● Ravage   ● Archief    ● Overzicht 2005    ● Overzicht #9

Krakers aan het Kinselmeer

Wie de vrijheid lief heeft moet van tijd tot tijd het verstikkende klimaat in Amsterdam ontvluchten. Op een stralende dag in juni bezoeken we een gekraakte camping even ten noorden van Durgerdam.

Tekst Elly Dada

Noord-Hollands glorie alom, zodra het laatste Amsterdamse viaduct is gepasseerd. Links van de IJsselmeerdijk de weilanden met rietgerande slootjes, rechts het weidse uitzicht over het water, met de hijskranen van IJburg aan de horizon.

Voorbij Durgerdam, een pittoreske bocht onbetaalbaar onroerend goed, maken de weilanden plaats voor rietkragen en het Kinselmeer. Caravans en huisjes staan dicht opeengepakt bij een watersporthaventje. Daarna wordt het wild en groen. Een spandoek tussen de struiken verraadt de ingang van camping 'de Wolf of de Zeven Geitjes', voorheen 't Boschje genaamd.

Telefooncel

Het hek zit op slot, twee kletsnatte honden komen gedag zeggen. Mike gaat iemand met de sleutel zoeken. Pieter haalt me op en leidt me naar zijn stek. Langs het pad staat een totaal vervallen stenen poppenhuisje in de schaduw. Verder nog wat houten gebouwen, waaronder de voormalige receptie en de kantine, en een klassiek uitgesloopte jaren '70 telefooncel. Er is nergens meer een raam te zien dat nog heel is.

We stappen over straattegels die in de plassen en op de drassige bodem zijn gelegd, het veen klinkt in en het water stijgt. Overal waar we in de buurt komen plonzen kikkers te water. Ineens staan we aan de rand van het meer, een houten terrasje met windschermen steekt in het water. Heel in de verte is nog wat Amsterdamse hoogbouw zichtbaar. De rust wordt alleen verstoord door een langsvarend bootje of eendengesnater.

In het meer waarschuwt een groot bord van de gemeente ons voor het water dat besmet is met de E-coli bacterie. Het Kinselmeer is een ondiep meer dat ooit als baggerstort is gebruikt. De zes recreatieterreinen rondom het meer lozen allemaal direct op het water. Achter ons ligt een enorme vis in een schaal te rotten in de zon. ,,Voor de maden'', zegt Mike, die aan visserij doet.

Puinruimen

Via een plank over de ondergelopen tuin gaan we een van de gekraakte vakantiehuisjes binnen. Met Marijke en de poezen eten we een broodje. Pieter vindt het leuk om woordvoerder te zijn en vertelt, onder het in elkaar draaien van recreatieve rookwaar, wat er voorafging aan de kraak.

Twee jaar geleden verlieten de laatste kampeergasten onder druk van eigenaar Peter Wolff het terrein. Sommige van de huurders zaten al veertig jaar op deze camping, die de eigenaar overnam van zijn vader. In totaal hebben hier vijftig huisjes en caravans gestaan. Het merendeel daarvan is afgebroken of afgebrand.

De afgelopen jaren bleef het terrein onbeheerd en hadden feestgangers, slopers en vandalen vrij spel. Vanaf de kraak op 22 mei jl. zijn de nieuwe bezoekers aan het puinruimen. Voor de enkele huisjes die nog overeind staan zijn de bewoners druk aan het 'mozaïeken' met gerecyclede ramen en kozijnen.

Wolff heeft direct na de kraak laten weten dat hij een gerechtelijke procedure zal starten. Hij heeft zijn zinnen gezet op de bouw van luxe villa's op het terrein, maar omwonenden en dorpsbewoners zijn niet bijster enthousiast. Hoe serieus zijn plannen zijn is nog niet duidelijk, er zijn in elk geval geen vergunningen voor aangevraagd.

De bestemming van het terrein blijft hoe dan ook campingrecreatie, meldt de bouwinspecteur van het Amsterdamse stadsdeel Noord, waar dit gebied onder valt, desgevraagd. Alleen het stenen huisje staat te boek als dienstwoning.

Vogels en insecten

Marijke geeft een korte rondleiding over de camping. De ruïne van een afgebrand huisje herinnert aan andere tijden. De plastic schrootjes van het huisje ernaast zijn half gesmolten. Ook hier een gevel met bij elkaar gepunkte vensters. Er staan nog oude caravans op het terrein die weer in gebruik zijn genomen.

We groeten een paar Oosteuropese medekrakers die met een accuboor in de weer zijn. Overal rondom fluiten vogels en zoemen insecten. De enorme schuur die vol stond met rotzooi is leeggeruimd. Er bevindt zich nu een gemeenschappelijke werkplaats. Het sanitair is geen top-attractie, maar de krakers zitten er niet mee; ze willen aan de slag met composttoiletten.

Bij het hek aan de achteringang worden we geroepen door enkele dames, of we even kunnen helpen. Ze zijn speciaal in hippiebussen helemaal uit het noorden des lands gekomen om bouwmaterialen op te halen. Geïrriteerd rukken ze het spandoek van het hek als ze horen dat het terrein gekraakt is en niemand zin heeft ze te komen helpen met het plunderen: ,,Egoïstisch stelletje krakers, jullie komen jezelf nog wel tegen!'' Later neemt Pieter nog even kalmpjes de tijd om de dames het een en ander te verduidelijken.

Onthaast

Het begint heet te worden. Pieter zoekt de schaduw op. Zijn fiets is nog steeds niet gemaakt en er wordt beraadslaagd of er nog genoeg eten is voor vandaag. De Aldi-super is een half uurtje fietsen hier vandaan. Morgen weer een dag, eerst een rokertje.

Pieter is een geboren en getogen Amsterdammer, maar sinds hij op de camping zit is hij zo onthaast dat hij nauwelijks meer in de stad komt. Ook Marijke en Mike komen van oorsprong uit Amsterdam. ,,Negenennegentig maanden wachttijd voor een woning'', kreeg Mike te horen toen hij stopte met varen. Hij houdt het hoofd koel door af en toe het meer in te duiken in zijn wetsuit. Zijn tentje staat verderop langs de waterkant.

Niemand heeft behoefte aan festivals of feesten op het terrein. Dit in verband met de buren, en de rust van het aangrenzende beschermde natuurgebied, waar duizenden watervogels het uitschreeuwen. ,,Er kunnen hier wel workshops worden gehouden, bijvoorbeeld over kraken of natuurbehoud, met overnachting inbegrepen.''

Het PLF, niet te verwarren met de LPF, is een plaatselijke organisatie in oprichting, die opkomt voor de rechten van planten. Kwesties als tabaksmisbruik of het al dan niet kauwen op grassprieten zijn hete hangijzers in deze contreien. In feite willen de krakers de bestemming van het terrein handhaven, oftewel gewoon wonen, kamperen en recreëren. In recreatief opzicht zijn hier nog bergen te verzetten.

Morgen begint de zomer. Een vlucht ganzen in V-formatie vliegt over onze hoofden terwijl een prachtige vlinder heen en weer fladdert over de veranda. Het is alweer tijd voor een frisse duik.

Naar boven