Ravage #16
23 december r
2004

 

Ravage   ● Archief    ● Overzicht 2004    ● Overzicht #16


Politie Haaglanden behandelt betogers
als kleuters

Op 10 december vond er een grote dierenrechten demonstratie plaats van Delft naar Rijswijk. Tussen deze steden bevinden zich het TNO en het BPRC, bedrijven die bekend staan om hun grootschalige bedrijvigheid in dierproeven. De politie voerde een repressief beleid.

Betogers tegenover het BPRC in Rijswijk

HET MANAGEMENT van TNO kreeg een bloederig knuffelkonijn aangeboden, welke plechtig in ontvangst werd genomen. De naar schatting 150 demonstranten hadden zich ondertussen achter de hekken geschaard en keken toe. De demonstratie werd georganiseerd door Een Dier Een Vriend (EDEV) met de doelstelling zo breed mogelijk te mobiliseren.

,,Hoewel we militante acties niet afkeuren, handelen wij uitsluitend op legale en vreedzame wijze. Ik denk dat er op dit vlak veel te behalen valt'', zegt woordvoerder Arnoud van EDEV. Kennelijk is ook de overheid zich hiervan bewust. Vreedzame dierenrechten demonstraties gaan in de regel gepaard met een overmacht aan politie, zwaailichten en busjes.

IN EEN RAPPORT van de Koninklijke Landelijke Politie Diensten staat een pleidooi om dierenrechtenactivisten zo hard mogelijk aan te pakken binnen de wettelijke kaders. Ook legale demonstraties zijn volgens dit rapport niet wenselijk en moeten worden gefrustreerd.

Een niet onbelangrijk detail is dat ook de koninklijke familie tijdens de demonstratie aanwezig was in Delft, zij het voor een andere optocht. De begrafenis van Bernhard, welke een dag later plaatsvond, heeft EDEV veel moeilijkheden bezorgd met de aanvraag van de vergunning. De demonstratie kon alleen doorgang vinden onder strenge voorwaarden en regels.

De manier waarop deze regels in de praktijk werden toegepast, bracht op sommige momenten alom verbazing en onrust teweeg. Het begon op de verzamelplaats bij het treinstation in Delft-Zuid, toen een spreker van EDEV onderbroken werd door een agent met de mededeling dat hij op moest schieten met zijn verhaal. De spreker, enkele minuten aan het woord, staakte zijn betoog ,,om moeilijkheden te voorkomen.''

ONDERWEG richting het proefdiercentrum BPRC aan de Kleiweg in Rijswijk liep een demonstrant op de stoep in plaats van op straat. Ook dit werd niet toegestaan, evenals het meisje welke zich ,,te buiten'' ging aan een plantsoentje. Het zijn incidenten, maar desondanks zette het voor veel demonstranten wel de toon.

Nadat ondergetekende gedurende de betoging zelf even in een bushokje de tijden van het openbaar vervoer wilde bekijken, sprake een zenuwachtige politievrouw mij hierop aan. Ik moest me zo snel mogelijk weer aansluiten bij de rest van de stoet. Hoewel de demonstratie vreedzaam verliep en er weinig bijzondere dingen aan de hand waren, gaf het politieoptreden toch een beklemmend gevoel.

Uiteindelijk naderden we het open gebied tussen Delft en Rijswijk, waar grote vuurfakkels werden uitgedeeld. Terwijl de mensen geduldig wachtten, kreeg een van de demonstranten een boete voor wildplassen. (ook al deed een agent verderop precies hetzelfde)

De route eindigde bij het BPRC waar de mensen hun laatste lawaaiprotest lieten horen waarna men huiswaarts keerde, op één demonstrant na. Zij werd na afloop gearresteerd en zal zich op 7 april moeten verantwoorden tegenover de politierechter omdat ze niet voldeed aan het bevel van een agent. ,, Alleen maar omdat ik bij temperaturen van rond het vriespunt en met een verkoudheid mijn sjaal niet ver genoeg naar beneden hield'', schrijft ze later op de actiewebsite Indymedia.nl.

DEMONSTRANTEN worden vaker gewezen op het feit dat ze hun gezicht niet mogen bedekken. Dat iemand na afloop van een legale demonstratie aangesproken wordt op het dragen van een sjaal, is echter ongebruikelijk en dient geen enkele functie. Dat EDEV geen arrestantenteam achter de hand heeft gehouden voor dit soort incidenten, wekte bij menig activist verbazing.

Ook EDEV zelf blijkt achteraf niet te spreken over het politie-optreden. Arnoud: ,,Het gaat niet alleen om grote voorvallen zoals de directe aantasting van de vrijheid van meningsuiting, maar ook om kleinere incidenten. Ik denk dat Politie Haaglanden een beleid uitvoert dat juridisch aanvechtbaar is, maar wij moeten ons hier vooralsnog verder in verdiepen.''

De arrestante is sceptisch betreffende het aanspannen van een procedure tegen Politie Haaglanden. ,,Klachten worden niet serieus afgehandeld. Zelfs al word je in het gelijk gesteld, dan nog verandert er weinig. Behalve dan dat je last krijgt van persoonlijke rancunes tegenover de agenten tegen wie je een klacht hebt ingediend.'' (Irene)

 

Naar boven