Uit: Ravage #244 van 17 oktober 1997
Vrijspraak hekkenknippers aldermaston en geld toe
De vijf vrouwen die in maart dit jaar bij de Britse atoomwapenfabriek Aldermaston werden gearresteerd voor het vernielen van een stuk hekwerk, zijn onlangs vrijgesproken. Een herziene getuigenverklaring vrijwaarde de vredesactivisten van een langdurige rechtszaak. Ze kregen na afloop een schadevergoeding en hun kniptangen terug.
Drie vrouwen afkomstig van het vrouwenvredeskamp Greenham Common hadden samen met twee Nederlandse vredesactivisten op 22 maart van dit jaar een stuk omheining van de atoomwapenfabriek in Aldermaston vernield. Op 1 september moesten de vijf in Reading voor de rechter verschijnen. Eén van de mannen die hen hadden gearresteerd, beweerde nu echter dat de vrouwen zich toegang tot het terrein hadden verschaft door een open hek te passeren.
Yolanda, één van de gedaagde vrouwen, begrijpt er achteraf bar weinig van. Yolanda: "Ze hebben die nacht foto's en een video-opname gemaakt van de kapot geknipte hekken. Tevens zijn er geluidsopnames gemaakt waarop te horen is dat we met elkaar praten over de te knippen hekken. We werden op heterdaad betrapt bij het knipwerk, met de tangen in onze handen. Genoeg bewijslast, zou je zeggen."
Alsof deze uitspraak al niet vreemd genoeg was, vroeg de rechter de vrijgesproken vrouwen bovendien of ze een schadevergoeding wensten. Yvonne: "Ik kreeg terplekke een naar mijn mening redelijke onkostenvergoeding toegezegd." Ook de aanwezige jury sprak de vrouwen op advies van de rechter vrij. Kan het nog gekker? Aanvankelijk zou de rechtszaak minimaal drie tot maximaal zes weken gaan duren. Nu was het binnen de kortste keren voorbij.
Yolanda vermoedt achteraf dat de aanklager, het ministerie van Defensie, middels het intrekken van de aanklacht heeft willen voorkomen dat de dubieuze praktijken van Aldermaston in de publiciteit zouden komen. In de wapenfabriek van Aldermaston worden atoomwapens vervaardigd, die bestemd zijn voor de Trident-onderzeeërs.
Yolanda: "De move van defensie zegt wellicht veel over de impact van de argumenten die we tijdens de rechtszaak voor het voetlicht wilden gooien. Ons verweer was gebaseerd op een aantal nationale en internationale wetten en regels en een overweldigende hoeveelheid gegevens die onder andere aantonen dat landen die kernwapens gebruiken zich schuldig maken aan genocide." Een dag later kwam een medewerker van Defensie keurig de kniptangen terugbezorgen op Greenham Common. Zo hoort het ook. Op 5 januari 1998 volgt er alweer een volgende rechtszaak. Ditmaal worden drie andere vrouwen van Greenham Common beschuldigd van het knippen van hekwerk. Kassa! Knippen in Groot-Brittannië loont.
In 1995 stonden er in Engeland vier vrouwen terecht, die ervan werden verdacht een straaljager te hebben beschadigd die het Britse ministerie wilde leveren aan Indonesië. Deze rechtszaak, waarbij eveneens vrijspraak volgde en, wat nog belangrijker is, op grond van de aangevoerde inhoudelijke argumenten van de gedaagden, werd volop in de pers belicht en bezorgde het ministerie van Defensie een stroom aan negatieve publiciteit.