Activisten onder elkaar
Er is een nieuw festival in het land: 2DH5. De initiatiefnemers willen hiermee activisten de gelegenheid bieden ervaringen uit te wisselen over uiteenlopende onderwerpen, zoals het bedrukken van t-shirts tot jezelf niet als stinkende anarchist profileren. Maar natuurlijk was er ook ruimte voor vermaak.
Workshop zelf
radio maken
tekst Peter Barton
Als
een van de weinige media was Ravage Digitaal welkom op het 2.Dh5-festival,
dat in het weekend van 27 t/m 29 januari in Utrecht werd gehouden. De
reden: het ging hier om een 'try-out'. Mochten de initiatiefnemers slagen
in hun opzet, dan volgt er een nieuwe 'echte' editie.
Het
eerste wat opvalt aan het 2.Dh5-festival is natuurlijk de naam. ,,Het
is een schaakterm'', vertelt organisator Ron, ,,maar ook een samenvattings
formule.'' En dat moet meteen ook het doel aantonen van het festival:
een samenkomst van activisten om ervaringen uit te wisselen en om van
elkaar te leren, zo'n beetje zoals de 'kraakweekeinden' fungeren, maar
nu voor activisten van diverse pluimage.
Herrieschoppers
De
uitwisselingen van ervaringen vonden voornamelijk in de vorm van workshops
plaats, en wel op diverse locaties in het centrum van Utrecht. Zo kon
men zaterdagmiddag de workshop 'Zichtbaarheid' in het activiteitencentrum
ACU bijwonen, waar werd uitgelegd hoe belangrijk het is om je bij openbare
acties zo zichtbaar mogelijk op te stellen naar het publiek, zodat men
met eigen ogen kan zien dat je niet 'gewoon een stel stinkerds bent die
herrie komt schoppen'.
Actievoerders
van GroenFront! en Vereniging Stop Awacs Overlast vertelden over hun positieve
ervaringen met de bosbezetting in Schinveld, alwaar in de maand december
zo'n beetje het hele dorp persoonlijk kennis kon komen maken met de actievoerders
in hun actiekamp. Met als gevolg dat de dorpsbewoners in de rij stonden
om voor de actievoerders veganistisch te mogen koken, en zelfs het personeel
van de lokale Albert Heijn net voedselpakketten te hulp schoot en de Praxis
hetzelfde deed met bouwmaterialen. ,,Al mag dat eigenlijk niet hardop
gezegd worden'', aldus een van de activisten.
Rond
dezelfde tijd als de workshop Zichtbaarheid werd in eetcafé De
Baas een les in zeefdrukken gegeven. Aan een handjevol belangstellenden
werden de kneepjes van het vak bijgebracht door Koek en Bassie van SillyScreens,
een kleine non-profit zeefdrukkerij in Amsterdam. Stap voor stap legden
zij uit hoe je een mooie afdruk op een t-shirt of tas kunt maken. Je moet
niet te langzaam drukken, maar liever met een ferme, strakke handeling,
desnoods twee keer om een mooie afdruk te krijgen. Koek legt tevens uit
hoe je een zeefdrukmal creëert met behulp van emulsie en belichting,
een secuur chemisch werkje. ,,Maar je kan ook een papieren mal uitsnijden'',
vereenvoudigt Bassie het proces.
Clowns
Gedurende
de namiddag stond eetcafé De Baas in het teken van de humor. De
Britse actiegroep Rebel Clown Army had een delegatie van drie clowns naar
Utrecht afgezonden die vertelden hoe effectief clowns actie kunnen voeren.
Hans Straeter, voor de gelegenheid getooid als houder van pluche varkens,
begon de show met een luidruchtig protest omdat de woordvoerder er nog
niet was.
Doel
van clown-acties, zo begon de vertelling, is het karakter van de actie
zodanig om te draaien dat het bedreigende imago van actievoeren weg wordt
genomen. ,,Het publiek denkt bij een 'gewone' actie vaak vrij zwart-wit.
Ze hebben sympathie voor het standpunt van de actievoerders of geen sympathie,
en dan is het vaak van 'oh die zijn overal tegen'. Die opvatting willen
we met humor tegengaan.''
Een
ander doel van de clowneske aanpak is om publieksvriendelijk te zijn,
al wil dát nog wel eens mis gaan. De Britse actieclowns vertellen
over een in het water gevallen actie. ,,Omdat Shell met hun brandstoffen
en dientengevolge uitlaatgassen en broeikaseffect er op termijn voor zorgt
dat wij straks onder water komen te staan, hebben we een flinke waterboel
gemaakt bij een tankstation en wilden we de automobilisten zwemles geven.
De politie blokkeerde echter de toegangsweg, waardoor klanten niet meer
bij het pompstation konden komen.''
Na
de toelichting werd er een video vertoond van een aantal acties van de
Clown Army, waaronder die bij Buckingham Palace en de G8-conferentie van
wereldleiders in Edinburgh vorig jaar. Duidelijk werd dat humor een belangrijk
wapen is van de Clown Army. Rond de dertig geïnteresseerden in De
Baas konden smakelijk lachen om de kleurrijke besluipingen van het paleis,
en de zoentjes op de schilden van de mobiele eenheid bij de G8. Wat dat
betreft is humor een mooi wapen dat een stuk vriendelijker oogt, maar
niet bepaald ongevaarlijk is om toe te passen.
Vertier
Zondagmiddag
werd het onderwerp Media aangesneden, wat doorgaans bij veel activisten
wordt gezien als Het Grote Kwaad. Terecht? Oud Ravage-medewerker
Freek vond van niet. Hij legde de ultieme media-truc uit: lever altijd
zelf een artikel of persbericht aan bij alle media, bij voorkeur zo volledig
mogelijk. Hoe beter je eigen persbericht, hoe meer daaruit wordt overgenomen
en hoe groter de kans dat je actie positief in het nieuws komt.
Swingen aan
de Gruttersdijk
Naast workshops en vertellingen was er natuurlijk ook ruimte voor feest.
Zaterdagavond kon er in een kraakkroeg aan de Gruttersdijk gedanst worden
op de muziek van DJ's Viva-viva en Rebella, zondagavond werd de documentairefilm
Property of Celluloid vertoond in het ACU. Deze film, over een
groep Argentijnse fabrieksmedewerkers die na faillissement van hun werkgever
hun eigen fabriek kraakten om in eigen beheer verder te werken, werd vooraf
gegaan door een paar humoristische filmpjes.
Organisator
Ron klaagt niet over de opkomst: ,,Rond de honderd bezoekers terwijl we
op tachtig hadden gehoopt, dus dat is niet verkeerd uitgepakt.'' En blijkbaar
is de rest van het festival ook goed bevallen, want inmiddels is bekend
geworden dat in november de eerstvolgende editie zal plaatsvinden.
website 2DH5: www.2dh5.nl
meer lezen over Clown Army:
Een dag niet gelachen is een dag zonder strijd
|
ingezonden reactie: Mensen haken af Ik ben blij met het 2HD5-initiatief. Voor herhaling vatbaar. Bij deze een tip voor de volgende keer, en voor 'de actiebeweging' in het algemeen: minder gepraat en wees wat meer to-the-point. Het is weer hetzelfde liedje, dacht ik bij twee van de drie discussie-onderdelen die ik bij had gewoond. Ellenlange uitleg over wat bepaalde groepen nu precies doen, en iemand die vertelde een bepaald initiatief niet effectief te vinden. Wat hebben ik en anderen hier aan? Wat draagt dit bij aan een beter begrip van elkaars keuzen en zienswijzen op het thema? Niets, behalve dat het voor mij duidelijk maakt dat ik weer weet waarom ik nog zo zelden radicaal-linkse discussies bijwoon. Bijna zonder uitzondering worden deze in mijn ervaring gevuld met te lange uitweidingen en weten de nodige deelnemers te vaak niet veel beters te doen dan hun eigen stokpaardjes en frustraties te uiten, zonder zich af te vragen of anderen hier wel op zitten te wachten. Onderwijl vragen sommigen zich af hoe de verrechtsing zo om zich heen kan blijven slaan, terwijl het met de verlinksing allemaal wat moeizamer gaat. Veel hebben 'we' bij deze ontwikkeling niet in de hand. Maar laten we dat waar we zelf bij zijn dan zo goed mogelijk doen. Laten we zorgen voor een optimale discussiecultuur. Als je ergens kwaad over bent, ga dan een dagboek bijhouden tot je alles op een rijtje hebt, en schrijf dan een artikel of maak een relevante opmerking. Maar nu droppen te veel mensen volgens mij alles wat bij ze opkomt meteen in een groep, zonder dat ze zich eerst afvragen of dit een voor anderen een zinnige bijdrage is. En het lijkt me helaas tamelijk noodzakelijk om strakke voorzitters te hebben, die er niet voor terugschrikken om mensen af te breken terwijl ze aan het praten zijn. Anders weet ik zeker dat het nooit op zal schieten met de verlinksing, en trouwens ook niet met een gelijke man-vrouwverdeling (wat betreft spreektijd in het openbaar) en verdeling tussen verlegen en dominante mensen. Ik hoop niet dat iemand dit als een aanval ziet want zo is het niet bedoeld! Met
vriendelijke groeten,
|