Repressie in Genua

Mislukte contrastrategie van Italiaans‑Amerikaanse legertop

De militarisering van de havenstad, de bommenpsychose, het afschaffen van de burgerlijke wetten, de politie‑infiltratie, en de gewelddadige inval bij het Social Forum. Volgens Peter Mertens stonden deze gebeurtenissen niet los van elkaar. Ze waren onderdeel van een strategie om de massale protestbewe­ging te breken.

De strijd van de tienduizenden die hardnekkig blijven beweren dat een andere wereld mogelijk is, heeft de regeringsleiders van de G8 de stuipen op het lijf gejaagd. In hun angst hebben de militaire raadgevers van Berlusconi een wetenschappelijke contra‑strategie gevolgd met als doel de massale protestbewe­ging uit elkaar te laten spatten.

De hele operatie werd geleid door de top van het leger, in de hoofdkwartieren van NOCS (leger) en SCO (speciale politie). Op zaterdag 14 juli kwamen honderd agenten van de 'Operatiegroep' naar Genua om een week lang het bevel over alle strijdkrachten te nemen, zo getuigt een anonieme agent in het dagblad La Repubblica.

Ook de CIA was aanwezig. Op nauwelijks enkele meters van het Palazze Ducale had de Amerikaanse geheime dienst haar hoofd­kwartier opgeslagen in een herenhuis op de Via Dante. Zich voordoend als de 'buitenlandse commerciële afdeling van de Verenigde Staten' nam de geheime dienst tientallen jongeren als tipgever aan. Berlusconi, de nieuwe ultra-rechtse leider van Italië, heeft de 'strategie van de spanning' toegepast. Een strategie met vijf componenten: militarisering, bommenpsy­chose, afschaffing burgerwetten, infiltratie en criminalisa­tie.

Militarisering

"Ali Baby Bush en zijn zeven rovers", zoals de G8 in de pro­testmond genoemd wordt, hebben zich beschermd met een militai­re macht bestaande uit 16500 personen: 2700 militairen, 7000 ME-ers, 5000 rijkswachters (carabinieri), 1500 douaniers en 200 boswachters moesten er voor zorgen dat de heren ongestoord konden vergaderen, ver weg van het volk. Daarvoor werden de straatjes van de historische binnenstad dichtgelast met drie meter hoge stalen hekken.

Paracommando's, een marinebataillon, duikerscommando's, speci­alisten in bacteriologische en nucleaire oorlogsvoering van het NBC, spionagevliegtuigen en legerhelikopters moesten samen met 200 sluipschutters de 'rode zone' bewaken tegen de pro­testbeweging. Gevangeniscellen werden vrijgemaakt om plaats te maken voor de betogers en alle riooldeksels werden dichtge­last.

Het geluid van sirenes, laagvliegende politiehelikopters, voorbijtrekkende politiecaravaans, politie‑zodiacs in de zee, legervoertuigen en carabinieri heeft tien dagen lang het gehoor geteisterd. Genua was omgetoverd in een militaire sperzone.

Bommenpsychose

Maandagmiddag 16 juli, station Piazza Principe in Genua. Bomalarm. 's Morgens was er in de residentiële wijk San Frut­tuoso in het noorden van Genua een bombrief ontploft. In de late namiddag ontplofte er een tweede bombrief in het politie­commissariaat van Avezzano. Sinds die maandag heerste er een ware bompsychose op het schiereiland. Politie, carabinieri en leger die glascontainers, stations, bussen en parken afzetten om vermoedelijke bompakketten onschadelijk te maken, vormden een dagelijks terugkerend tafereel.

Donderdag 19 juli ontploften er twee bombrieven in Milaan; één gericht tegen het televisiestation Tg4 (in handen van Berlus­coni) en één tegen de hoofdzetel van Benetton. De Berluscon­i‑pers (40% van de Italiaanse pers is in eigendom van Berlus­coni) insinueerde dat de bombrieven uit de protestbeweging afkomstig zouden zijn. En met name dan uit de hoek van de activisten van de sociale centra, de communisten en Tutebian­che.

Overal in Italië verrichtte de politie huiszoekingen, meestal zonder enig mandaat. Dat mocht zolang het officiële motief maar luidde dat er gezocht werd naar 'wapens en explosieven'. Dagenlang toonde de machtige regerings‑televisie beelden van een tafel waarop handgranaten, lonten, machinegeweren, explo­sieven en machetes lagen. "In beslag genomen in een huis midden in de rode zone", zo luidde het commentaar.

Achteraf is gebleken dat het wapentuig gevonden werd bij een Siciliaanse drugsdealer. Maar de beelden waren de wereld inge­gaan. Net zoals de boodschap dat de fundamentalisten van Bin Laden van plan waren een aanslag te plegen tegen George Bush. De Amerikaanse ambassade in Italië berichtte onmiddellijk dat ze het gerucht zeer ernstig namen.

Afschaffing wetten

Nadat er in de aanloop van de G8 een aanzienlijk spanningsveld was gecreëerd, werden er diverse grondwettelijke rechten afgeschaft. Het vrije verkeer van personen, voorzien in de akkoorden van Shengen (althans binnen Europa), werd gedurende acht dagen opgeschort. Aan de grenzen met Zwitserland en Frankrijk werden grootscheepse controles uitgevoerd door politie die via computer de identiteitskaarten controleerde. Bussen, treinen en zelfs fietskaravaans van activisten werden langdurig tegengehouden en gecontroleerd. Een schip met 2000 Griekse anti‑globalisten werd twee dagen lang vastgehouden in Ancona.

Ook het het grondwettelijk recht op betogen werd gemuilkorft: betogen mocht, maar dan liefst in de savanne, ver weg van de G8. Deelnemers aan de betoging mochten niet arriveren via de twee hoofdstations van de havenstad Piazza Principe en Brigno­le. In Genua werd men voortdurend gecontroleerd. De politie had zelfs een richtcijfer meegekregen om elke dag 1200 identi­teitscontroles uit te voeren.

De vrijheid van pers werd aangetast. Tientallen journalisten moesten van de politie hun fototoestel openen waardoor de film overbelicht en dus onbruikbaar raakte. Reporters Sans Fron­tières publiceerde een lijst van dertien journalisten die ern­stig mishandeld zijn door de politie. De Milanese socioloog Salvatore Palidda sprak van de "globalisering van de repres­sie".

Palidda: "De situatie is zeer ern­stig. Er is een zich een nieuw autoritarisme aan het ontwikkelen dat herinnert aan lang verleden tijden. Men sluit de grenzen, de stations, de lucht­havens en wegen, men schort de akkoorden over de vrije bewe­ging van personen op. Men wil in werkelijkheid het recht om te manifesteren afschaffen door een gevaarlijk precedent te creëren om zo de democratische regels te herschrijven".

Infiltratie en provocatie

Op een foto poseren zeven agenten voor de ingang van de kazer­ne van de carabinieri, net voordat de grote betoging van 21 juli voorbij trekt. Eén agent is in uniform, minstens drie anderen zijn als betoger uitgedost met de monddoek en de knuppels paraat. De foto werd op de persconferentie van het Genoa Social Forum aan de wereldpers uitgedeeld.

Woordvoerder Luca Casarini verklaarde daarbij dat de agenten zich nadien in de betoging hadden gemengd en rellen hebben uitgelokt. Diverse televisiebeelden bewijzen dit. De meeste controversiële brandstichtingen vonden plaats ver weg van de grote betogingen. Journalisten getuigen op tv hoe kleine groepjes van de politie gewoon hun gang mochten gaan. Er is te zien hoe gemaskerde mannen in t‑shirt tijdens de rellen naar de politieoversten stappen en met hen praten.

De lokale Genovese televisie Zona Rossa toonde politie­beelden van de grote demonstratie van 21 juli die vanuit een heli­kopter zijn gemaakt. Temidden van de rellen rijdt een witte bestelwagen naar de provocateurs toe, de achterdeuren gaan open waarna baseball‑bats en bivakmutsen worden uitgedeeld. Hoe komt die bestelwagen terecht tussen de demonstranten in de zwaar bewaakte gele zone (schutskring buiten de verboden rode zone), op het moment dat zelfs geen fietser door het politie­cordon geraakte?

De tientallen politieprovocateurs hadden de taak de sympathie van de inwoners van Genova te breken en dienden als alibi om de grote betogingen van vrijdag en zaterdag uiteen te kunnen schieten met traangas.

Brute inval

Zaterdag 21 juli werd op het militaire hoofdkwartier in Rome het bevel gegeven om het zenuwcentrum van het Genova Social Forum (GSF) en de onafhankelijke media Indymedia binnen te vallen. De militaire operatie werd uitgevoerd door speciale eenheden uit Rome, de Genovese politie zelf werd er buiten gehouden.

Deze goed geplande huiszoeking had tot doel alle informatie en bewijsstukken over de politieprovocatie te vernietigen. Docu­menten over de politie‑infiltratie, getuigenissen over poli­tiebrutaliteiten, lijsten van gearresteerden, videobeelden over het geweld van de carabinieri, dossiers van de onafhanke­lijke advocaten, mini‑discs en harde schijven werden in beslag genomen. De politie wist exact welke computers de gevoelige informatie bevatten.

Het doel van de laffe nachtelijke bestorming was ook het hoofdkwartier van de beweging te terroriseren en lam te leg­gen. Er werden 96 media‑activisten gearresteerd. De meesten van hen werden naar de gevangenis van Bolzaneto gebracht waar ze werden mishandeld door de GOM (Gruppo Operativo Mobile).

"De deuren van de politiewagens gingen voortdurend open en in elkaar geslagen jongeren strompelden eruit. Ze moesten lang tegen de muur staan. Binnen werden ze met hun hoofd tegen de muur geslagen", vertelt een anonieme agent van de GOM in La Repubblica. "Ze urineerden op sommige jongeren en sloegen hen wanneer ze weigerden het fascistische lied 'facetta nera' te zingen. Een meisje bleef maar bloed overgeven terwijl de GOM stond toe te kijken. De meisjes werden bedreigd met verkrach­ting door de matrak".

Mislukt

Berlusconi's 'strategie van de spanning' heeft uiteindelijk het leven van Carlo Giuliani gekost, de Britse Indymediajour­nalist Mark Cowell in coma gebracht, en meer dan 560 gewonden in de ziekenhuizen afgeleverd. Volgens de politie werden 281 activisten gearresteerd. Vier dagen na de betogingen zaten nog steeds 221 personen vast en worden meer dan 100 jongeren vermist.

Desondanks zijn de Italiaanse legertop en de Amerikaanse geheime dienst er niet in geslaagd de protestbeweging te breken. Op elk van de vijf onderdelen van de toegepaste stra­tegie heeft de beweging haar kalmte bewaard, de politieke inhoud blootgelegd en opgeroepen om de beweging juist te verbreden. Het Genoa Social Forum heeft zich op geen enkel moment laten inkapselen door de regeringspolitiek en steeds geweigerd delen van de beweging te veroordelen.

Op de persconferentie na de brute inval verklaarde voorzitter Vittorio Agnoletto rustig: "Dit is de zoveelste politieke aanval tegen de beweging. Wat wij moeten doen is de beweging van 200.000 nog verbreden. Vandaar onze oproep om maandag en dinsdag in alle Italiaanse grootsteden te betogen." Naar schatting 500.000 betogers hebben gevolg gegeven aan deze oproep.

Peter Mertens