Uit: Ravage #246 van 14 november 1997  

Raadszaal stopera voor eventjes gekraakt 

"Hallo, hier zijn we dan. We komen hier wonen!" Met deze woorden stapte een vijftigtal krakers de Rooszaal binnen van het Amsterdamse stadhuis, zeulend met hun huisraad. De aanwezige raadsleden van de commissie Volkshuisvesting konden weinig anders doen dan verbouwereerd het tafereel gade slaan. Het met ontruiming bedreigde kraakpand aan de Houtkopersburgwal leverde haar visitekaartje af. 

Schemerlampen, bankstellen, tafels, een broodrooster, bedden, kasten, een koffiezetapparaat en bier. Zie hier de standaarduitrusting van een beetje kraakpand, dat in de middag van 5 november vanuit de gekraakte pakhuispanden naar buiten werd gedragen. De buren van het krakersbolwerk Houtkopersburgwal 14-15 vroegen zich verbouwereerd af of de krakers hun verzet tegen de ontruiming in een vroegtijdig stadium opgegeven hadden.  

Niets bleek minder waar, de strijd was zonet begonnen. De krakers hadden het plan opgevat om hun wooninrichting in een ander onderkomen onder te brengen, en wel in het nabijgelegen stadhuis. De deurwaarder had hun in een eerder stadium te kennen gegeven dat de panden vanaf 6 november ontruimd konden worden. En dat terwijl een door de krakers van de zomer ingediend raadsadres, gericht tegen een bouwvergunning voor de eigenaar, tot op heden niet is behandeld in de raad. 

De bezetting van de Rooszaal verliep uiterst soepel en galant. De krakers drongen via de onbewaakte ingang aan de Zwanenburgwal de Stopera binnen. Met het gebruikelijke rumoer betraden de bezetters één voor één met hun interieur de kamer van de commissie Volkshuisvesting. Was dat even plezant voor de knikkebollende ambtenaren. In een mum van tijd werd het een gezellige boel en vlogen de bierdoppen door de zaal. Maar toen vervolgens de kippenveren door de ruimte vlogen, als gevolg van een per ongeluk expres opengescheurd dekbed, hielden de meeste raadsleden het voor gezien en stapten op. 

De krakers bleven achter. Wat nu? Een groepje hield zich bezig met puzzelen, terwijl anderen pogingen ondernamen pannenkoeken te bakken op een door het stadhuis beschikbaar gesteld elektrisch kookstel. De door de krakers meegezeulde gasfles werd al snel buiten de deuren van de Stopera gezet. Wethouder Stadig, in het dagelijks leven salonsociaal-democraat, werd te kennen gegeven dat het geen manier van doen was om het raadsadres van de krakers niet in behandeling te nemen, terwijl dat van de eigenaar indertijd wel werd behandeld. Stadig zegde toe dat het raadsadres alsnog op 19 november behandeld zal worden en dat tot die tijd het pand niet ontruimd wordt. 

Omdat deze toezegging voor de krakers lang niet ver genoeg ging, werd de bezetting voortgezet. Aan het begin van de avond stapte een vijftiental agenten de zaal binnen. De zaal diende verlaten te worden, als de dames en heren het niet al te erg vonden. Waarom ook niet, men had met de opvallende hardludieke actie al aardig wat bereikt. De bezetters stapten op, de schoonmaakploeg van het stadhuis vloekend achterlatend. 

De pakhuizen aan de Houtkopersburgwal werden dertien jaar geleden gekraakt. Eigenaar Evema BV heeft onlangs een bouwvergunning gekregen voor het creëren van negen luxe koopappartementen. Augustus 1997 spande de eigenaar een kort geding aan voor een ontruiming met spoedeisend belang. Hierbij vroeg de rechter in een raadsadres de gemeente om advies over de uitzettingstermijn.  

Bij behandeling van dit raadsadres werd het door de bewoners ingediende raadsadres met opzet niet gelijktijdig behandeld. Wethouder Stadig zei destijds letterlijk dat "de geplande appartementen toch wel verkocht zouden worden, of ze nu aan de wettelijke eisen zouden voldoen of niet". De rechter besliste dat de panden zes weken na afgifte van het vonnis ontruimd konden worden.