Ravage
Digitaal 13 december 2006 ![]() ![]() | |
| 'n Beetje Verliefd Dat is de titel van de nieuwe Nederlands multicultikomedie van regisseur Martin Koolhoven. Het is een voor een breed publiek bedachte familiekomedie. Alle doelgroepen moeten zo'n beetje bediend worden: jonge mensen, de ouderen en natuurlijk de allochtonen. Misschien is het in doelgroepen denken van zowel filmmakers als subsidiegevers nog wel de grootste makke van de Nederlandse cinema. Ondanks het feit dat de productie vanuit een multiculturele invalshoek is gemaakt, is 'n Beetje Verliefd een nogal tandeloze suffe bedoening geworden. De personages zijn uiterst karikaturaal neergezet, of ze nou autochtoon of allochtoon zijn. De enige enigszins prikkelende observatie die erin zit is de vermeende gespannen verhouding tussen Turkse en Marokkaanse jongeren. Dit schijnt een beladen onderwerp, misschien wel een taboe te zijn. Maar die intrigerende en behoorlijk verontrustende informatie wordt in de film niet werkelijk uitgewerkt. Centraal in de handeling staat de tiener Omar, zoon van een Nederlandse moeder en een Marokkaanse vader. Het is een lastig joch, maar wel gezegend met een hart van goud. Hij probeert namelijk te voorkomen dat zijn onlangs weduwnaar geworden opa (Ad van Kempen) in een bejaardenhuis terecht komt. Ook heeft Omar de missie om opa aan een nieuwe vrouw te helpen. Hiervoor komt een sprankelende Vlaamse vrouw (Geert de Jong) in aanmerking. Bovendien is hij ook nog smoorverliefd op een oogverblindend mooi Turks meisje. Voorts zijn er nog wat slaapverwekkende familieperikelen met zijn ouders. Op zich zijn er genoeg ingrediënten voor een prikkelende, uitdagende kijk op de multiculturele samenleving. Er is in principe ook niks op tegen om een grove smakeloze komedie te maken, waarom eigenlijk niet? Maar wat hier bovendien mateloos irriteert zijn de niet waargemaakte pretenties. Levenslessen worden omstandig opgelepeld, zoals ouderen die eigenlijk wel recht hebben op een liefdesleven, allochtone jongeren van verschillende pluimage echt wel samen kunnen leven, en vooral met elkaar mogen neuken. Dergelijke insteken zouden gezien kunnen worden als een milde vorm van maatschappijkritiek. Jammer alleen dat ze op een tamelijk truttige en stuitende manier in het weefsel van de film verwerkt zijn. Koolhoven's vorige multiculti komedie Het Schnitzelparadijs had overigens dezelfde manco's, dezelfde pijnlijke opeenstapeling van clichés en tandeloze maatschappijkritiek. Pijnlijk om te zien hoe ervaren acteurs als Geert de Jong en Ad van Kempen spartelen in hun sleets en kleurloos geschreven rollen. Maar vooral het casten van rapper Yes-r als Omar is een spectaculaire misgreep; het is een zeldzaam irritant personage geworden. Terwijl toch minstens een half dozijn talentvolle jonge Marokkaanse acteurs snakken naar een hoofdrol in een Nederlandse speelfilm. Maar dat is nou juist het nadeel van commercieel denken, de misvatting alsof een dergelijke rap-artiest, gespeend van enig acteertalent, duizenden bezoekers de bioscoop in zal trekken. Martin Koolhoven geldt al jaren als een veelbelovend talent, maar hij heeft met deze onleuke komedie de plank toch flink misgeslagen. Vorig jaar kwam hij met de prachtige jeugdfilm Knetter, die geruisloos werd uitgebracht, en dan ook jammerlijk flopte. Als regisseur moet Koolhoven nu voor een tweesprong gestaan hebben: aan de ene kant de hoogwaardige artistieke film, zoals zijn Knetter en Het Zuiden, aan de andere kant de commercie, vertegenwoordigd door Het Schitzelparadijs van vorig jaar, en deze daarop voort bordurende komedie ’n Beetje Verliefd. Hij heeft voor het moment dus gekozen voor het geld, al moet maar afgewacht worden of de productie gaat scoren aan de kassa. Frappant dat er tijdens het Nieuwe Argentijnse Cinema filmfestival, afgelopen november, de provocerende stelling werd geponeerd dat Nederlandse filmers vooral niet kiezen voor de persoonlijke film, omdat ze zich liever risicoloos uiten. Ze moeten tenslotte toch geld verdienen om hun gezin te onderhouden. Alsof de Argentijnse cineasten en andere buitenlandse collega's die artistiek hoogwaardige films maken, niet met dezelfde problemen worstelen. Een gedreven vakman als Koolhoven hoeft echt geen rotzooi te maken om te overleven. Ulrik van Tongeren ’n Beetje Verliefd (RCV) vanaf 14 december in de bioscopen. - - - - - - - - - - - -
hghg
|