Ravage #16
23 december r
2004

Terug naar Achtergrond

Ravage   ● Archief    ● Overzicht 2004    ● Overzicht #16


Knokploeg in de Rozenstraat

Gewekt worden door een soort van 'explosie', de aanblik van een tiental breedgeschouderde types met knuppels op het garagedak achter op een hoog, vluchten voor je leven jezelf verstoppend onder een deken. Het overkwam Valerie, kraakster van een pandje in de Amsterdamse Rozenstraat.

Foto: Bas Baltus

ZONDAG 28 november kraakte een groepje jongeren de leegstaande woning Rozenstraat 254 in de Amsterdamse Jordaan. Valerie (18), een van de krakers, had het huis al driekwart jaar in de smiezen. Onder meer via de buren was ze erachter gekomen dat de laatste huurder van twee hoog in 1999 was vertrokken.

Diezelfde buren vertelden haar dat er tot 1998 een illegaal bordeel op de begane grond gevestigd zat, dat werd gerund door de eigenaresse. Tijdens de kraak werden de nieuwe bewoners ondersteund door zo'n vijftig sympathisanten, opgetrommeld via kraakgroep Centrum. Agenten constateerden leegstand en het pand werd van binnenuit gebarricadeerd, traditie in krakerskringen.

TWEE DAGEN later werd er op de deur gebonkt. Een forse kerel, waarvan later bleek dat hij de vriend is van de eigenaresse, bedreigde de krakers. ,,Julie zijn er morgenochtend wel uit!''. Aangezien er geen aangifte was gedaan van huisvredebreuk, vermoedden de krakers wel hoe laat het was. Men belde 'vooralarm' in het krakerscircuit, waarop er zo'n twintig sympathisanten kwamen opdagen.

Het pand werd extra gebarricadeerd, maar niet efficiënt genoeg, zo zou later blijken. ,,De barricade op een hoog achter bleek zo lek als een mandje'', vertelt Valerie. Ze voelt zich op een bepaalde manier schuldig, omdat ze niet voldoende haar best heeft gedaan. ,,Maar ik werd ook helemaal gestoord door een van de krakers, die als een heffo door het huis banjerde en de sfeer verstierde.''

Wat Valerie nog het meeste stak was dat deze 'sympathisant' passerende agenten belaagde met poep en pis. ,,Had ik die middag net een goed gesprek gehad met de buurtregisseur en zou de politie extra waakzaam zijn voor een knokploeg, verziekt die idioot het omdat hij zichzelf zo geweldig vindt.''

DIE NACHT slaapt Valerie samen met twee krakers op de derde verdieping, de overige twee aanwezigen posten op twee hoog. Om 6.05 worden de krakers bruut gewekt door een enorm kabaal. ,,Het leek op een explosie aan de achterzijde van het pand. Ik keek naar buiten en zag zo'n tien forse kerels op het dak van de aanpalende garage staan, wild zwaaiend met honkbalknuppels.''

De knokploeg baande zich een weg door de zwakke barricade, waarna de voordeur werd geopend. Nog eens vijf kerels voegden zich bij dit illustere gezelschap, waarna men op nietsontziende wijze huis hield in het pand. De krakers werden onder dreiging van geweld stuk voor stuk tegen de muur gezet en het huis uit verjaagd. Het huisraad werd kapot geslagen.

Valerie had zich uit angst op de bovenverdieping verschanst, onder een deken. Ze had de tegenwoordigheid van geest om met haar gsm zowel het krakersalarm als 1-1-2 te bellen. Dan is ook zei de klos. ,,Ze trokken de deken van me af en stonden dreigend met hun knuppels, breekijzers en messen op me heen. Daar zat ik dan in m'n onderbroek en t-shirtje.''

Een van de kerels drukte een lang mes tegen de keel van Valerie. ,,Ik wist het zeker, ze zouden me gaan verkrachten.'' Terwijl Valerie verhaalt, schudt ze zichzelf herhaaldelijk door elkaar, om aan te geven hoe ze er op dat moment aan toe was. Maar ze werd uiteindelijk fysiek met geen haar gekrenkt, en ook zij werd naar buiten geleid.

TUMULT IN de Rozenstraat. Langzaam druppelden de sympathisanten van de krakers binnen, en ook buurtbewoners bieden hulp aan. De politie arriveert, maar weet zich aanvankelijk geen raad met de situatie. De vijftien man tellende knokploeg, volgens Valerie voornamelijk bestaande uit portiers uit het clubcircuit, bevond zich tezamen met de eigenaresse op straat en in het pand.

Valerie deed aangifte wegens geweldpleging, huisvredebreuk en bedreiging, waarop de politie elf verdachten oppakte, waaronder de eigenaresse. Anderhalve dag later zouden deze verdachten alweer vrij worden gelaten. Direct daarop ging de eigenaresse met haar vriend weer langs bij de Rozenstraat, bonkte op de voordeur, en vertrok.

Het voorval vertoont opmerkelijke gelijkenissen met het optreden van een knokploeg aan de Looiersgracht in 1986. Een uit 25 man bestaand gezelschap, gehuld in sportenues van het American Footbalteam waarvoor men actief was, sloeg met honkbalknuppels een twaalftal krakers uit een pand.

Acht krakers belandden met botbreuken in het ziekenhuis, waarvan sommigen achteraf blij mogen wezen dat ze het nog na kunnen vertellen. Van deze knokploeg, die optrad namens de directrice van een balletschool op de begane grond, pakte de politie acht man op. Ze zijn nimmer veroordeeld voor het geweld, de zaak verjaarde.

 

Naar boven