend
liet hij het gebeuren
zag
zijn kinderen verdwijnen
achter
gesloten autodeuren
vele
tranen vielen
de
auto reed rustig weg
als
reden wij in een begrafenisstoet
nooit
weer wederkerend daar
waar
wij kinderen wilden zijn
welk
een groot leed is ons berokkend
welk
een waanzinnig pijn
|