●
Ravage ●
Archief
● Overzicht
2002 ● Overzicht
#8 Uit: Ravage #8, 7 jun 2002 Dagen van anarchie Ondanks de dreiging van een aanval van extreem-rechts bleef het tijdens de Pinksterlanddagen in Appelscha rustig. De opkomst van anarchisten en andere vrijbuiters was kleiner dan in voorgaande jaren, de sfeer wat tam. Terwijl er toch genoeg te bepraten viel. Maar willen we wel de diepte in? Jaarlijks treffen anarchisten en andere vrijbuiters elkaar op een camping in Appelscha. Een driedaags gebeuren, met muziek en discussies. De maandag voorafgaand aan de jaarlijkse 'Dagen van de Anarchie' van 17 tot en met 20 mei kwam het bericht binnen dat Stormfront Nederland (SFN) had opgeroepen om "het schuim der natie" in Appelscha eens een lesje te leren. Volgens SFN "verdient dit volk het niet om gered te worden". Tenslotte had geheel links, dus ook de anarchisten, Pim Fortuyn vermoord. Voor Stormfront was juist déze man het nieuwe Licht. Volgens het onlangs verschenen Jaarverslag Binnenlandse Veiligheidsdienst 2001 houdt het Stormfront er een "nationaal-socialistische en racistische ideologie op na en presenteert ze zich als een actiegroep die oproept tot eenheid in extreem-rechtse kringen. Het ledental is zeer wisselend en bestaat voornamelijk uit jonge skinheads en gabbers, die nauwelijks politiek gemotiveerd zijn." De onderzoeksgroep Kafka en Anti Fascistische Actie adviseerden de organisatie van de Pinksterlanddagen om contact op te nemen met de politie en hen in elk geval te wijzen op de dreigementen. De politie van Ooststellingewerf verwees hen door naar Heerenveen, die hen weer door verwees naar Leeuwarden waarna men tenslotte in Den Haag uit kwam. Daar nam men de zaak hoog op, mede doordat de afgelopen weken regelmatig problemen waren ontstaan bij het asielzoekerscentrum in Appelscha. Jongeren zochten er ruzie, ruiten werden ingegooid, mensen met messen bedreigd; een Stormfronter werd hierbij herkend. Daarnaast moest ook bij de organisatie van de Pinksterlanddagen uit voorzorg het een en ander geregeld worden: de eigen veiligheid op de camping bijvoorbeeld. Wandelgangen De Pinksterlanddagen moesten het dit jaar, wegens het ontbreken van een voorbereidingsgroep, zonder inhoudelijk programma stellen. Toch hadden enkele mensen er voor gezorgd dat er voldoende infrastructuur aanwezig was. Vlak voor de streep werden er ook nog wat mensen benaderd die inhoudelijk iets bij te dragen hadden. Zo presenteerde De Sirenen (studievereniging Vrouwenstudies) workshops over de wisselwerking tussen anarchistische idealen en feministische doelstellingen. Hun tent fungeerde als een soort 'wandelgangen-hangplek' voor anarchisten en feministen. Dit is sinds jaar en dag een belangrijke functie van het kampeerterrein "tot vrijheidsbezinning": een ontmoetings- en uitwisselingsplek voor activisten, filosofen, andersglobalisten, kinderen met opa's en oma's. Er werd ook informatie verstrekt over de komende Europese conferentie van het Peoples Global Action netwerk, dat begin september gehouden wordt in Leiden. Terwijl de nacht gevallen was en een groep oppassers op strategische plekken de wacht hield over de camping, werd de video 'Zand in de machine' vertoond. In deze documentaire komen de demonstraties rond de diverse EU-toppen aan bod. Een keur aan demonstranten, onderzoekers en activisten trekt aan het oog voorbij en legt uit wat hen beweegt. Het werkt enthousiasmerend. Er is een wereld te winnen. Juist door en voor anti-autoritairen, anarchisten! Verdergaande anti-autoritaire zand in de machine acties zullen noodzakelijk blijven. Daarover nadenken en filosoferen ook. Of dat gebeurde in Appelscha weet ik niet. De discussiegroepen werden niet druk bezocht, maar dat zegt zeker niet alles. Toch overheerst bij me het gevoel dat we niet de diepte in willen of durven. Dat het écht willen delen en uitdiepen van problemen een gepasseerd station is, niet langer interessant genoeg. Intimidatie Netwerk, Nova, Leeuwarder Courant, Nieuwsblad van het Noorden, VN en nog wat media bezochten dit jaar de camping in Appelscha. Niet vanwege de doelstelling van de Pinksterlanddagen, maar vanwege de moord op Fortuyn. De radicale milieubeweging is, sinds bekend werd dat Volkert een dierenactivist is, een hot item. We mogen allemaal zeggen wat we van de moord op Fortuyn vinden. Ouderen leggen linken met de jaren van voor de oorlog, Groenfronters gaan door met de "eko oproer maand" in juni, dierenbevrijders betogen over "de onmenselijke praktijken" in de bio-industrie, pelshandel en vivisectie. ,,Brandstichting werkt, het voorkomt moord op dieren. Dat zie ik niet als geweld'', vertelt iemand een journalist. ,,Een dierenuitbuiter intimideren, daar heb ik geen bezwaar tegen. Je geeft ze daarmee een koekje van eigen deeg. In vind het prima om 's nachts bij dergelijke mensen langs te gaan en lawaai te maken.'' Hiermee werd een zeer controversieel onderwerp aangesneden. Vindt de discussie over het dreigen met moord en doodslag in het kader van de dierenstrijd ook onderling plaats? Bij mijn weten niet. Is het onderwerp te moeilijk, valt het niet te bediscussiëren? Ik zie de man in de rolstoel weer voor me. Hij heeft een zware spierziekte, langzaam zullen alle functies uitvallen. Daarom is hij aandeelhouder van het proefdiercentrum Huntingdon, de Britse evenknie van BPRC. Op zijn antwoordapparaat en in brieven wordt hem door dierenvrienden op een ijselijke manier zijn dood toegewenst. Ik ben tegen intimidatie! Al was het maar omdat anders ook de ruim 15 miljoen vleeseters in Nederland vogelvrij verklaard zijn. Moord of het dreigen met moord brengt geen enkele zaak verder. Zelfs op de korte termijn niet. Bert van Wakeren |
||