Uit: Ravage #244 van 17 oktober 1997   

Markt van het uitgaan (26) 

Meervoudig onverzadigbaar 

"Er zit meer zout in een boterham dan in een zakje chips. Meer vitamine C in datzelfde zakje dan in een appel. En een hoop noodzakelijke vezels. De industrie moet meer aan voorlichting doen om de positieve kanten van snacks over het voetlicht te brengen", aldus Keith Nightingale, secretaris van de European Snack Association (ESA).  

Nightingale hield zijn pleidooi voor Het Zoutje tijdens de grootste snackbeurs van Europa, enkele weken geleden in Lille, Frankrijk.

Bevrediging zonder schuldgevoel, willen we dat niet allemaal? En zo kan het gebeuren dat de gemiddelde Nederlander ieder jaar 6 kilo aan wokkels en pinda's eet. Ter vergelijking: in België eet men amper twee kilo per jaar, net als in Frankrijk, Denemarken en Zweden. Alleen de Engelsen hebben een bijna net zo verfijnde smaak als wij: 5,5 kilo zoutjes per burger per jaar. Nederland staat dus glorieus aan kop in Europa voor wat de consumptie van knabbels, pretletters en andere hartige hapjes betreft. De Amerikanen zijn trouwens nog iets meer bij de tijd: 8 kilo zoutgoed per jaar.  

Iets mis mee? Nee, integendeel. Wij sluiten ons graag aan bij de profeten van het dagelijkse snackje. Niet alleen bij het tv-kijken liggen er enkele zakken knispers en kauwers binnen handbereik. Ook een goed gesprek behoeft een goede snack. Onlangs nog, tijdens het Nietzschefestival in de hoofdstad, vertoonden de gesprekstafels een keur aan nieuwe en oude smaken. Wij fljnproevers! Met alleen maar maischips, tortilla's of nachos hoef je niet meer bij ons aan te komen. Honey Roast Ham (menige snackadept laat zijn of haar vegetarisme graag varen}, de Com Flat Tube (pittig), de Tricot Valentino (beetje saai maar toch), de Bear Funny Face (iets te vrolijk, maar lekkere nasmaak), de Potato Crinkle (altijd oké), de fantastische Rug Rats uit Engeland, de knapperige Taffel Broadways, en niet te vergeten de IJslandse Stjorum Franskar, die de lekkerste tongzoen aller tijden oplevert. Heel hard gaan Wij op de Zwitserse Cractiv Zweifel, de Maize Ring, de Potato Twist en vooral de Chio Asia. Het Franse Chou-Chou zoutje, met veel chocola, spreekt ons minder aan, als we chocola willen weten we wel iets anders, gewoon hagelslag bijvoorbeeld. Nee, dan de Indonesian Cracker, net kroepoek maar dan wat steviger. De Indonesian Cracker werd dan ook op de snackbeurs in Lille gekozen tot Snack van het Jaar.  

Smakenleverancier Amold Pastoor uit Puttershoek voorspelt veel sweet&sour en fruit&spicy voor de komende tijd. Zijn bedrijf Unfive verzorgt ruim duizend kruidenmengsels. "Snack-eters willen steeds iets anders. Ze worden veeleisender. Hoewel, gewone 'kaas· doet het altijd nog goed".   

Ach, de mogelijkheden lijken oneindig in zoutjesland. Een van de weinige resultaten van het verder door ons natuurlijk verfoeide kapitalisme. Pinda's gezond?, horen we de lezer twijfelen. ESA-secretaris Nightingale, in Lille voortdurend gelukzalig graaiend in zakjes zout stelt dat er niets aan de hand is, zolang de Europese Unie het gebruik van sulfaat maar niet gaat verbieden. Sulfaat zorgt voor een goede gemarineerde pinda. De snackproducenten bereiden harde acties voor tegen het snackvreemde beleid van de EU. Wekelijks proberen we de spiksplintenieuwste smaken uit in de vaste overtuiging de multi-culinaire samenleving dichterbij te brengen. En zo zal het zijn. 

Manik -Weightwatcher- Marc