www.ravagedigitaal.org

Israël-Libanon: Een ander Links geluid

Israël vecht voor haar leven en bestaansrecht. Natuurlijk is het diep treurig dat hierbij burgerslachtoffers vallen. Ieder slachtoffer is er één te veel. Maar de kritiek die Israël hierover te verwerken krijgt, onder meer uit linkse hoek, is niet terecht, zo menen Bert Bakkenes en Nelly Soetens.

Het lijkt er nu op dat een staakt-het-vuren, waartoe de veiligheidsraad van de Verenigde Naties (VN) op 11 augustus jl. heeft besloten, een einde zal maken aan de vijandelijkheden in het Midden-Oosten. Een VN-troepenmacht van 15.000 soldaten zal binnenkort in Zuid-Libanon worden gestationeerd met als opdracht het voorkomen van raketaanvallen door Hezbollah op Israël.

Toch valt het te betwijfelen dat dit bestand het probleem zal oplossen. Ten eerste zijn de twee ontvoerde Israëlische soldaten niet vrij, en het is ook twijfelachtig of het proces wel zal leiden tot de volledige ontwapening van Hezbollah. Wel zal het voor Hezbollah een stuk moeilijker worden om de Israëlische grens te bereiken en voor nieuwe provocaties te zorgen.

Linkse kritiek

Het huidige conflict heeft een aantal vragen en discussiepunten opgeworpen die ook met het staakt-het-vuren niet uit de weg zijn geruimd. De kritiek op Israël met betrekking tot de huidige crisis in het Midden-Oosten is vooral afkomstig uit Europa.

De arrestatie van 24 mensen, waaronder de leidende functionaris van al Qaida, in Groot-Brittannië vorige week in verband met een plan om tien vliegtuigen op te blazen die op weg waren van Engelse luchthavens naar de VS, heeft opnieuw duidelijk gemaakt dat de vijanden waar Israël tegenover staat ook Europa tot hun doelwit hebben gemaakt.

We zagen dit al eerder tijdens de aanslagen in Londen en Madrid. Hierdoor is een levensbedreigende situatie ontstaan, die ieder moment tot een ramp kan leiden. Al diegenen die Israël beschuldigen van het schenden van mensenrechten, terwijl juist vele Israëlische burgers slachtoffer zijn geworden van zelfmoordaanslagen door Palestijnse terroristen, zouden er goed aan doen om deze dreiging nader te bekijken. Want deze dreiging afkomstig van islamitisch fundamentalistische organisaties is altijd gericht tegen burgers, en nooit tegen militaire doelen.

Israël vecht voor haar leven en bestaansrecht. Natuurlijk is het diep treurig dat hierbij burgerslachtoffers vallen. Ieder slachtoffer is er één te veel. Maar de kritiek die Israël hierover te verwerken krijgt, onder meer uit linkse hoek, is niet terecht. Steeds opnieuw wordt er op gewezen dat er in Libanon intussen ongeveer 1000 slachtoffers zijn gevallen, terwijl Israël rond de 120 doden te betreuren heeft.

Voorzorgsmaatregelen

De schuilkelders hebben in Israël duizenden levens gered. Want laten we eerlijk zijn, het doel van Hezbollah is vanaf het begin geweest om zoveel mogelijk Israëlische burgers te doden. De door Iran gesteunde en uitgeruste groep heeft niet eens gepretendeerd dat het uit is op militaire doelen. Voor Hezbollah, en ook Hamas, is heel Israël een legitiem doelwit. Beide organisaties hebben de vernietiging van Israël als eerste prioriteit.

De beschuldigingen die Israël voor de voeten zijn geworpen gaan ook voorbij aan het feit dat Israël de oorlog veel eerder had kunnen beëindigen als het gebruik had gemaakt van alle beschikbare militaire middelen. Dit is juist niet gedaan om nog veel meer burgerslachtoffers te voorkomen. Steeds opnieuw heeft Israël mensen in de gebieden die zouden worden aangevallen gewaarschuwd om te vertrekken. Dit gebeurt met folders, maar ook met SMS-berichten en oproepen via de mobiele telefoon. Welk leger in de wereld gaat zo ver om burgerslachtoffers te voorkomen?

Voor de slachtoffers in Israël zien we maar beperkt aandacht. Dit ondanks het feit dat ook daar doden en honderden gewonden zijn gevallen, en dat ongeveer 500.000 mensen op de vlucht zijn of de dag in de schuilkelders moeten doorbrengen. Want de raketten van Hezbollah bedreigen iedereen.

Onder de slachtoffers in Israël zijn immers ook 17 Israëlische Arabieren, en het is meerdere keren voorgekomen dat Arabische wijken in Israëlische steden het doelwit van de moordenaarsbenden van Hezbollah waren. Nu is dit natuurlijk niet echt verwonderlijk omdat in Libanon Hezbollah er niet voor terugschrikt om vrouwen en kinderen als menselijk schild te gebruiken. Ook dat heeft bijgedragen aan het grote aantal burgerslachtoffers in het land. Het is nog maar de vraag of het bestand deze gevaren zal uitbannen.

Mediamanipulatie

Maar al te vaak wordt het ware beeld van een conflict versluierd door propaganda van beide zijden dat het moeilijk maakt om een idee te krijgen van wat er werkelijk aan de hand is. In dit conflict hebben de internationale media een grote rol gespeeld, door Israël in een slecht daglicht te plaatsen.

Het is intussen internationaal geaccepteerd dat de foto reportages uit het dorp Kana waren gemanipuleerd, zowel door Hezbollah als ook door de journalisten en fotografen ter plekke. Het aantal doden dat door de media op 56 werd gehouden, bleek uiteindelijk 27 te zijn. Ook werd er op een dubieuze manier gesold met kinderlijken.

De manipulatie tijdens deze gebeurtenis bleek geen incident. Intussen is een Reuters-fotograaf op non-actief gesteld omdat hij verschillende foto’s van Israëlische luchtaanvallen had bijgewerkt zodat de schade veel groter leek dan het geval was.

Deze incidenten zijn bekend geworden. Hoeveel meer manipulatie heeft er intussen plaatsgevonden? Nogmaals alle burgerslachtoffers in dit conflict zijn te betreuren, maar we moeten er wel ons best voor doen om de feiten te verzamelen, en niet doorgaan op de gemanipuleerde informatie waarmee de media een eigen waarheid proberen te creëren.

Antisemitisme

Plannen om het Libanese leger als onderdeel van de vredesmacht in te zetten bieden weinig garanties. Hezbollah-leden zijn immers zowel in het leger als in de Libanese regering aanwezig. Een volledig veilige grens zal dit voor Israël niet opleveren. De hand van Iran, en in mindere mate Syrië, is makkelijk te herkennen achter de acties van Hezbollah en Hamas. Allemaal onderdelen van het netwerk van islamitisch fundamentalisten dat intussen de hele wereld bedreigt, inclusief de miljoenen gewone moslims die met dit soort fanatiekelingen niets te maken willen hebben.

Israël vecht om te overleven, en voor het bestaanrecht van het thuisland van het joodse volk. Ieder volk heeft recht op zelfbeschikking. Dit recht geldt zowel voor het joodse volk als het Palestijnse volk. Hier komt nog bij dat Israël de enige plek is waar joodse mensen zich veilig kunnen voelen. Het antisemitisme dat al sinds de Kruistochten een realiteit is waar joodse gemeenschappen over de hele wereld mee moeten leven, neemt alleen maar toe. Ook in Nederland, en zeker niet alleen in tijden van spanning.

De vijanden van Israël in het Midden-Oosten zijn dezelfde vijanden waar we ook in Europa tegenaan lopen. Of het nu gaat om Hezbollah, al Qaida of Hamas, het zijn allemaal paarden uit dezelfde stal. We zeggen niet dat kritiek op Israël niet geoorloofd is, of dat er geen dingen gebeuren die moeten worden veroordeeld, maar we willen wel duidelijk maken dat dit iets anders is dan meelopen in demonstraties waar met Hezbollah-vlaggen en -beeltenissen wordt gesjouwd en antisemitische leuzen worden geroepen. Dat is overstappen naar het andere kamp. Een gevaarlijk kamp, dat ons uiteindelijk allemaal naar het leven staat.

Nelly Soetens, Rotterdam

Bert Bakkenes, Amersfoort

De auteurs zetten zich onder meer in voor organisaties in dit land die opkomen voor de belangen van Koerdische gewapende verzetsbewegingen.

- - - - - - - - - - - -

.

.

.

Naar boven

Zwarte Kat

hghg