Ravage   ● Archief    ● Overzicht 2002    ● Overzicht #9


Uit: Ravage #9, 28 jun 2002

Het asfalt is van iedereen

Met een zware bas, een biertje, hier en daar een pilletje en een gewillige burgemeester heeft GroenFront! de viering van haar zesjarige bestaan met succes afgesloten. De GroenFront! actiemaand werd beëindigd met een streetrave op de snelweg A28 bij Utrecht. De rave zorgde voor enorme vertragingen tijdens de middag- en avondspits.

Het begint allemaal op het Lucas Bolwerk in Utrecht, daar waar GroenFront! tijdens de fietsdemo eerder in de week een plantaan (boom) heeft geadopteerd in haar strijd om te voorkomen dat de gemeente op het groene Bolwerk een parkeergarage gaat aanleggen. Tegen de vijfhonderd ravers, punkers en ander actietuig hebben zich vrijdagmiddag 21 juni verzameld rond de 'soundsystems op fiets' die snoeiharde techno uitspuwen.

De paradekar met de blauwe geit van het kapitalisme vervoegt zich bij de stoet, getrokken door vier punkslaven. De bierdrinkende (waarom was er geen fris?) en dansende stoet vertrekt zeker een uur te laat de stad in om een Reclaim the Street party te houden.

Dit alles omdat tegelijkertijd in Sevilla de Eurotop wordt gehouden waar duizenden mensen aan het protesteren zijn tegen Fort Europa en om te protesteren tegen de milieuvervuilende rijdende stinkbakken, ook wel auto's genoemd. De live-telefoonverbinding met Sevilla verloopt niet helemaal soepel maar geeft toch een gevoel van betrokkenheid bij hen in den vreemde.

Na een kort eindje door Utrecht gedanst te hebben sprint de hele groep, tegen de zin van de nauwelijks aanwezige politie in, de Berenkuil op. Deze rotonde is een belangrijk verkeersknooppunt voor het verkeer in en om Utrecht. Doel 1 is behaald!

Maar de Berenkuil blijkt niet genoeg voor de milieuvrienden. Met nog een fikse sprint wordt de snelweg A28 bereikt en dansen de ravers op het asfalt en onder de blauwe verkeersborden door. De politie kijkt beteuterd toe.

De brandende zon en de vette muziek zorgen er voor dat het een vrolijk feestje wordt. Een spandoek wordt, tegen de richting van het verkeer in, boven de snelweg gehangen, de bierblikjes worden netjes opgeruimd en de politie blijft op een mooie afstand. Iedereen die naar huis wil mag de snelweg oversteken om over een bedrijventerrein naar huis te lopen. De meeste mensen blijven echter lekker doorfeesten.

Al snel blijkt dat de driehoek (burgemeester, politie en justitie) absoluut niet gerekend heeft op deze actie en het feestje kan nog uren door blijven gaan. Sommigen nemen het er van en halen hun welverdiende rust in. Hoeveel mensen kunnen zeggen dat ze twee uur lang op het asfalt van de A28 hebben geslapen? Of gedanst?

GroenFront! woordvoerder Peter: ,, We laten nu duidelijk zien dat je ook iets anders kan doen dan in een auto zitten. Dit is een serieuze aanklacht tegen verdere milieuvervuiling. Er moeten alternatieven komen voor vervoer met de auto.''

Na een tijdje begint het bier op te raken, krijgen mensen honger en is het allemaal wel mooi geweest. De enige afwisseling is een ambulance die met spoed naar het ziekenhuis moet. Dankzij de streetrave heeft de auto de weg compleet vrij.

De ravers besluiten dan om naar het Wilhelminapark te gaan om daar verder te feesten. De burgemeester denkt er echter anders over. Zij wil dat de ravers massaal naar stadion Galgewaard gaan. Uit eerdere ervaringen weten mensen dat dit geen goed idee is. Een eerdere keer werd iedereen opgepakt nadat men het stadion ingedreven was.

Nadat na een uur de dronken en stonede bemanning van de soundsystems weer teruggevonden is, kan de stoet vertrekken. De gemeente heeft echter nu te lang de tijd gehad om enkele blikken ME open te trekken. Zelfs uit Den Haag komt het tuig uitgerukt.

De ravers hebben geen zin om opgepakt te worden en willen gewoon dezelfde route terugnemen waarlangs ze zijn gekomen. Met lichte dwang duwt de stoet zich door een linie platte petten heen om toch nog naar het park te gaan. In de verte komen de ME-busjes al aangestormd. En omdat veel mensen niet gerekend hadden op een knokpartij met de ME wordt besloten om toch de richting in te gaan waar de burgemeester ons heen wil hebben. Niet om ons als makke lammeren gedwee naar de slachtbank te laten leiden, maar om alsnog weg te komen voordat het stadion bereikt wordt.

Maar dan blijkt de afslag naar het stadion ook afgesloten door de ME. De ravers moeten in stadsbussen vervoerd worden en vervolgens mogen de soundsystems vertrekken. En dat was niet de afspraak! De soundsystems mogen niet alleen gelaten worden. Zij zijn het hart van de rave en mogen onder geen beding in beslag genomen worden. Een patstelling op de Waterlinieweg, een belangrijke verkeersader, is het gevolg. Ingesloten tussen twee linies ME dansen de ravers verder op de muziek van de systems. We gaan allemaal tegelijk weg of we gaan niet!

Uit de onderhandelingen blijkt dat de ME ruzie heeft met burgemeester Brouwer. De politie wil ons laten gaan maar de 'burgemoeder' wil een daad stellen. Ze stond eerder al voor lul toen ze Utrecht-supporters ongestraft het station had laten bezetten en dat mag geen tweede keer gebeuren natuurlijk.

De ME vindt het allemaal wel goed en staat ontspannen te kletsen met een paar ravers terwijl andere activisten een potje voetbal spelen. Enkele waaghalzen die over de metershoge geluidswallen klimmen worden snel ingerekend door de politie.

Uiteindelijk komen de onderhandelingen zo ver dat er iedere keer één soundsystem mag vertrekken als er dan ook één bus met ravers vertrekt. Men geeft ons de garantie dat de bussen netjes naar het station gaan en dat niemand wordt aangehouden. Na telefonisch contact met de eerste busgangers en de vrije aftocht van de soundsystems lijkt de politie haar woord te hebben gehouden. Langzaam maar zeker wordt de weg leger en leger. De sfeer blijft gemoedelijk ook al sterft iedereen van de honger.

Natuurlijk zijn er mensen die principieel niet willen meewerken aan de onderhandelingen met de politie, maar zij lijken in de minderheid. De bussen vullen zich al snel en de bivakmutsen worden opgeborgen. Iedereen wil gewoon naar huis of naar de afterparty.

Tegen half elf vertrekt de laatste bus richting station Overvecht. En om toch nog een beetje de burgemeester te behagen worden de laatst overgebleven mensen, waaronder de vervaarlijke mensen van de EHBA (Eerste Hulp Bij Acties), opgepakt. Ze liepen niet snel genoeg naar de stadsbus...

Een luidruchtig protest bij het hoofdbureau is het gevolg. De timing is alleen slecht. De complete ME heeft zich hier verzameld om eindelijk eens een hapje te eten. Met veel poeha wordt de lawaaidemo weggejaagd. Een peloton ME volgt het groepje activisten tot aan de deur van het alternatieve centrum ACU in de Voorstraat om vervolgens weer terug te slenteren.

Peter is wel blij met al het gedoe tussen de burgemeester en de ME: ,,De burgemeester had er beter aangedaan ons gewoon te laten begaan. Dan hadden we om zes uur in het Wilhelminapark gezeten en was het rond acht uur doodgebloed. Maar dankzij haar koppigheid hebben we nu enkele belangrijke verkeersaders veel langer bezet gehouden dan we van plan waren. Fantastisch toch?''

Hij hoopt dat met de rave nu is aangetoond dat er meerdere vormen van GroenFront! acties zijn dan alleen het bezetten van bomen en werktuigen. En dat iedereen die iets op wil zetten kan rekenen op de Vrienden van GroenFront!. ,,Ik zou willen dat iedereen nu zelf in actie komt om milieuvernietiging op lokaal niveau te voorkomen.''

De arrestanten zijn uiteindelijk allemaal de volgende dag vrijgelaten zonder een dagvaarding op zak.

Kevin

www.groenfront.nl

Dagen van Eko Oproer

GroenFront! wijdde de 'maand van eko oproer' in met de bouw van een drijvend stukje natuur dat op 25 mei in de Amsterdamse Afrikahaven te water werd gelaten. Een ludieke actie waarmee de ontruiming van actiekamp Groenoord in 1997 werd herdacht. Het natuurrijke gebied rond Ruigoord moest verdwijnen voor de aanleg van de Afrikahaven, welke er een jaar na de opening verlaten bij licht.

Heel wat grimmiger ging het er op 4 juni aan toe op Schiphol. Een aantal activisten van GroenFront! bezette een bouwkraan. De bouwwerkzaamheden in het kader van de uitbreiding van de luchthaven werden hierdoor voor een dag stilgelegd. Aan de kraan kwamen spandoeken te hangen met de teksten "Stop uitbreiding vliegverkeer" en "De natuur slaat terug!".

Vanuit hun hoge posities werd de pers via de mobiele telefoon ingelicht. Buiten het hekwerk rond het bouwterrein bevond zich de 'buitenploeg' van GroenFront! Rond half vier, zodra de bouwvakkers waren verdwenen, klommen de activisten weer naar beneden. De acht werden door de marechaussee aangehouden voor vernieling (stilleggen werkzaamheden) en het zich bevinden op verboden terrein. Twee personen die hun naam zeiden werden snel vrijgelaten. De rest volgde na 24 uur hechtenis.

GroenFront! saboteert ook heimelijk. Dat bleek in de nacht van 15 juni, nadat een bouwterrein voor de Betuwelijn onder werd gekalkt met leuzen en de uitlaten van bouwmachines met purschuim werden gedicht. De actie vond plaats bij de tunnel onder het Pannerdens Kanaal, nabij Doorneburg, aan de vooravond van enkele open dagen. De leuzen bestonden uit teksten als "Betuwelijn dood spoor", "De natuur slaat terug, GroenFront! helpt een handje", "No compromise in defense of mother earth".

Zo'n vijftig fietsers demonstreerden op 17 juni in Utrecht tegen de "parkeerwildgroei" in de stad. Er werden enige rondjes gereden in de parkeergarages aan de Strosteeg en Catharijnesingel. Aan de St. Jacobsstraat werd de garage tijdelijk afgesloten door beveiliging waardoor er geen auto's in of uit konden.