Pornografie
is geen liefde. Het is het masker dat liefde om zeep helpt door zich het
meest zichtbare kenmerk van liefde eigen te maken: lichamelijke intimiteit.
Onder het mom van liefde wordt intimiteit verkracht. En toch sluipt het
menige slaapkamer binnen onder het mom van liefde.
Het
meest verraderlijke masker is het masker dat liefde veinst. Het schadelijkste
gif maakt gebruik van een goede vermomming waarmee het wordt opgenomen
door het lichaam. Dit gebeurt alleen wanneer het dezelfde kenmerken vertoont
als de stoffen die het lichaam nodig heeft om voort te bestaan.
Zie
je hoe fataal dit is? Omdat het lichaam zich vergist leidt overlevingsdrift
tot zelfdestructie. Dat maakt het mogelijk dat de intentie heel anders
is dan het uiteindelijke resultaat.
Zo
ook kun je je vergissen op geestelijk vlak, in menselijk gedrag. Vanuit
goede intenties keuzes maken die leiden tot een vorm die er haaks op staat.
Veel verslavingen zijn hier een voorbeeld van. Het is dan zaak om dit
te erkennen en opnieuw te zoeken naar een vorm die beter past.
Pornografie
is geen liefde, het is het masker dat liefde om zeep helpt door zich het
meest zichtbare kenmerk van liefde eigen te maken: lichamelijke intimiteit.
Onder het mom van liefde wordt intimiteit verkracht. En toch sluipt het
menige slaapkamer binnen onder het mom van liefde.
Onze
geest absorbeert wat we krijgen voorgeschoteld, omdat het refereert aan
iets dieps en heel wezenlijks, onze overlevingsdrift. Volgens mij ontstaan
hierdoor pijnlijke misverstanden in de beleving van seksualiteit en intimiteit
binnen een relatie. Veel mensen zijn geneigd seks voor liefde aan te zien,
maar seks is niet per se liefde, het kan een uiting van liefde zijn. Je
zou liefde kunnen omschrijven als het verlangen jezelf te verbinden.
Wat
pornografie van seks maakt is geen liefde. Pornografie ontbindt in wezen
in plaats van te verbinden. Het snijdt seks los van de liefde, lichaam
los van geest, sensatie los van persoonlijkheid. Het schept afstand tussen
mensen die uiterst intiem met elkaar zijn en daarmee miskent het de essentie
van intimiteit.
Omdat
pornografie het miskennen van liefde inhoudt op een manier die heel diep
gaat en daardoor des te pijnlijker is, is het wel het meest kwetsend wanneer
je pornografische handelingen verricht en dito behandeld wordt terwijl
je van de ander houdt.
Daarom
vind ik dat pornografie eigenlijk niet thuishoort binnen een liefdesrelatie,
ten minste niet onder het mom van liefde. (mensen moeten zich niet verplicht
voelen seksuele handelingen te verrichten die tegen hun gevoel indruisen)
Ik ben niet tegen creativiteit op het gebied van seks, vindt vooral uit
wat je écht fijn vindt, maar zorg er ook voor dat het voor beiden
genieten is.
Porno hoeft van mij niet verboden te worden. Hak elkaar in mootjes of
smeer elkaar in met stront, mits je er allebei achter staat. Doe wat je
wilt, maar noem het géén liefde. Pornografie rukt lust los
uit de harmonieuze context van liefde en schept hierdoor ruimte voor het
gewelddadige aspect dat aan lust ten grondslag ligt.
Lust is in wezen overlevingsdrift; een wonderlijk en zeer krachtig mengsel
van angst en verlangen, doortrokken van het mysterie zelf. Los van een
liefdevolle/invoelende context is lust gewelddadig. Ik wil niet zeggen
dat lust slecht is, nee, overlevingsdrift is de basis van wat we zijn
en van alles wat er is, maar het is niet het énige wat we zijn.
Ik ben er voor om lust te integreren in het verlangen naar verbondenheid.
Wees hartstochtelijk in de liefde!
In
pornografie gaat het grotendeels om het in de praktijk brengen van seksuele
fantasieën waarvan macht en geweld (denk aan SM) vaak een onderdeel
zijn. Daarom is het zo belangrijk dat mensen hierin hun eigen grenzen
en die van een ander bewaken.
Ik
denk dat lust misschien wel een onmisbaar onderdeel uitmaakt van seksualiteit
en dat lust iets gewelddadigs heeft. Dat is in mijn ogen niet verkeerd,
zolang het maar samengaat met emotionele betrokkenheid en tederheid.
Dat
de meeste mensen ook gewelddadige fantasieën hebben beangstigt me
niet. Ik ben niet snel meer onder de indruk van het geweld dat ik in mijzelf
en in anderen tegenkom. Dat niet iedereen beschikt over een groot inlevingsvermogen
en een ontwikkeld geweten, beangstigt me wel. Geweld in de praktijk vind
ik schokkend.
Ik
vind dat de media een vreemd en onrealistisch beeld scheppen van seksualiteit;
het toont extreme vormen van seksualiteit als zijnde normaal. Ik denk
dat mensen hier zeker door beïnvloed worden, al zal lang niet iedereen
alles in de praktijk brengen. Naar mijn idee krijgen mensen via de media
een seksuele identiteit opgedrongen die verre van ideaal is en soms zelfs
ronduit schadelijk.
Pornografie
houdt ons een illusie voor omtrent seksualiteit, terwijl het heel essentiële
dingen miskent. Emotionele betrokkenheid, liefde, gekwetstheid, haat/zelfhaat,
jaloezie, het willen voldoen aan een ideaalbeeld, zwangerschap en geslachtsziekten
zijn taboe. Dat vind ik ongezond.
Nu
vrouwen in ons ruimdenkende landje er al vrijwillig toe overgaan zichzelf
te laten besnijden (omdat de vrouwen in seksbladen dat ook hebben gedaan),
vraag ik mij af waar we mee bezig zijn. Hoe vrij zijn mensen eigenlijk?
En hoever gaat de tirannie van het opgedrongen ideaal?
Ik
spreek alleen voor mijzelf, maar ergens hoop ik dat ik vrouwen en mannen
die niet spreken (en die zijn er) een stem geef waarin ze zichzelf kunnen
herkennen. Het is echt niet zo dat mijn seksleven nu saai is, maar voor
anale seks, facial, deepthroat en fisting bedank ik. Daarnaast
vind ik de afstandelijke, ontedere benadering van porno persoonlijk kwetsend.
Het
is voor mij moeilijk om aan te geven aan welke porno ik denk in mijn betoog.
De ene porno is de andere niet. Ik keer me tegen alle seksuele handelingen
die als kwetsend worden ervaren. Natuurlijk is het zo dat wat de één
als kwetsend ervaart dat voor een ander niet zo hoeft te zijn.
Of
iets wel of niet kwetsend is hangt af van heel veel factoren. Wat voel
je voor de persoon met wie je het doet? Zijn jullie intenties in overeenstemming
met elkaar en in overeenstemming met de vorm die jullie kiezen? Voelt
jullie relatie gelijkwaardig of niet en zijn jullie allebei in staat je
eigen grenzen aan te geven tegenover de ander of laat je je grenzen uit
angst (om iemand te verliezen of teleur te stellen) of opofferingsgezindheid
(uit misplaatste liefde) overschrijden?