Ravage
#15
26 november
2004
●
Ravage ●
Archief
● Overzicht
2004 ● Overzicht
#15
Groningen beleeft rustige top
Van 9 tot en met 11 november was Groningen het terrein van Europese ministers van integratie en van hun tegenstanders. Enkele honderden tegenstanders van het Nederlandse en Europese vluchtelingenbeleid kwamen uit protest de straat op.
AL WEKEN voordat de internationale bobo's arriveerden waren activisten in de straten in de weer geweest met plak en verf. Dit was ook de politie niet ontgaan, getuige de enkeling die hiervoor werd opgepakt. Maar de blauwe posters van het platform N10, initiatiefnemer van de protestdagen, waren in wijken en in het centrum duidelijk zichtbaar.
Hier en daar waren zelfs teksten geklad of gespoten, waarmee de inwoners werden opgeroepen deel te nemen aan de demonstraties en activiteiten die gepland stonden. Naarmate de dag van aankomst van de Rita Verdonk's uit heel Europa naderde, werd de sfeer in het rustige stadje grimmiger. Er verscheen meer politie in het straatbeeld.
DINSDAG 8 november was de aftrap van de N10-tegentop met een stukje theater op straat. Op de Vismarkt ging de Grote Integratieshow van start, een flitsend gepresenteerde show met als hoofdprijs het Nederlands staatsburgerschap. Om dit te verwerven moest onze 'migrant' wel eerst even zijn mate van integratie in de Nederlandse samenleving bewijzen.
Aan de hand van een aantal vragen werd gekeken of hij daadwerkelijk kan functioneren in ons land en van nut is voor onze economie. Vraag na vraag verwierf de kandidaat assimilatieobjecten, zoals een hup-holland-hup sjaaltje, klompen en een potje pindakaas. De kandidaat had de laatste vraag fout en werd gedeporteerd, jammerrrr Ali! Het leidde tot emoties bij omstanders.
Het etentje dat door de gemeente voor de politici georganiseerd was in het Groningers Museum kon niet zomaar ongestoord voorbij gaan. Om zes uur trok een groep van veertig demonstranten met veel kabaal naar het museum en heeft een kwartier de aandacht getrokken van omstanders, alvorens vijf bussen van de ME arriveerden.
Diezelfde avond werd ook de Kristallnacht herdacht. Met meer dan 200 deelnemers was de herdenking een succes in vergelijking met voorgaande jaren. Hierna was het dan tijd voor een biertje bij de bandjes die speelden op het benefiet in muziekcentrum Simplon.
OP WOENSDAG vond een betoging plaats naar Martiniplaza, vergadercentrum voor de ministers. Bij het vertrekpunt op de Vismarkt waren er teleurstellend weinig deelnemers aanwezig maar gedurende de tocht sloten zich nog behoorlijk wat mensen aan. De politiewoordvoerder sprak van ongeveer 650 deelnemers.
Hoewel de autoriteiten toestemming hadden gegeven om tot aan de ingang van Martiniplaza te demonstreren, hield de politie zich niet aan de gemaakte afspraken. Vlak aan het einde van de route stonden we ineens voor een gesloten hek. Ook de deelnemende sambaband werd niet met hun instrumenten toegelaten, hoewel een andere groep toch duidelijk had gemaakt dat het alles of niets was.
Het was jammer dat er niet beter onderling gecommuniceerd werd hierover. Ik vraag mij af of het ook enigszins impact heeft gehad dat we daar waren. De media was die dag namelijk volledig in de ban van het politieoptreden in het Laakkwartier in Den Haag. Toch was het voor de vluchtelingen die er waren wel fijn om niet alleen te staan in hun strijd. Van hun kwamen veel positieve reacties over de demonstratie.
DIE AVOND moesten Rita, Maxima en de rest weer van een volle buik voorzien worden, ditmaal in de A-kerk in de binnenstad. Bij hun aankomst werd er wederom een lawaaiige protestactie gehouden. Een stuk of wat ministers hebben ter plaatse de geluiden van een stemmig koor gehoord.
Ook nu arriveerde de ME al vlot en de politie te paard draafde door de straten. Verdere acties werden de rest van de avond zo goed als onmogelijk gemaakt. Mensen werden door bussen ME gevolgd en overal stikte het van de stillen. Later in de nacht is er nog wel een ruit gesneuveld bij een hotel waar enkele ambtenaren verbleven.
Voor de laatste dag stond nog een manifestatie op de planning. Deze is afgelast omdat er te weinig mensen naar toe kwamen. Aangezien er nog enkele mensen vast zaten werd besloten een lawaaidemo te houden bij het politieburo. Die verliep rustig en toevallig werden de arrestanten op hetzelfde moment vrij gelaten. (een Groningse activiste)